Το πραξικόπημα της Cia στη Λευκωσία πριν 43 χρόνια

Η αντίστροφη μέτρηση για το ιουδαϊκό/νατοϊκό πραξικόπημα του προδότη/πράκτορα Ιωαννίδη στην Κύπρο , άρχισε την 6η Οκτωβρίου 1973, με την αιφνιδιαστική επίθεση των αράβων στο Σινά και το Γκολάν. Με τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ.

Ο ιουδαίος Κίσινγκερ , με την διπλή ιδιότητα του πολιτικού προϊσταμένου των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ και του επικεφαλής του Στέητ Ντηπάρτμεντ, διαχειρίστηκε προσωπικά και σκηνοθέτησε από το παρασκήνιο την Κυπριακή Προδοσία αφού ο τότε πρόεδρος Νίξον κλυδωνιζόταν λόγω του σκανδάλου Γουότεργέητ.  

Ο μέγας Έλλην δημοσιογράφος Ηλίας Δημητρακόπουλος σε μια συνέντευξή του στην «Ηerald» αποκάλυψε ότι οι αποφάσεις του Κίσινγκερ, είχαν ληφθεί σε μια κλειστή σύσκεψη των μυστικών υπηρεσιών, τέσσερις μήνες πριν το πραξικόπημα και την εισβολή στην Κύπρο. Το σχέδιο Κίσινγκερ προέβλεπε την παραπλάνηση του Μακαρίου, με βάση τα «παλιά σχέδια  «Νίκη» και «Aπόλλων» που είχαν περιέλθει στα χέρια των Μακαριακών από το καλοκαίρι του 1973 , και τα οποία προέβλεπαν την έξοδο αρμάτων από τα στρατόπεδα τα οποία θα οδηγούσαν μυημένοι εις την E.O.K.A. εθνοφρουροί.  

Τον Μάρτιο του 1974, η Κυπριακή Υπηρεσία Πληροφοριών ανακάλυψε έγγραφα της ΕΟΚΑ Β' τα οποία κατέγραφαν πλάνα για διενέργεια πραξικοπήματος υποβοηθούμενο απο την Χούντα των Αθηνών, καις τη συνέχεια ο κύπριος πρέσβης στην Ουάσιγκτον και στενός συνεργάτης του Μακαρίου Νίκος Δημητρίου επισκέφθηκε τον αρμόδιο υφυπουργό Ρότζερ Ντέιβις και τον υπεύθυνο του κυπριακού Γραφείου  στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ κ. Τομ Μπόγιατ και εξέφρασε την ανησυχία του για το ενδεχόμενο ανατροπής του Αρχιεπισκόπου από τη χούντα των Αθηνών.
Αυτές οι πληροφορίες αποτέλεσαν την βάση της παραπλάνησης του Μακαρίου. Σύμφωνα με εμπιστευτικό τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας της Λευκωσίας προς τον Χένρι Κίσιγκερ, στις 8 Απριλίου 1974, ο Μακάριος κατονόμασε τον Ανδρέα Ποταμιάνο ως χρηματοδότη της «τρομοκρατικής» ΕΟΚΑ Β.

Οι αμερικανικές υπηρεσίες ενημέρωναν τους Μακαριακούς για το παραπλανητικό πρόγραμμα αποστολής όπλων και χρημάτων προς τους ανθρώπους της «αμερικανικής συνομωσίας». Χρηματοδότης από την Αθήνα εμφανιζόταν ο εφοπλιστής Ποταμιάνος και ως συντονιστής στην Κύπρο , εμφανιζόταν ένας χαφιές του Ιωαννίδη, ο Κοσμάς Μαστροκόλιας, που είχε «ρουφιανέψει» και τον Αλέκο Παναγούλη .

Οι αμερικανοί, όλο αυτό το διάστημα , μέχρι και τις 15 Ιουλίου, (μαζί με τους Έλληνες πράκτορες Αβέρωφ κλπ), ενημέρωναν την μακαριακή πλευρά, και τους Τούρκους, ότι το πραξικόπημα θα το έκανε η ΕΟΚΑ Β, με τον «δανεισμό», ανδρών και όπλων από την Εθνοφρουρά.
Για τον λόγο αυτό, όπως αφηγήθηκε ο κ. Πάτροκλος Σταύρου, όταν εκδηλώθηκε το πραξικόπημα, «υποθέσαμε ότι επρόκειτο για επίθεση της ΕΟΚΑ Β, στην οποίαν «εδάνεισε» οπλισμό η Εθνική Φρουρά, ακόμη και τανκς, γιατί είδαμε ένα άρμα μάχης να προχωρεί προς την είσοδο του Προεδρικού». Επομένως όλες οι αμερικανικές πληροφορίες περί ΕΟΚΑ ήσαν πλάστες και παραπλανητικές, και καλλιεργούσαν το εμφυλιοπολεμικό κλίμα ανάμεσα σε Μακαριακούς και αντιμακαριακούς.
Άλλωστε αποτελεί αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα το γεγονός, ότι μετά την επικράτηση του πραξικοπήματος , έσπευσαν προς υποστήριξη του, αντιμακαριακές δυνάμεις και τα υπολείμματα της ΕΟΚΑ Β’, και αφού αρκετά από τα αντιμακαριακά στοιχεία απελευθερώθηκαν από τις φυλακές όπου κρατούντο. Ο Μακάριος πάντως, όταν δραπέτευσε από το Προεδρικό , είχε την εντύπωση ότι το πραξικόπημα το έκανε η E.O.K.A., και ότι θα επανήρχετο σε διάστημα δύο ή τριών ωρών, αφού θα είχαν εξουδετερωθεί οι κινηματίες από το Eφεδρικό. Την έκταση και τη σοβαρότητα του πραξικοπήματος την αντελήφθη το μεσημέρι της 15ης Ιουλίου στη μονή Kύκκου, όταν έμαθε ότι η Εθνική Φρουρά, έκανε το κίνημα.

Οι επαφές του  Ιωαννίδη,  που  ήταν έμπιστος και προστατευόμενος της CIA, και είχε μακρά συνωμοτική ιστορία,  με τους αμερικανούς πράκτορες γινόντουσαν στην κλινική «Κυανούς Σταυρός», έναντι της αμερικανικής πρεσβείας, που ήταν ιδιοκτησίας του Εβραίου συζύγου της αδελφής του Ιωαννίδη, Ζακ Αλαζράκη. Συνομιλητής του ήταν ο υποσταθμάρχης της CIA στην Αθήνα κ. Ρον Εστες  που μιλούσε Ελληνικά και μετατέθηκε τον Ιούλιο του 1973 από τη Λευκωσία. Ο Ρον Εστες ήταν  άριστος γνώστης των ελληνικών πραγμάτων και της γλώσσας και είχε ήδη υπηρετήσει δύο φορές στην Κύπρο, την τελευταία φορά υπό τον Ρίτσαρντ Γουέλς Ο άλλος συνομιλητής ήταν το δεξί χέρι  του Έστες ο ελληνοαμερικανικός Γκας Λάσκαρης Αβρακώτου και ο προηγούμενος χειριστής του Ιωαννίση, ο Πήτερ Κορομηλάς, που είχε μεν μετατεθεί στο Κάιρο αλλά «πεταγόταν» στην Αθήνα.

Στην κατάθεση του στην Επιτροπή της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων για την αντικατασκοπία, ο τότε  Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα, Χένρι Τάσκα, είπε πως, «ο σταθμάρχη της CIA του είχε πει , πως ο Ιωαννίδης, θα συνεχίσει να ακούει μόνο τη CIA και όχι τις προειδοποιήσεις του Στέητ Ντηπάρτμεντ».  

Στις 7 Ιουνίου η CIA έστειλε στην Ουάσιγκτον δύο ξεχωριστές εκθέσεις σχετικά με την Κύπρο. Η πρώτη ήταν από την Κύπρο και ήταν  ένα δελτίο ενημέρωσης (National Intelligence Bulletin), το οποίο προειδοποιούσε τα ανώτατα κλιμάκια της κυβέρνησης Νίξον ότι «ο Μακάριος σχεδιάζει να πιέσει για την απομάκρυνση της ελληνικής Εθνοφρουράς από την Κύπρο».

Την ίδια όμως ημέρα κυκλοφόρησε μία ακόμη απόρρητη έκθεση, των Έστες και Αβράκωτου, από την Αθήνα,  που ήταν βασισμένη σε μια συνομιλία του Ιωαννίδη με τους δύο του κλιμακίου των Αθηνών και ανέφερε: «Ο Ιωαννίδης εξετάζει σοβαρά την ανατροπή του Μακαρίου... Ο Ιωαννίδης ισχυρίσθηκε ότι η Ελλάδα μπορεί να ανατρέψει τον Μακάριο μέσα σε 24 ώρες. Οι Τούρκοι θα συμφωνήσουν σιωπηλά στην απομάκρυνσή του... Ο Ιωαννίδης πρόσθεσε πως μπορεί να εξουδετερώσει τον Μακάριο μια και καλή ώστε να λύσει το Κυπριακό η Ελλάδα απευθείας με την Τουρκία».

Όπως γνώριζε η Cia από τις 7 Ιουνίου,  το Υπουργικό Συμβούλιο της Κύπρου αποφάσισε την 1η Ιουλίου 1974, τη μείωση της στρατιωτικής θητείας της Εθνικής Φρουράς σε 14 μήνες και τον περιορισμό του αριθμού  των ελλαδιτών αξιωματικών.

Την επομένη, 2 Ιουλίου, ο Μακάριος με απόρρητη επιστολή του προς τον στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκη που την παρέδωσε ο Κύπριος πρέσβης στην Αθήνα, κατηγόρησε την ελληνική κυβέρνηση για ανάμιξη στις εναντίον του συνωμοσίες και αξίωνε να ανακληθούν στην Ελλάδα 650  αξιωματικοί, που υπηρετούσαν στην Εθνική Φρουρά της Κύπρου.
Την ίδια ημέρα, σε σύσκεψη στο γραφείο του Αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγού Μπονάνου, με τη συμμετοχή του Ιωαννίδη, αποφασίστηκε ότι το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου θα γινόταν τη Δευτέρα 15 Ιουλίου 1974.

Ο Μπονάνος ανέθεσε την αρχηγία του πραξικοπήματος στον ταξίαρχο Μιχαήλ Γεωργίτση, με υπαρχηγό τον καταδρομέα συνταγματάρχη Κωνσταντίνο Κομπόκη. Στις 11 Ιουλίου συνήλθε στην Αθήνα το υπουργικό συμβούλιο για να συζητήσει την επιστολή Μακαρίου και αποφασίστηκε να συγκληθεί ευρεία σύσκεψη το Σάββατο 13 Ιουλίου, για να εκτιμηθούν οι επιπτώσεις από την επαπειλούμενη μείωση της στρατιωτικής θητείας στην Κύπρο. Στη σύσκεψη αυτή συμμετείχαν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στρατηγός Φαίδων Γκιζίκης, ο υπάλληλος της Cia “πρωθυπουργός” Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος, ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγός Μπονάνος και ο διοικητής της Εθνικής Φρουράς αντιστράτηγος Γεώργιος Ντενίσης .

Στις 08:15 της 15ης Ιουλίου βγήκαν από τα στρατόπεδα  «Κοκκινοτριμυθιάς» και «Παλλουριώτισσα» τα «τεθωρακισμένα» , η 31η , η 32η και η 33η μοίρα καταδρομών*, 2 τάγματα πεζικού από την Κερύνεια και 2 λόχοι της ΕΛΔΥΚ. Στις 11:00 ο ταξίαρχος Γεωργίτσης ενημέρωσε το Κέντρο Επιχειρήσεων  του Πενταγώνου ότι η επιχείρηση τελείωσε με επιτυχία.
Στις 13:00 μεταδόθηκε το διάγγελμα του Μακάριου από την Πάφο.
Στις 15:00 οι πραξικοπηματίες παρακάμπτοντας το νόμιμο διάδοχο του προέδρου που ήταν ο τότε πρόεδρος της κυπριακής Βουλής όρκισαν  το δημοσιογράφο και βουλευτή Νικόλαο Σαμψών, που κήρυξε το στρατιωτικό νόμο, χωρίς όμως να προβεί σε διάλυση της Βουλής. Στη τελετή ορκωμοσίας  χοροστάτησε ο καθαιρεθείς πριν ένα χρόνο, επίσκοπος Γεννάδιος , (πρώην Πάφου), ο οποίος και ορίστηκε Αρχιεπίσκοπος Κύπρου.
Το ίδιο απόγευμα φαινόταν ότι το αμερικανικό πραξικόπημα είχε τελικά επικρατήσει με απολογισμό την πρώτη ημέρα  91 νεκρούς και 250 τραυματίες.

*Από το βιβλίο του Στρατηγού Ελευθ. Σταμάτη. Η 31η Μοίρα Καταδρομών, απώλεσε σε μία ημέρα τον Διοικητή της (τραυματίας), τον Υποδιοικητή της (νεκρός) και το 15% της δύναμής της. Η 32α Μοίρα καταδρομών, απώλεσε τον Υποδιοικητή της (τραυματίας) και δύο Διοικητές Λόχων (ο ένας νεκρός από πυρά ελεύθερου σκοπευτή, ο άλλος τραυματίας), καθώς και  33 καταδρομείς (νεκρούς και τραυματίες).

Διαβάστε περισσότερα στο «Πράκτορες και προδότες παντού: H Εσχάτη Προδοσία της Κύπρου και η μεταπολίτευση», του Σπύρου Χατζάρα στο.... http://deltio11.blogspot.gr/2012/07/h_23.html

και στο
http://deltio11.blogspot.gr/2012/07/h_786.html