14/12/14
Ο άγιος Σπυρίδων και οι τρείς γιορτές του
Οι Καθολικοί που το υπολόγισαν «σωστά» βρήκαν ότι η 12 Δεκεμβρίου 350 μ.Χ. έπρεπε να ήταν 14 Δεκεμβρίου με το δικό τους το «σωστό» Γρηγοριανό, και για αυτό γιορτάζουν σήμερα τη μνήμη του Αγίου. Οι άλλοι, οι Ιουλιανοί ορθόδοξοι τον γιορτάζουν στις 25 Δεκεμβρίου, όταν και δέχομαι ευχές από τους φίλους μου στην Σερβία και τη Ρωσία, οι οποίοι γνωρίζουν ότι γιορτάζω τα Χριστούγεννα μαζί τους και όχι με τους Καθολικούς και τον Αρχοντώνη.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
.png)
Η ΑΙΝΟΣ επειδή ειναι μικρή και έχει μικρότερο κόστος πουλάει πολύ πιό φθηνα από τον Ανταγωνιστή της Μπαρμπαστάθη που εχειαγοραστεί από πολ... -
.png)
Οι πρώτες (ιατροδικαστικές) εκτιμήσεις αναφέρουν πως ο 31χρονος ποδοσφαιριστής υπέστη έμφραγμα.
.png)
2 σχόλια:
ΓΟΧ
Ανύπαρκτος "άγιος" όπως τόσοι άλλοι.
“ΒΙΟΙ ΑΓΙΩΝ: "ΠΡΟΤΥΠΑ ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗΝ”
ΓΡΗΓΟΡΟΜΙΧΕΛΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΔΑΔΟΥΧΟΣ"
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2004
Τα συναξάρια που ακολουθούν αποτελούν την τήρηση των εντολών της Παλαιάς Διαθήκης που ήδη διαβάσατε και οφείλει να εκτελεί κάθε καλός χριστιανός:
Η Εκκλησία τιμά και δοξάζει τον ένδοξο και μεγαλομάρτυρα Γεώργιο τον Τροπαιοφόρο (23 Απριλίου) διότι, ανάμεσα στα άλλα θαυμαστά που έκανε, μπήκε «εις τον ναόν των ειδώλων και διέταξεν εν είδωλον να πει εάν ο Χριστός είναι μόνος Θεός. Όθεν δια τον λόγον τούτον εταράχθησαν όλα τα είδωλα και έπεσον εις την γην και εσυντρίφθησαν».
Ε τώρα, ας μην πιστέψουμε πως ένας «λόγος» είναι αρκετός· κάποιος έβαλε το χεράκι του!
Ο Άγιος Κλεόνικος (3 Μαρτίου), που ζούσε στην Αμάσεια της Καππαδοκίας, οργιζόταν με την «αγνωσία» και την «ασθένεια» των ειδώλων.
Μια μέρα λοιπόν που οι Έλληνες έκαναν θυσία ο άγιος Κλεόνικος «προσευχηθείς εκρήμνισεν εις την γην το είδωλον της Αρτέμιδος».
Μια φορά κι έναν καιρό, τότε που οι χριστιανοί κρύβονταν στα βουνά «δια τον φόβον του διωγμού», ζούσε στη Νικομήδεια ο άγιος Ευλάμπιος (10 Οκτωβρίου). Μια μέρα λοιπόν που τον έστειλαν να πάρει ψωμί, τον συνέλαβαν οι Ειδωλολάτρες και τον πίεζαν να θυσιάσει στα είδωλα. Τότε εκείνος προσποιήθηκε πως θα το κάνει κι έτσι μπήκε μέσα στο ναό και «πρόσταξε το είδωλον του Άρεως να πέση κάτω, και, ω του θαύματος ευθύς έπεσε και συνετρίβη».
Οι ειδωλολάτρες άρπαξαν τον Ευλάμπιο κι άρχισαν να τον βασανίζουν «ασπλάχνως» και ήλθε και η αδελφή του Ευλαμπία (που προφανώς έψαχνε να βρει τι απέγινε μ’ εκείνο το ψωμί) και παρακάλεσε να βασανιστεί κι αυτή «ασπλάχνως» μαζί με τον αδελφό της. Έτσι Ευλάμπιος και Ευλαμπία ρίχτηκαν μέσα σ’ έναν λέβητα που έβραζε, αλλά επειδή δεν έπαθαν καμιά βλάβη, πείστηκαν 200 Έλληνες και πίστεψαν στον Χριστό.
Μ’ αυτά τα απλοϊκά και βλακώδη παραμύθια έπειθαν τόσους αιώνες τους Έλληνες πως έτσι έγιναν χριστιανοί. Η αλήθεια όμως συνοψίζεται σε μια και μόνη φράση: Πίστεψον η σε σφάζω.
Η αγία Γλυκερία (13 Μαΐου) «έγραψεν επάνω εις το μέτωπόν της τον τίμιον σταυρόν» (τώρα ξέρετε πως δημιουργήθηκαν οι υστερικές αντιδράσεις σχετικά με το ζήτημα της αναγραφής η όχι του θρησκεύματος στις νέες ταυτότητες, με διάφορους σαλταρισμένους που ζωγράφιζαν στο μέτωπό τους το σταυρό κι έβγαιναν έτσι φωτογραφία) και παρουσιάστηκε στον Ρωμαίο ηγεμόνα λέγοντάς του πως είναι χριστιανή και δούλη του Χριστού. Εκείνος την παρεκάλεσε να θυσιάσει στα είδωλα, γιατί είχε και δουλειές, και τότε εκείνη μπήκε στο ναό και αφού προσευχήθηκε στον Χριστό «εκρήμνισε το είδωλον του Διος και κατεσύντριψεν αυτό».
Οι Έλληνες που βρίσκονταν εκεί πήραν πέτρες κι άρχισαν να την κυνηγούν, πλην όμως καμιά πέτρα δεν την χτύπησε καθιστώντας αυτομάτως την Αγία Γλυκερία ανώτερη από τον Πρωτομάρτυρα Στέφανο που λιθοβολήθηκε έως θανάτου. Την έκλεισαν στην φυλακή χωρίς τροφή για να πεθάνει από την πείνα, όμως ένας άγγελος της έφερνε ψωμί και γάλα. Την έριξαν σε κάμινο πυρός, όμως από τον ουρανό έπεσε δρόσος και έσβησε τη φωτιά. Της έγδαραν το κεφάλι όμως άγγελος κυρίου την θεράπευσε. Η αγία δεν παιζόταν με τίποτα. Έτσι ο δεσμοφύλαξ Λαοδίκιος, που η Εκκλησία τιμά την ίδια μέρα, τα παράτησε όλα και ασπάστηκε τον χριστιανισμό.
Δημοσίευση σχολίου