Επιστρέφοντας από το Ρέικιαβικ το 1987

Στις 14 Ιουνίου 1987 γυρίζαμε από το Ρέιγκιαβικ, όπου είχε γίνει η Σύνοδος των Υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ και ο Σουλτς είχε ραντεβού με τον Γκρομύκο. Εγώ σαν ΕΡΤ ακολουθούσα τον Παπούλια.
Όταν μάθαμε από τα πρακτορεία στο Κέντρο Τύπου τη νίκη επί των Γιουγκοσλάβων, ενημέρωσα την αποστολή και ο Παπούλιας δεν πήγε στο υπουργικό τραπέζι αλλά ήρθε στο εστιατόριο που είμαστε οι δημοσιογράφοι και γιορτάσαμε τη νίκη.
Όλοι είμαστε σίγουροι ότι ο Γκάλης θα έκανε το θαύμα του και θα παίρναμε την Κούπα.
Τη μέρα του τελικού, είμαστε από τις 5 το πρωί στο αεροδρόμιο, αλλά τα αεροπλάνα των Ισλανδών που ερχόντουσαν από τις ΗΠΑ είχαν 4 ώρες καθυστέρηση.
Τελικά φθάσαμε στην Φρανκφούρτη για να πάρουμε την « Ολυμπιακή» αργά το απόγευμα, και όταν άρχισε ο τελικός είμαστε πάνω από τη Θεσσαλονίκη.
Το αεροπλάνο είχε κανονικά στάση στη Θεσσαλονίκη και ο πιλότος αλλά και ο Παπούλιας αποφάσισαν να μείνουμε εκεί για να δούμε τον υπόλοιπο τελικό. 
Στο ημίχρονο, αποφάσισαν να φύγουμε, και τα τελευταία λεπτά τα ακούγαμε από τα μεγάφωνα του αεροπλάνου, πριν φθάσουμε στην Αθήνα.
Είναι ευτύχημα ότι δεν έπεσε το αεροπλάνο στις βολές του Καμπούρη.
Όταν προσγειωθήκαμε δεν υπήρχε ταξί ,για να γυρίσω σπίτι μου, ούτε για δείγμα. Άφησα τη βαλίτσα στο Τμήμα του Ελληνικού και πήγα στο Χαλάνδρι με τα πόδια.
Αλησμόνητο.
Όμως , επειδή θυμόμαστε τα μπασκετικά, η πρώτη μεγάλη Εθνική Επιτυχία που γέμισε το καλλιμάρμαρο, όπως το 1968, ήταν το ασημένιο μετάλλιο της (κοντής) ομάδας του Ματθαίου το 1970, που έπαιζε με σέντερ τον Παύλο Σταμέλο (1μ.96), και τον Μιχάλη Γιαννουζάκο (1μ.95).
Ο σταρ της ομάδας ήταν ο Απόστολος Κόντος και έλαμψαν τότε, οι δεκαεννιάχρονοι Βαγγέλης Αλεξανδρής και Αρης Ραφτόπουλος. Πολύ καλός ήταν και ο Χρήστος Ιορδανίδης. Εκείνοι τράβηξαν το κουπί.
Τους άλλους της δωδεκάδας δεν τους θυμάμαι. Αλλά εκείνοι με έκαναν να πάω να μάθω μπάσκετ στον τάφο του Ινδού.
Τότε, στο τελικό έχασαν με τα χερια κάτω από τον Σεργκέι Μπέλωφ αμαχητί με 80-48. Στον πάγκο της ομάδας τότε μαζί με τον Φαίδωνα Ματθαίου, κάθονταν ο Ορέστης Αγγελίδης και ο Κωνσταντινουπολίτης Μιχάλης Αναστασιάδης, που τον είχαμε γυμναστή στο Γυμνάσιο της Αγίας Παρασκευής.

Σπύρος Χατζάρας