Το Επικοινωνιακό «Ναυάγιο» των κκ.Μανωλάκου- Τρίμη- Νταβανέλλου.

Οι «Ψεύτες», είναι Ψευδο-δημοσιογράφοι, όπως και οι «άμισθοι-Ψώνια»

«H κατάληψη δεν κατάφερε να “περάσει” το μήνυμα της, αφού έμεινε στα όρια του κτιρίου της οδού Ακαδημίας, δεν εισχώρησε στους χώρους εργασίας ώστε να γίνει πιο μαζική, δεν έφερε τους εργαζόμενους στην ΕΣΗΕΑ και δεν κατάφερε να δημιουργήσει πηγές αντιπληροφόρησης, όπως webradio και webtv ή έστω ενός εντύπου ή ενός δικτυακού χώρου παροχής πληροφόρησης, αλλά ούτε καν να πάρει αποφάσεις που θα είχαν αποτέλεσμα και μετά το τέλος της κατάληψης.»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΗΣ
Επισκέπτης
http://www.socialforum-media.gr/forum/viewtopic.php?t=9475&sid=d202d245af4385bd410baeb1744d6f79

Ο «απολυμένος αγωνιστής» σ.Γιάννης ΚΩΣΤΑΚΗΣ ,( ο κύριος, «αρχίστε την επανάσταση χωρίς εμένα»,αφού απουσίαζε για «οικογενειακούς λόγους», από την «κατάληψη»),που του ανατέθηκε ,το (ανεπίσημο) Γραφείο Τύπου της «κατάληψης», ανέλαβε τώρα να διαψεύσει «τεχνηέντως» την πραγματικότητα.

Ψευδο-κατάληψη,Ψευδο-απελευθέρωση,Ψευδο-συνελεύσεις,Ψευδο-συνδικαλιστές,Ψευδο-αριστεροί,Ψευδο-επαναστάτες.Ψέμματα, Ψέμματα, Ψέμματα, Ψέμματα.Ψέμματα,παντου και προς όλους.

Τα ΨΕΜΜΑΤΑ

« Σάββατο 10/1 16:00 το απόγευμα. Μια ομάδα εργαζομένων, μπλοκάκηδων, μαύρων, άμισθων, απολυμένων, άνεργων, φοιτητών στον χώρο των ΜΜΕ, αφού έχει παρακολουθήσει το κτίριο της Ε.Σ.Η.Ε.Α. και διαπιστώνει ότι από τις 12 παραμένει με τα ρολά ανεβασμένα και με έναν φύλακα, αφού οι επίσημοι εκπρόσωποι της λείπουν σε κοπή πίτας με επίσημο διασκεδαστή τον Σάκη Ρουβά και παρουσιάστρια την έγκριτο δημοσιογράφο Χριστίνα Λαμπίρη, εισβάλλει και καταλαμβάνει το κτίριο. Αυτά όσον αφορά τα γεγονότα που τεχνηέντως διαστρεβλώνονται».

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

«Νωρίς το απόγευμα του Σαββάτου, το μέλος του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ Α. Νταβανέλος
( εκπρόσωπος της ΔΕΑ –βασικής συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ- και υποψήφιος Βουλευτής Επικρατείας στο ψηφοδέλτιό τους) και ο Σ. Νικολόπουλος γγ της υπό δικαστική αίρεση διοίκησης της ΠΟΕΣΥ, ( κληρονόμος του τίτλου «Δούρειος Τύπος»), εμφανίστηκαν στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ, (χωρίς να έχουν εμφανιστεί ποτέ πριν Σαββατοκύριακο, στα γραφεία της Ένωσης), ζητώντας από τον θυρωρό, να ανεβάσει το ρολό της εξώπορτας, για να πάνε στα γραφεία της ΠΟΕΣΥ, στον 4ο όροφο.

Αμέσως μετά, εισέβαλε ομάδα περίπου 25 ατόμων, που «παρακολουθούσαν το κτίριο της Ε.Σ.Η.Ε.Α» όπως ομολογεί το Γ.Τ. της «κατάληψης», που καιροφυλακτούσαν δηλαδή, (μεταξύ των οποίων και μερικά μέλη της ΕΣΗΕΑ ),και ζήτησαν από τον θυρωρό να έχουν πρόσβαση στα γραφεία, προκειμένου να χρησιμοποιήσουν υπολογιστές και εκτυπωτή, δήθεν για να εκδώσουν ανακοίνωση και να στείλουν μηνύματα και μετά να φύγουν.

Με τη μόνη διαφορά ότι ήταν εφοδιασμένοι με υπνόσακους. Ανάμεσά τους ήταν και μία «πολύ αριστερή» συνδικαλίστρια, η οποία απαιτούσε να εμφανιστούν ο διευθυντής της ΕΣΗΕΑ και ο προϊστάμενος της γραμματείας, για να ανοίξουν όλα τα γραφεία. Ήδη όμως, κάποιοι από αυτούς είχαν ανέβει κιόλας στον 4ο όροφο, όπου συναντήθηκαν με το δίδυμο Νικολόπουλου- Νταβανέλου, οι οποίοι στο μεταξύ είχαν καλέσει και την υπαλληλο Τόλη, να τους δώσει τους κωδικούς των υπολογιστών.

Οι υπάλληλοι της ΕΣΗΕΑ που λόγω της ημέρας εργάζονταν για την παιδική γιορτή και τη μεταφορά των παιχνιδιών αρνήθηκαν να συνεργαστούν με τους καταληψίες και αποχώρησαν. Ειδικά ο Νταβανέλος, χωρίς να επικοινωνήσει με κάποιον από το ΔΣ, επιχείρησε να δημιουργήσει τετελεσμένα, ζητώντας από υπαλλήλους, να έρθουν να ανοίξουν με τα κλειδιά και τα γραφεία της ΕΣΗΕΑ, επειδή ο ίδιος –προφανώς για να αποφύγει την παραπέρα ευθύνη προφασίστηκε ότι έπρεπε να ταΐσει το μωρό».

ΤΑ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ....

«Στο μέγαρο της Ε.Σ.Η.Ε.Α. οι πτυχιούχοι που αμείβονται με 500 ευρώ ως επισφαλείς εργαζόμενοι άκουσαν προσεκτικά τον λόγο της καθαρίστριας που παίρνει τα ίδια ως ενοικιαζόμενη εργαζόμενη, με σκοπό να σπουδάσει τα παιδιά της. Για 6 μέρες στην απελευθερωμένη ΕΣΗΕΑ συναντήθηκαν δημοσιογράφοι, φωτορεπόρτερ, μοντέρ, γραφίστες, οπερατέρ, σκηνοθέτες, ηχολήπτες, τεχνικοί που προχώρησαν σε δράσεις ενάντια στους εργοδότες των ΜΜΕ και σε διαμόρφωση πληροφοριακού υλικού για κινηματική χρήση. Ένας πολυδιασπασμένος κλάδος χιλιάδων εργαζομένων, στα μάτια της κοινωνίας ταυτίζεται με μια ελίτ ρουφιάνων μεγαλοδημοσιογράφων. Στο δημοσιογραφικό ρουφιανιλίκι αντιπαρατέθηκε η κάλυψη πορειών από τους ίδιους τους αγωνιζόμενους.Αυτή η κατάληψη λήγει αντιλαμβανόμενη ότι τα ρήγματα που έχει προκαλέσει είναι πολλαπλά και τα αποτελέσματά τους θα είναι ορατά στο άμεσο μέλλον »
(Γιάννης ΚΩΣΤΑΚΗΣ το (ανεπίσημο) Γραφείο Τύπου της «κατάληψης»)

Αυτά πέτυχε η ….απελευθέρωση. Αυτή είναι και η προοπτική τους, για το επάγγελμα μας.

Όσο για τά «ρήγματα».Φυσικά ,θα είναι «ορατά στο άμεσο μέλλον ».Στις εκλογές της ΕΣΗΕΑ.

Σπύρος Χατζάρας.

ΥΓ1.ΧΑΣΑΜΕ ΤΟΝ ΠΤΥΧΙΟΥΧΟ ΣΤΟΠ.

"Είμαι 24 χρονών. Από μικρός έλεγα ότι θέλω να γίνω δημοσιογράφος. Κατάφερα να περάσω με το σύστημα "Κάτσε καλά Γεράσιμε", δίνοντας 14 μαθήματα στις Πανελλήνιες. Μπήκα λοιπόν στο Πανεπιστήμιο, μετά από μια υπερκόπωση όπου καλοκαιριάτικα την έβγαλα στο νοσοκομείο, και επιπλέον στα τέσσερα χρόνια πήρα το πτυχίο από το τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Καποδιστριακού. Επιτέλους τα όνειρα μου θα έπαιρναν σάρκα και οστά! Εργάζομαι σε εφημερίδα με δελτίο παροχής υπηρεσιών. Πριν και κατά τη διάρκεια των σπουδών μου, εργαζόμουν ως ημιαπασχολούμενος σε άλλο μέσο ενημέρωσης. Έχουν περάσει πέντε χρόνια που εργάζομαι ως δημοσιογράφος πλέον καθημερινά, με πολλές ώρες εργασίας την ημέρα. Έχω καταλάβει πως η φράση "αξιοπρεπής μισθός" δεν χωράει στη δημοσιογραφία. Τουλάχιστον όχι για μας τους νέους δημοσιογράφους. Ποτέ δεν ζήτησα να παίρνω πολλά, απλώς ευχόμουν μέχρι σήμερα να πληρώνομαι αναλόγως της εργασίας που προσφέρω. Ή έστω να μου παρέχουν τα βασικά, όπως συμβαίνει σε κάθε σοβαρό επαγγελματικό χώρο. Τώρα φεύγω για μεταπτυχιακό "Κοινωνιολογίας και εγκληματολογίας" στο εξωτερικό.Εξάλλου στη ζωή πρέπει να μάθεις να είσαι ευέλικτος. Τα όνειρα τελειώνουν, πριν ακόμα καλά καλά αρχίσεις να τα ονειρεύεσαι. Καλή συνέχεια σε όλους." Αντε γεια

http://www.socialforum-media.gr/forum/viewtopic.php?t=9454&sid=d202d245af4385bd410baeb1744d6f79

ΥΓ.2 Οι καταληψιες μεγαλοδημοσιογράφοι περιλαμβανονται«στο δημοσιογραφικό ρουφιανιλίκι» ;