Η κήρυξη της Επανάστασης στην Νάουσα που δεν έγινε στις 22 Φεβρουαρίου και η απόφαση του Μονόχειρα στις 22 Φεβρουαρίου 1821 να μην αναβάλει την Κήρυξη της Επανάστασης στην Βλαχομπογδανία

Όποιο (ανιστόριτο)  "σάϊτ" και να ανοίξετε σήμερα, θα μάθετε ότι στις 22 Φεβρουαρίου 1822 επαναστάτησε η Νάουσα, που όμως δεν επαναστάτησε στις 22 αλλα στις 26 Φεβρουαρίου.

Όλοι , αβασάνιστα , αντιγράφοντας ο ενας τον αλλον , υιοθετούν την ημερομηνία που πρότεινε κάποτε εσφαλμένα ο βουλευτής του Λαϊκού Κόμματος Γεώργιος Φιλιππίδης, δηλαδή την  22α Φεβρουαρίου . 

Σύμφωνα με την προφορική παράδοση, η κήρυξη της επανάστασης στην Νάουσα έγινε την Κυριακή της Ορθοδοξίας, στον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Δημητρίου με πανηγυρική δοξολογία.

Η 22α Φεβρουαρίου 1822 όμως, δεν ήταν Κυριακή.

 Κυριακή, και μάλιστα της Ορθοδοξίας ήταν η 26η Φεβρουαρίου, που ήταν η πρώτη Κυριακή των νηστειών, αφού το Πάσχα του 1822, έπεφτε στις 2 Απριλίου.

 

Στις 22 Φεβρουαρίου/3 Μαρτίου  1821 ,ο Μονόχειρ, υπό την επιρροή της «αυλής» του Κισινιέφ και των φίλων του Ρώσων «Δεκεμβριστών», απέρριψε το διάβημα του «Κέντρου τη Πίζας» για αναβολή της κίνησης των όπλων και εσπευσμένα διέβη τον Ρουβίκωνα, ( τον Προύθο), και την επομένη 23 Φεβρουαρίου που ήταν Κυριακή ύψωσε τη σημαία της Επανάστασης στο Ιάσιο της Μολδαβίας. 

Τη Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου εξέδωσε και την επαναστατική του προκήρυξη με τίτλο, «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος», που ηταν το σύνθημα των Φιλογενών.