11/6/17

Τιμήθηκαν στη Λάρισα οι 59 Εύζωνοι που σφαγιάστηκαν από τους Μαροκινούς το 1917

Για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά η Επιτροπή Ιστορικής Μνήμης και Παράδοσης του Νομού Λάρισας, τίμησε τους πεσόντες του 1/38 Συντάγματος Ευζώνων που σφαγιάστηκαν από τους Γαλλους-μαροκινούς υπερασπιζόμενοι την Εθνική Τιμή και τη Σημαία του Συντάγματος στις 12/25 Ιουνίου 1917.
Η προέλαση της Γαλλικής στρατιάς για την κατάληψη της Θεσσαλίας ξεκίνησε το πρωινό της 10ης/23ης Ιουνίου χωρίς να συναντήσει καμία αντίσταση.
Στις 11 Ιουνίου οι Γάλλοι είχαν καταλάβει την Ελασσόνα και το πρωί της 12ης/25ης Ιουνίου έφθασαν στη Λάρισα.
Ο στρατηγός Μπαΐρας πήγε να συναντήσει στην είσοδο της πόλης τον Γάλλο στρατηγό Βενέλ και του γνωστοποίησε τις διαταγές της κυβερνήσεως του να θέσειτις δυνάμεις του στην διάθεση του. Ο Βενέλ τον συνέλαβε αμέσως μαζί με τους αξιωματικούς του επιτελείου του, και απείλησε ότι θα βομβάρδιζε την Λάρισα αν έπεφτε έστω ένας πυροβολισμός.
Αργότερα ο Μπαΐρας εξορίστηκε στην Κορσική μαζί με τους υπόλοιπους πολιτικούς αντιπάλους του Βενιζέλου.
Όταν οι Γάλλοι έφθασαν στο στρατόπεδο του 1/38 συντάγματος Ευζώνων που διοικούσε ο αντισυνταγματάρχης Αθανασίος Φράγκου, ζήτησαν εκτός από τα όπλα των στρατιωτών και τα ξίφη των αξιωματικών.
Ο Φράγκου θεώρησε τις απαιτήσεις απαράδεκτες και αρνήθηκε να συμμορφωθεί. Οι άνδρες του συντάγματος ακολουθούμενοι και από 100 οπλίτες της μεραρχίας πραγματοποίησαν έξοδοένοπλοι με την σημαία τους προς την Λαμία, ώστε να αποφύγουν τον εξευτελισμό.
Η φυγή τους έγινε αντιληπτή από τους Γάλλους, και ο στρατηγός Βενέλ έστειλε προς καταδίωξη τους τις ίλες το Ιππικού των Μαροκινών Σπαχήδων.
Οι Έλληνες Ευζωνοι κυνηγήθηκαν για έξι χιλιόμετρα και τελικώς κυκλώθηκαν και τους ζητήθηκε να παραδοθούν, αλλά αρνήθηκαν με πείσμα. Στην μάχη που ακολούθησε, ενεπλάκησαν ένα απόσπασμα της ίλης Drevon (1ης επιλαρχίας Κυνηγών) και ένα απόσπασμα της ίλης Ballet των Μαροκινών Σπαχήδων, που συγκέντρωναν δύναμη 80 ιππέων.
Οι Εύζωνοι ανέμεναν την επίθεση των Ιππέων ακλόνητοι στα πόδια τους.
Ο ίλαρχος) Drevon τραυματίστηκε βαρύτατα, ενώ οι υπίλαρχοι Berton της 1ης Κυνηγών και Lantaires των Σπαχήδων σκοτώθηκαν βαλλόμενοι από πολύ κοντά. Οι Γάλλο είχαν 7 νεκρούς και 6 τραυματίες και οπισθοχώρησαν, αλλά οι Γάλλοι επανήλθαν ενισχυμένοι με 4 ίλες..
Στην σύντομη μάχη των Ελλήνων πεζών εναντίον του Γαλλικού ιππικού σε ανοιχτό πεδίο οι Έλληνες είχαν 59 αξιωματικούς και στρατιώτες νεκρούς όλους με φοβερούς σπαθισμούς.
Οι Γάλλοι είχαν 2 αξιωματικούς και 7 στρατιώτες τραυματίες. Επί τόπου συνελήφθησαν 49 Έλληνες αξιωματικοί και 269 Έλληνες στρατιώτες.
Οι στρατιώτες χρησιμοποιήθηκαν από τους Γάλλους για αγγαρείες και έργα οδοποιίας στο Λιτόχωρο, ενώ οι αξιωματικοί οδηγήθηκαν και κρατήθηκαν σε παλαιούς Τουρκικούς στρατώνες στην Κατερίνη.
Ο αντισυνταγματάρχης Φράγκου με τον αντισυνταγματάρχη Γρίβα μεταφέρθηκαν στη Θεσσαλονίκη με συνοδεία Σενεγαλέζων κυνηγών και Μαροκινών σπαχήδων. Στη συνοδεία ήταν και ο Γάλλος ανθυπίλαρχος των σπαχήδων Verselíppe που στην έφοδο πήρε την ελληνική σημαία.
Οι αιχμάλωτοι με τη συνοδεία έφτασαν στο γραφείο του στρατηγού Σαρράιγ και ο ανθυπίλαρχος του παρέδωσε ως τρόπαιο τη σημαία.
Ο Σαρράιγ τότε του απένειμε το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής.
Η σημαία παρέμεινε τρόπαιο στα χέρια του Στρατηγού Σαρράιγ και των απογόνων του.
Η κατάληψη της Λάρισας ολοκληρώθηκε χωρίς άλλη αντίσταση, και στις 13/26 Ιουνίου ολοκληρώθηκε η κατάληψη του Βόλου και των Τρικάλων. Το 5ο σύνταγμα πεζικού υπό των συνταγματάρχη Γιαννόπουλο που βρισκόταν στα Τρίκαλα, όταν έφτασαν τα νέα για την συμπεριφορά των Γάλλων στην Λάρισα οπισθοχώρησε προς τη Λαμία αποφεύγοντας κάθε επαφή με τους Γάλλους.
Οι Γάλλοι συνέχισαν την προέλαση τους και μέχρι τις 26 Ιουνίου/9 Ιουλίου είχαν καταλάβει την Ιτέα, τον Μπράλο και την Λαμία. Η Γαλλική προέλαση συνδυάστηκε με δεκάδες συλλήψεις αντιβενιζελικών στην Τσαριτσάνη, στην Ελασσόνα και στην Λαμία.
Οι συλλήψεις αυτές γίνονταν με την καθοδήγηση των κατά τόπους Βενιζελικών που έδιναν πληροφορίες στον Γαλλικό στρατό για την ταυτότητα των πολιτικών τους αντιπάλων. Όλοι οι συλληφθέντες μεταφέρθηκαν και φυλακίστηκαν στην Γερμανική σχολή Θεσσαλονίκης και κρατούνταν μαζί με φυλακισμένους του κοινού ποινικού δικαίου. Τελικώς εκτοπίστηκαν στην Λέσβο όπου παρέμειναν κρατούμενοι των Γάλλων! σε στρατόπεδο συγκέντρωσης επί τρία σχεδόν χρόνια υπό άθλιες συνθήκες μακριά από τους συγγενείς τους και τον τόπο τους.
Στο εν λόγω στρατόπεδο συγκέντρωσης εκτοπίστηκαν συνολικά 850 άτομα (ανάμεσα τους και 60 μοναχοί του Αγίου Όρους!) οι οποίοι ζούσαν σε σκηνές των 9 ατόμων ενώ περιμετρικά του στρατοπέδου υπήρχε μια διπλή σειρά συρματοπλεγμάτων την οποία φρουρούσαν Καμποτζιανοί και Σενεγαλέζοι στρατιώτες. 
Τις πληροφορίες πήρα από το...... http://www.istorikathemata.com/2013/07/The-French-occupation-in-Thessaly-during-First-World-War-and-the-battle-for-the-flag.html

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Χατζάρα, σε αυτό το σάιτ που παραπέμπεις, υπάρχει κι αυτό το άρθρο για τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου, ο οποίος ήταν μασόνος:

http://www.istorikathemata.com/2014/01/blog-post_10.html?m=1

Τελικά άμα δεν είσαι μασόνος, γραμματόσημο δεν γίνεσαι σε αυτή τη χώρα...

mike είπε...

Αυτοί ήταν,είναι και θα είναι οι "συμμαχοί" μας.

Ανώνυμος είπε...

Μια μικρή λεπτομέρεια κ. Χατζάρα. Σήμερα είναι 11 Ιουνίου, όχι 12...