Ο Γιουγκοσλαβισμός και η καταστροφή του Σερβικού Έθνους

Από τις 15 μέχρι τις 20 του Ιουλίου του 1917 συνήλθε στην Κέρκυρα το Συνέδριο των εκπροσώπων Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων. Οι βασικοί συνομιλητές ήσαν ο Νίκολα Πάσιτς και ο εκπρόσωπος της Γιουγκοσλαβικής Επιτροπής του Λονδίνου και αρχηγός του Λαϊκού Κόμματος της Κροατίας Άντε Τράμπιτς. 

Στις 20 του Ιουλίου υπέγραψαν μια μη νομικά δεσμευτική Συμφωνία, τη Διακήρυξη της Κέρκυρας, και εξέφρασαν την επιθυμία τους να δημιουργήσουν ένα ενιαίο Γιουγκοσλαβικό κράτος. 

Οι «Σύμμαχοι» προσέφεραν το Στέμμα στη δυναστεία των Καρατζώρτζεβιτς σε μια συνταγματική, δημοκρατική και κοινοβουλευτική μοναρχία. Η διακήρυξη των Ενωτικών του Λονδίνου έλεγε ότι οι Σέρβοι, οι Κροάτες και οι Σλοβένοι ήταν ένας Γιουγκοσλαβικό έθνος με ίδιο αίμα, και γλώσσα, και με κοινά ζωτικά συμφέροντα. Το πόσο «ίδιο αίμα» είχαν το έμαθαν οι Σέρβοι από τις σφαγές των Κροατών, το 1940-1944 και ύστερα κατά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. 

Στη διάσκεψη της Κέρκυρας συζητήθηκαν εκτός από το θέμα της δυναστείας, το όνομα του κράτους, το Κυριλλικό αλφάβητο, (επειδή οι Κροάτες είχαν το λατινικό), οι χριστιανικές εορτές,(επειδή οι ορθόδοξη σερβική εκκλησία ακλουθούσε το Ιουλιανό ενώ οι Κροάτες το Γρηγοριανό).
 Μεγάλο μέρος της συζήτησης αφιερώθηκε στο ζήτημα του τι είδους κράτος, θα δημιουργείτο.

 Η Γιουγκοσλαβική Επιτροπή του Λονδίνου ζητούσε μια Φεντεραλιστική Δημοκρατία με μεγάλο βαθμό αυτονομίας των επιμέρους οντοτήτων, ενώ οι σέρβοι ήθελαν ένα συγκεντρωτικό κράτος. Έτσι αντί να απελευθερωθούν οι Σέρβοι στην Βοσνία Ερζεγοβίνη την Κράινα και το Μπάνατ, που ήσαν υπόδουλοι στους Αυστριακούς και του Καθολικούς, αιχμαλωτίστηκαν οι Σέρβοι από τους Καθολικούς και το Λονδίνο δια του Γιουγκοσλαβισμού. 

Οι Σέρβοι αντί να αφήσουν την Τεργέστη και την Σλοβενία στους Ιταλούς και τους Κροάτες αδέσποτους, τους φορτώθηκαν στην πλάτη τους. Οι συνωμότες Κροάτες Ούστασι, συμμάχησαν με τον Μουσολίνι και το ΒΕΜΕΡΟ στο Σκόπια, και δολοφόνησαν τον Καρατζώρτεβις. 

Ο Φεντεραλιστικός Γιουγκοσλαβισμός, που δεν τον επιβλήθηκε από το Λονδίνο το 1920, επιβλήθηκε από τους Κομμουνις΄τες του Λονδίνου, με το Αντιφασιστικό Συμβούλιο Λαϊκής Απελευθέρωσης της Γιουγκοσλαβίας , (AVNOJ) , το Νοεμβρίου 1943 στο ορεινό χωριό Γιάϊτσε της Βοσνίας. 
Ο Τίτο και οι «παρτιζάνοι» εφάρμοσαν το σχέδιο Γιουγκοσλαβικής Επιτροπής του Λονδίνου, και όταν ο αφύσικος συναιτεριμσός διαλύθηκε υπό το βάρος των χρεών, οι Κομμουνις΄τες έγιναν «δημοκράτες» και οι Σέρβοι που ήθελαν να ζήσουν ελεύθεροι στον τόπο τους εσφάγησαν από τους Κροάτες τους Οθωμανούς και το ΝΑΤΟ