Ρε άει στο διάολο κομμούνι

Περί των οπαδών των άτιμων Κουκουέδων

Μου έγραψε ένας επαγγελματίας κομμουνιστής, « Χατζάρα με την λογοκρισία που ασκείς στις αντίθετες απόψεις, τελικά χάνεις το όποιο δίκιο έχεις... Γιατί η λογοκρισία υποδηλώνει αδυναμία μιας πολιτισμένης αντιπαράθεσης επιχειρημάτων...»

Σε μια φράση 40 ψέματα. Δεν ασκώ καμιά λογοκρισία. Δικό μου είναι το μπλογκ, Και έχω την πολιτική, δημοσιογραφική ευθύνη, οπότε είναι καθήκον μου
η διαγραφή των ψευδών πληροφοριών που έχουν σκοπό να διαδώσουν το μίσος. Μετά, βαφτίζει τα ψέματα και την προπαγάνδα των κομμουνιστών ως «απόψεις» και θέλει και πολιτισμένη αντιπαράθεση επιχειρημάτων.
Πολιτισμένη αντιπαράθεση επιχειρημάτων όπως έγινε στον Φενεό, τον Μελιγαλά και τα Δεκεμβριανά.

Το έχω εξηγήσει αναλυτικά και στην «Κόκκινη Συμφωνία» και στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ. Οι κομμουνιστές σαν επαναστάτες , είναι και άτιμοι και ψεύτες.
Δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο. Δεν έχουν τον ίδιο κώδικα ηθικής με τους κανονικούς ανθρώπους. Δεν πιστεύουν στην αλήθεια . Για αυτούς δεν ισχύει ούτε το ,«ου κλέψεις», ούτε το «ου φονεύσεις», ούτε το «ου ψευδομαρτυρήσεις», ούτε το, «ουκ επιθυμήσεις την γυναίκα του πλησίον σου, ουκ επιθυμήσεις την οικίαν του πλησίον σου ούτε τον αγρόν αυτού ούτε τον παίδα αυτού ούτε την παιδίσκην αυτού ούτε του βοός αυτού ούτε του υποζυγίου αυτού ούτε παντός κτήνους αυτού ούτε όσα τω πλησίον σου εστί».

Η κομμουνιστική λογική στηρίζεται στην αρπαγή αυτού που έχει ο πλησίον.
Τα παπούτσια των «αντιδραστικών» στον Μελιγαλά και το γούνινο παλτό της Παπαδάκη.
Για κάθε τίμιο και ηθικό άνθρωπο, υπάρχει καλό και κακό. Η αλήθεια και το ψεύδος. Η αρετή και η κακία του Ηρακλέους. Η 9η εντολή, προς τον Μωυσή ήταν το «ου ψευδομαρτυρήσεις».

Για τον «συνωμότη», τον μαρξιστή και τον επικοινωνιολόγο, δεν υπάρχουν ούτε αλήθεια και ψεύδος , ούτε καλό και κακό. «Αληθινό» , είναι ότι του φαίνεται σαν τέτοιο, ή ότι πρέπει να φαίνεται σαν τέτοιο.
Για τους κανονικούς ανθρώπους υπάρχει είτε αλήθεια είτε λάθος. Αλλά για τον κομμουνιστή και τον επικοινωνιολόγο, υπάρχει μόνο αλήθεια που τον συμφέρει.
Αυτή είναι η «επαναστατική/επικοινωνιακή αλήθεια».
Θεμελιώδης αλήθεια για τους μαρξιστές, τους επαναστάτες και τους επικοινωνιολόγους δεν υπάρχει, ούτε στην οικονομία, ούτε στην πολιτική, ούτε και στην ηθική, και αφού η «επανάσταση» είναι για τους μαρξιστές η «μόνη απόλυτη πραγματικότητα», τότε, η φιλοσοφία, η οικονομία και η πολιτική, υπηρετούν την «αλήθεια», μόνο στο μέτρο που οδηγούν στη νίκη της επανάστασης. Για την «επαναστατική διαλεκτική», για καθετί που αφορά την επανάσταση υπάρχει μόνο μια αλήθεια, έτσι τα έβλεπε ο Μαρξ.
Και όλοι οι «επαναστάτες» πρέπει να ενεργούν σύμφωνα με αυτή την κατεύθυνση.
Ο Λένιν, όταν του είπε κάποιος ότι η άποψη του, ερχόταν σε αντίθεση με την πραγματικότητα, απάντησε: "Εγώ αισθάνομαι ότι αυτή είναι η πραγματικότητα». Δηλαδή πραγματικότητα είναι ότι εξυπηρετεί τον επαναστάτη".
Για εκείνον , τον Λένιν, κάθε πραγματικότητα, κάθε αλήθεια, είχε σχέση μόνο με το απόλυτο. Την επανάσταση. Αληθινό είναι και το «ψεύτικο», αρκεί να εξυπηρετεί την «επανάσταση».
Οπότε, η «επαναστατική αλήθεια» είναι, ότι ο Γλέζος κατέβασε τη γερμανική σημαία. Η επαναστατική αλήθεια είναι ότι ο Μουζενίδης και ο Βασβανάς είχαν σκοτωθεί πριν φθάσει ο Πολκ στη Θεσσαλονίκη, στο βάραθρο στον Φενεό είχαν ρίξει Ιταλούς αιχμαλώτους και στον Μελιγαλά ήταν θαμμένοι οι Ελασίτες και στα Δεκεμβριανά έφερναν τα πτώματα από το… Κατίν. 
Όλοι οι κομμουνιστές, μικροί μεγάλοι, είναι άτιμοι και ψεύτες. Από τον Μαρξ, τον Τροτσκι και τον Λένιν, μέχρι τον κάθε Κουτσούμα, τον κάθε Τσιπρά, τον κάθε Βούτση, τον κάθε επιλαχόντα ανταρτοδίκη Μούτουλα και τον κάθε σεσημασμένο καθηγητή Παραμυθολογίας σαν το παιδί από το Γέιλ.
Και επειδή είναι άτιμοι και ψεύτες, οι κομμουνιστές κρατούν κρυμμένα τα Ντοκουμέντα τους καλώ να παρουσιάσουν τα χιλιάδες χαρτιά που υπέγραψαν οι εκτελεσμένοι στο Κόκκινο Νταχάου, και τις αποφάσεις για την εκτέλεση τους .

Στην Στρέζοβα, κατέβηκε η κομματική γραμμή ότι πρέπει «θα σφαχτούν οι αντιδραστικού μέχρι 7ης Γενεάς», όπως αποφασίστηκε στη 10η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, και ζητήθηκε από τα μέλη της κάθε Αχτίδας να συντάξουν και να παραδώσουν στο Κόμμα λίστες με ονόματα των αντιδραστικών τους οποίους έπρεπε να γνωρίζει το κόμμα και σε δεδομένη στιγμή «να ξεβρομίσει ο τόπος». Το Μάιο του 44 δόθηκε έγγραφα η κομματική γραμμή που έλεγε: «Τώρα που είναι ευκαιρία πρέπει να ξεπατώσουμε την αντίδραση, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως είμαστε επαναστάτες. Λεπίδι-Λεπίδι στην αντίδραση».

Εμπρός λοιπόν, ζητήστε από το ΚΚΕ να παρουσιάσει τα χιλιάδες "ντοκουμέντα" με τις ομολογίες των σφαγμένων ταγματασφαλιτών στον Φενεό και τον Μελιγαλά, που φυλάει εκεί που φύλαγε το πιστόλι του σφαγέα Μπελογιάννη.