Η ΔΗΜΩΔΗΣ ΠΟΙΗΣΙΣ ΚΑΙ Η ΚΟΡΥΦΑΙΑ. ΛΑΜΠΡΗ

ΥΓΕΙΑ, Φῶς Ἑλληνικόν εἰς ἃπαντας τοὺς  Ἓλληνας καὶ ἁπάσσας 

τὰς Ἑλληνίδας. Αἲθριος εἰς τοὺς 8-17°C ἐν Οὐψάλα. 

ΕΛΛΑΣ≡HELLAS.

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ. ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

"Νύχτα πάνω στὴ νύχτα βαδίζαμε ἀσταμάτητα, ἓνας πίσω ἀπ' τὸν ἂλλο,

 ἲδια τυφλοί. Μὲ κόπο ξεκολλώντας τὸ ποδάρι ἀπὸ τὴ λάσπη, ὃπου, φορές

 ἐκαταβούλιαζε ἲσαμε τὸ γόνατο. Ἐπειδή τὸ πιὸ συχνά ψιχάλιζε στοὺς 

δρόμους ἒξω, καθὼς μὲς στὴν ψυχή μας. Καὶ τὶς λίγες φορές ὃπου ἐκάναμε 

στάσι νὰ ξεκουραστοῦμε, μήτε ποὺ ἀλλάζαμε κουβέντα, μονάχα σοβαροί 

καὶ ἀμίλητοι, φέγγοντας μ' ἓνα μικρό δαδί, μὶα - μὶα ἐμοιραζόμασταν τὴ 

σταφίδα..."

"Βαρειά σιωπή ἒπεσε ἀνάμεσό μας, ἐπειδὴ κι ἡ ψυχή μας εἶχε μῆνες τώρα 

μέσα στὶς ἐρημιές ἀγριέψει, καὶ, χωρὶς νὰ τὸ λέμε, πολὺ λογαριάζαμε τὰ 

χρόνια μας. Μάλιστα μιὰ στιγμή δάκρυσε ὀ λοχίας ὁ Ζώης κι ἒκανε πέρα 

τὰ χαρτιά μὲ τὶς εἰδήσεις τοῦ κόσμου, ἀνοίγοντας τὰ πέντε δάκτυλα

 καταπάνω μας. Καὶ οἱ ἂλλοι ἐμεῖς δὲν λέγαμε τίποτε, μονάχα μὲ τὰ μάτια

 τοῦ δείχναμε κάτι σὰν εὐγνωμοσύνη..."

Ἡμέραι Λαμπρῆς. Ἐνθυμοῦμαι, ὃταν ἐστολίζετο ὁ Ἐπιτάφιος εἰς ἓναν

 παμπάλαιον μικρό Ναό, τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, τὸ 1967, ἃπλωναν μὶαν

 τριπλῆν Εἰκόνα ὃπου ἐγράφετο: "...ΑΔΩΝΙΔΟΣ".

Πιθανόν, ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΑΔΩΝΙΔΟΣ.

Εἰκών ὀνομάζεται ἡ ἀπεικόνισις ἀνθρώπου καὶ δὴ ὁ ἀνδριάς (ἀνδριάντος),

 ἀπὸ τὴν μέση καὶ ἐπάνω. Ἒθιμον ἀρχαοτάτων ἐτῶν κι ἐνιαυτῶν.

 Δεκαεξαετεῖς κόραι, μὲ τὸ παράγγελμα, εὐαί, εὐά, εὐαί, εὐά... τῆς

 κορυφαίας Εὒας, ἐβημάτιζαν ἐν σειρά εἰς τὴν δεξιάν πρὸς τὸν πρόναον. 

Κόραι εἰς τὰ ὁλόλευκα μὲ πανέρια ἀνθέων καὶ ἂνθη εἰς τὴν κόμην. 

Ἀλλοῦ φοροῦσαι στέφανον ἀνθέων. Δεξαετεῖς ἒφηβοι (κοῦροι) ἀνήρχοντο 

πρὸς τὸν πρόναον εἰς τὴν ἀριστεράν. Μετὰ τριήμερον ἑορτάζετο ἡ Λαμπρή. 

Μἐ τραγούδια, χορούς καὶ ἐδέσματα τῆς περιοχῆς.

Ἂς μείνωμεν εἰς τοὺς χορούς.

 Ἒγινε παράδοσις, ἡ ἐκμάθησις Ἑλληνικῶν χορῶν, δημώδους μουσικῆς, 

εἰς τὴν Ἑλληνικήν Πολιτιστικήν Στέγην Οὐψάλας.

 Ἓλληνες καὶ Σουηδοί χορεύουν κάθε Τρίτη. 

Τὸ ὃλον ξεκίνησε πρὸ 25 ἐτῶν περίπου ἀπὸ τὴν γεωλόγον Φραγκούλα 

Παπαδοπούλου. Ἒγινε παράδοσις καὶ οἱ νεώτεροι συνεχίζουν. 

Τὰ Ἑλληνικά δημώδη τραγούδια, πηγάζοντα ἀπὸ τὰ βάθη τῶν χιλιετηρίδων, 

ἡ Ἑλληνική μουσική, ἒχουν ἐμπνεύσει, διδάξει καὶ ἐνθουσιάσει 

ἑκατομμύρια Εὐρωπαίων καὶ μὴ.

 Ὃλοι γνωρίζουν τὴν συλλογή Ἑλληνικῶν τραγουδιῶν τοῦ Φράγκου 

Claude Charles Fauriel (21 Ὀκτωβρίου 1772 – 15 Ιουλίου 1844).

Ἀκοῦς Ἠπειρώτικα, Μακεδονικά, Θρακιώτικα, Μικρασιατικά,

 Αἰγαιοπελαγίτικα, Κρητικά, Ποντιακά, Ἑπτανησιώτικα, Πλακιώτικα, 

Στερεοελλαδίτικα, Θεσσαλικά, Κυπριώτικα, Ἀλεξανδρινά ἢ Ἀπιακά (Πελοποννησιακά) μὲ τοπικούς ὀργανοπαίκτας, κλαρίνου, βιολιοῦ, κιθάρας, τυμπάνου, λύρας, λαοῦτο, σαντούρι, θαμπούριν, 

ταμπουρᾶ, μπουζούκι κλπ καὶ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙΣ. 

Εἰδικῶς ὃταν τὸ κλαρίνο παίζεται ἀπὸ τὸν Καρακώστα, ἢ σύγχρονον

 Ἓλληνα καὶ ὂχι ἀνατολίτη.

Ἐδῶ ἀναφέρω τρεῖς ἐπὶ πλέον διαπρέποντες Ἓλληνας εἰς τὴν ὁμογένειαν 

τῆς Οὐψάλας (1965 - 2015). Τὸν οίκονομολόγον Ἑστιάτορα 

Ἐρωτόκριτον Παπαδόπουλον καὶ τὴν προαναφερθεῖσα σύζυγόν του

 Φραγκούλα Παπαδοπούλου, καὶ τὸν τραπεζικόν Χρίστον Καρανίκα.

 Οἱ ὁποῖοι ἐν ἐνεργείᾳ εἰς τὴν κοινωνίαν συμμετεῖχαν εἰς τὰ δρώμενα τῆς

 Ἑλληνικῆς παροικίας καὶ ἐβοήθησαν πλῆθος συμπατριωτῶν.

Ἐν συνεχείᾳ, ΕΠΙΜΕΝΩ.

 Ἡ tyrki, ἠ τουρκική γλῶσσα εἶναι κατασκευασμένη γλῶσσα τοῦ 1928. 

ΟΥΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΑΝΕΙΣΕΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΓΛΩΣΣΑΝ.

 Ὁ τοῦρκος (ὁ "γάϊδαρος" συμφώνως μέ τοῦρκον πανεπιστημιακόν)

 ἐμάθαινε πράγματα καὶ θάματα ἀπὸ τοὺς γηγενεῖς. 

Ποῖος θὰ ἐδέχετο νὰ μάθῃ πῶς ἐλέγετο τὸ ταβάνι (ἐκ τοῦ δα καὶ βαίνω)

εἰς τὴν "τουρκικήν, ὃταν οἱ νομάδες τοῦρκοι ἐζοῦσαν εἰς ἀντίσκηνον 

(δίχως ταβάνι);

 Ὁ παποῦς γνωστοῦ μου τούρκου, ἀνταλλάξιμου ἀπὸ τὴν Κρήτην,

 τοῦ ἒλεγεν εἰς τὴν Σμύρνην τὸ 1955: 

"Κοίτα οἱ Ἓλληνες πῶς κατασκευάζουν τὰ σπήτια (σπέος, σπῆι), ἐμεῖς

 στήνουμε ἓνα ἀντίσκην κι αὐτό πέφτει!"

 Οἱ τοῦρκοι ἒως τὸ 1928 ἒγραφαν εἰς τὴν Ἀραβικήν γραφήν, διὰ τοὺς

 ὁποῖους "γχαρά" σημαίνει 'σκατά'! 

Ὁ Ζευς γράφεται ZEUS  > SUEZ, καὶ ὁ Δίας ὡς DIAS > SAID!

Ὁπωσδήποτε ὃμως ἡ Ψυχαρική γλῶσσα (ποτὲ Δημοτική) ποὺ ἐπεκράτησεν

 τὸ 1976 ἐδανείσθη ἀπὸ τὴν τουρκικήν τοῦ 1928 ὡς νεωτέρα.

Ἒχομεν καὶ διαπρεπεῖς πανεπιστημιακούς ὡς ὁ κ. Γεώργιος Μπαμπινιώτης, 

ὁ ὁποῖος ἀνήκει εἰς τοὺς ἀκολούθους τοῦ Ferdinand de Saussure,

 ἢ καλλίτερον τοῦ Ἑρμογένους, μαθητοῦ τοῦ Σωκράτους ὁ ὁποῖος ἢθελεν

 νὰ ὀνομάζῃ τι ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΟΚΟΥΝ. Ὂχι ὂπως τὸ "πρᾶγμα", δηλοῖ τὸ ὂνομά 

του ἀλλὰ ὃπως "τοῦ καπνίσει".

τσοῦρμο

Τσοῦρμο /τὸ/ (Ἰ. ciurma) = πλήρωμα, συνεργεῖον, ὁμοχειρία, ὁμάς,

 συγκέντρωσις προσώπων.

https://lexikolefkadas.gr/poulou-epirr

Κίνημα γηγενῶν Ἑλλήνων, ΚΙΝΗΜΑ21, τὸ μοναδικόν κίνημα ἀνεμβολίαστων

 ἐν Ἑλλάδι, χρειάζεται ἀνάδειξιν καὶ δυναμικήν συμπαράστασιν, 

ὣστε νὰ ἀποκτήσωμεν πλήρην Ἀνεξαρτησίαν καὶ αὐτάρκειαν ἀγαθῶν.

ΝΑ ΜΕΙΝΗ ΑΠΕΙΡΑΚΤΗ Η ΦΥΣΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ.

Κάθε λαός ἂς ζήσῃ κι ἂς προκόψει εἰς τὴν χώραν του.

https://ellas21.com/

https://deltio11.blogspot.com/

http://platonafhellas.blogspot.com/

ΑΘΑΝΑΤΗ Η ΘΕΡΑΠΩΝ ΦΥΣΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ!

ΠΟΛΙΤΕΥΣΟΥ! 

ΕΣΣΕΤ' ΗΜΑΡ!

ΖΗΤΩ Η ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΑΣ!

Γεώργιος Δ. Κανελλόπουλος, Οὐψάλα.

Ἀνεμβολίαστος, Ὑπέρμαχος τῆς Ἱπποκρατικῆς Ἰατρικῆς.