Η αρετή και η κακία. (Το πορτοφόλι και η συνείδηση)!

Ένα Έθνος που βλέπει τους εχθρούς του με περιφρόνηση και κοιτάει τον τάφο του με αδιαφορία, δε μπορεί να νικηθεί…

του Σπύρου Χατζάρα

Κάποτε ζητούσαν την ψήφο μας επειδή ήσαν καλύτεροι, ικανότεροι, εξυπνότεροι, και ομορφότεροι, και μας έκαναν καλύτερες προσφορές, ειδικά στα «οικογενειακά» και «επαγγελματικά» ψηφοθηρικά πακέτα. Τώρα ζητούν να τους διαλέξουμε, επειδή «οι άλλοι» είναι χειρότεροι. Επειδή θα μας φάει ο καταραμένος Όφις έτσι και διώξουμε τους εκπροσώπους του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.
«Αυτοί», οι σώφρονες δεν έχουν πια να υποσχεθούν καλύτερες μέρες αλλά επειδή ξέρουν τον τοκογλυφικό «Δράκο» που τους κάνει 100 δόσεις, μας υπόσχονται λιγότερο άσχημες μέρες, ενώ έτσι και έρθουν οι «άλλοι», οι ανεύθυνοι, θα μας έρθει ο ουρανός σφοντύλι και οι επτά πληγές του Φαραώ δεν θα είναι τίποτα μπροστά στις πληγές της Ελλάδας. Άσε που θα πέσει να μας πλακώσει σαν μετεωρίτης ο «χοντρός», άμα του κόψουμε την κλωστή από όπου κρέμεται.
Οι κυβερνήσεις του ευρω-τόξου στα τελευταία 14 χρόνια πλήρωσαν για τόκους χρεολύσια και προμήθειες 800 δις. ευρώ και δανείστηκαν τυατόχρονα από τις αγορές 943 δις. Έτσι πήγαν το χρέος στο 175% του ΑΕΠ από 120% που ήταν όταν μας έβαλαν στο Μνημόνιο. Επομένως η ΚΥΝΟΠΡΑΞΙΑ Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ είναι ότι το καλύτερο για τις αγορές.
Ένας τοκογλύφος είναι πάρα πολύ ικανοποιημένος εάν κάποιος πελάτης τον πληρώνει, και ξαναδανείζεται για να τον ξαναπληρώσει. Αυτό δικαιολογεί την συμπάθεια του Ζαν Κλώντ, του Πιέρ και την οργή του σακάτη. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι οι «άλλοι», ο ροζ πολτός, θα αλλάξουν πορεία. Μόργκαν Στάνλει ψηφίζουν και Εκείνοι.
Το 1952 ενώ ο Ζαχαριάδης παρέμενε «με το όπλο παρά πόδα», ο Γέρων Παπανδρέου , έθεσε στον εαυτό του το ερώτημα, «τι Πλαστήρας τι Παπάγος», και το απάντησε , διαλέγοντας Παπάγο, παραβλέποντας την λαϊκή παροιμία, «άσπρος σκύλος, μαύρος σκύλος, ούλοι οι σκύλοι μια γενιά!».
Κάπου εκεί βρισκόμαστε και τώρα, παρόλο που ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΚΥΝΟΠΡΑΞΙΑ συμφώνησαν στο μείζον εθνικό θέμα για τις σπουδές του προλεταρίου της Σχολής Μωραΐτη.

Παρά τις προσπάθειες των εθνικών Χορηγών και της Πρεσβείας, μέχρι τώρα, κατέστη αδύνατον να συμφωνήσουν ο φον Αντωνάκης και ο Αξελ στον διακοσμητικό ρόλο του προέδρου Δημοπρασίας, τον οποίο πρέπει να ψηφίσουν 180 τουλάχιστον ευσυνείδητοι βουλευτές.
Προς το παρόν βρέθηκαν 160, αν και είχαν 161 στο πορτοφόλι τους και ήλπιζαν για 165, που δεν τους έστειλε ο Χα-σεμ, ενώ και ο απολυμασμένος νεοναζιστής πήγε σπίτι του .
Ο δρόμος προς την κόλαση είναι μακρύς ακόμη, αν και ο κίνδυνος παραμονής στο ευρώ δεν εξέλειπε.
Μετά τους 160 , στο βάθος του ορίζοντα φαίνεται το γλυκό πρόσωπο της εκφωνήτριας, που θα ήταν ιδανική στον ρόλο της προέδρου του Οίκου Ανεκτικότητας,(τόλερανς), με πρωθυπουργό «ειδικού Σκοπού», διότι ο φον Αντωνάκης θα κάνει πρωτοχρονιά σπίτι του. Αντικειμενικά η εθνική συμπόρευση για την παρτίδα είναι δυνατή. Άλλωστε , για το «Μπαλτάκος Γκέιτ» συμφώνησαν 219 «ευσυνείδητοι», χωρίς να χρειαστεί να ανοίξουν ούτε κουμπαράδες, ούτε πορτοφόλια, ούτε καν φάκελοι του ΣΔΟΕ.
Προσωπικά πιστεύω ότι δεν θα μας κάνουν καλό, ούτε οι φιλελεύθεροι μαυραγορίτες που κάνουν την κρίση ευκαιρία ούτε οι σοσιαλ-φιλελευθεροι. Δεξιός μαυραγορίτης, αριστερός μαυραγορίτης, όλοι μια γενιά. Εκτός από την αριστερή Σκύλλα και τη δεξιά Χάρυβδη, υπάρχει ο πατριωτικός δρόμος.
Και δεν υπάρχει ελευθερία, δημοκρατία, και εθνική ανεξαρτησία, χωρίς στερήσεις. Οι πριν από εμάς χλεύασαν την ΑΝΤΑΝΤ τον αποκλεισμό της με το σύνθημα, «ελιά, ελιά και Κώτσο βασιλιά», και ο Ρήγας μας τραγούδησε, «καλύτερα μια ώρας ελεύθερη ζωή». Ας θυμηθούμε και τον Λεωνίδα: «Τόσο το καλύτερο θα πολεμήσουμε με σκιά».
Ο φτωχός τη φτώχεια δεν τη φοβάται. Πρώτα η αξιοπρέπεια και η τιμή και μετά το στομάχι.
Δεν θα πάθουμε τίποτα αν δεν εισάγουμε γερμανικές μπύρες. Εάν αποφασίσουμε να σταθούμε στις Θερμοπύλες δεν θα πάθουμε τίποτα χειρότερο από ότι τώρα. Θα μας λείψουν κάποιες πολυτέλειες αλλά θα ανακτήσουμε αυτό που μας λείπει.
Το αυτεξούσιο και την υπερηφάνεια μας. Δεν μπορώ να φανταστώ πιο όμορφο μέλλον. Όπως έγραψε ο εθνικός ποιητής Ανδρέας Κάλβος, ένα Έθνος που βλέπει τους εχθρούς του με περιφρόνηση και κοιτάει τον τάφο του με αδιαφορία, δε μπορεί να νικηθεί…