Συνεχίζω να προκαλώ τη Στοά και κάθε Μασόνο και ρουφιάνο δήθεν «Ιστορικό»

scripta manent

1) Οι μασόνοι δολοφόνοι του Καποδίστρια δημιούργησαν το «τέκνο» της Στοάς της Λευκάδας Μανωλάκη Ξάνθο ως τον επίσημο πλαστογράφο και ψευδομάρτυρα της Ελληνικής Επαναστάσεως, για να διαψεύσουν την πραγματικότητα. Σας αποκάλυψα ήδη ότι ο επίσης «Ελευθεροτέκτονας» Ιωάννης Φιλήμων και συν-πλαστογράφος του Παραμυθιού της Στοάς της Χαλιμάς περί της Φιλικής Εταιρείας, και δημιουργός του Αλεξάνδρου Ληψ, στο «Δοκίμιον Ιστορικόν Περί της Ελληνικής Επαναστάσεως », στον πρώτο τόμο της έκδοσης του 1859 στη σελ174, ως υποσημείωση μας έδωσε την ακόλουθη συγκλονιστική πληροφορία για το πλαστό «Πρακτικού του αποχωρισμού» που παρουσίασε ο Ξάνθος. «εις εν των αντιγράφων της συνθήκης αυτής , (σσ. του), και τούτο γεγραμμένον δια της χειρός Ξάνθου, είδομεν υπογεγραμμένον συν τοις άλλοις και τον Ιωάννην Μάνον».

Ο «Ελευθεροτέκτονας» Ιωάννης Φιλήμων μας αποκάλυψε δηλαδή ότι ο ψεύτης και πλαστογράφος Ξάνθος κατασκεύαζε μόνος του «ντοκουμέντα» για να στηρίξει την εκδοχή της Στοάς του Λονδίνου, «Περί της Ελληνικής Επαναστάσεως» και ότι προσθαφαιρούσε κατά την κρίση του ονόματα.

2) Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης , στις 31 Μαρτίου/12 Απριλίου 1820, στην Aγία Πετρούπολη, υπέγραψε το ακόλουθο απέριττο πρωτόκολλο , με το οποίο αναγνωρίστηκε ως Γενικός Έφορος της «Ελληνικής Εταιρίας», το οποίο σώζεται στον κατάλογο χειρογράφων της «Φιλικής Εταιρίας», με αριθμό 642.

«Κατά την άπαξ εγκριθείσα γνώμη, συνελθόντα τα μέλη της Ελληνικής Εταιρίας και συσκεφθέντα μετά ακριβούς ερεύνης και εξετάσεως, εγνώρισαν Έφορον Γενικόν της Ελληνικής Εταιρίας τον εκλαμπρότατον Πρίγκιπα κύριον Αλέξανδρον Υψηλάντην, ίνα εφορεύει και επιστατεί εν πάσιν, όσα κρίνονται άξια, ωφέλιμα και πρέποντα τη Ελληνική Εταιρία.
Εις ασφάλειαν δε και βεβαίωσιν των εγκριθέντων βεβαιούται τη υπογραφή των εκάστου των μελών.
Εν Πετρουπόλι τη 12 Απριλίου 1820.
Αλέξανδρος Υψηλάντης, Ιωάννης Μάνος, Εμμανουήλ Ξάνθος».

Ο ένας από τους τρεις που υπέγραψαν το πρωτόκολλο, ο Ξάνθος, περιέγραψε στα απομνημονεύματά τούτην διαδικασία ανάθεσης της αρχηγίας στον Υψηλάντη, λέγοντας ότι, απελπισμένος από την άρνηση του Καποδίστρια, «έστρεψε τον στοχασμό του στον Αλέξανδρο Υψηλάντη και πήγε εις επίσκεψιν του». Αφού , παρέθετε έναν « θεατρικό» διάλογο, με τον Πρίγκιπα που, «τον υπεδέχθη ευμενώς », έγραφε με δραματικό τόνο:
« Τότε εγερθείς ο Ξάνθος με συγκίνησιν ψυχής είπε: Δός μοι, Πρίγκιψ, την χείρα σας εις βεβαίωσιν των όσων εκφράσθητε», και μόνον κατόπιν της χειραψίας, ομολόγησε στον Υψηλάντη, ότι η επίσκεψη του στην Αγία Πετρούπολη έγινε «για άλλην σοβαρότερη αιτία», την οποία θα του την εξηγούσε, την επόμενη μέρα. «ο Πρίγκιψ ανυπομόνως εζήτησε τότε να μάθη, αλλ’ ο Ξάνθος τον παρεκάλεσε να λάβη υπομονήν μέχρι της αύριον, και ούτως ετελείωσεν η πρώτη συνέντευξις. Την επιούσαν ο Ξάνθος επήγεν εις αυτόν τω εφανέρωσε τα πάντα, και εκείνος μετά προθυμίας και ενθουσιασμού εδέχθη να αφιερωθή εις την υπηρεσίαν των ομογενών με πάσαν θυσίαν του, και δούς εις τον Ξάνθο ένορκον και έγγραφον ομολογίαν περί της πίστεως και αφοσιώσεως του ( την οποία ο Ξάνθος έστειλεν εις τους εν Μόσχα συναδελφούς του παρ’ οις και ευρίσκεται) , ανεδέχθη τον τίτλον του Γενικού Επιτρόπου της Αρχής , έλαβε δε και το όνομα Καλός, και τα στοιχεία δια να υπογράφηται Α.Ρ, και ούτως εκατορθώθη δι’αυτού ο σκοπός της Εταιρίας».

Και επειδή τα scripta manent το πρωτόκολλο διαψευδει πλήρως τον ψευδομάρτυρα και πλαστογράφο της Στοάς που δεν θυμόταν την παρουσία του εξαδέλφου του Υψηλάντη Ιωάννη Μάνου. Σύμφωνα με την «κατάθεση» του ψευδομάρτυρα Ξάνθου η διαδικασία, ανάθεσης της αρχηγίας στον Αλέξανδρο Υψηλάντη, κράτησε δύο μέρες. Η πρώτη επαφή έγινε την Κυριακή 11 Απριλίου 1820, όταν πήγε και «χτύπησε την πόρτα» του Υψηλάντη, και η «μύηση» άρχισε και ολοκληρώθηκε στις 12 Απριλίου.
Ο ψεύτης Ξάνθος το 1845 ,θυμόταν με λεπτομέρειες τον πρώτο διάλογο που είχε με τον Υψηλάντη αλλά είχε ξεχάσει την παρουσία του Ιωάννη Μάνου. Δύο χρόνια πριν, στο υπόμνημά που υπέβαλε προς την Εθνική Συνέλευση , στις 15 Δεκεμβρίου 1843, για να πάρει σύνταξη, ανεφερε: «Ούτος, (ο Υψηλάντης), αποδεχθής μετά προθυμίας και ενθουσιασμού, ητοιμάσθη εις την εκπλήρωσιν του σκοπού, αφού πρότερον υπέγραψε έν ύποσχετικόν έγγραφο, το οποίο παρακατέθεσα εις τους κυρίους Νικόλαο Πατσιμάδη και Αντώνιο Κομιζόπουλο».
Το πρωτόκολλο που κάποτε παραδόθηκε από τους συγγενείς των Πατσιμάδη και Κομιζόπουλου στο Ελληνικό Κράτος δεν ήταν ούτε «ένορκος και έγγραφος ομολογία περί της πίστεως και αφοσιώσεως του», ούτε υποσχετικό έγγραφο, αλλά το πρακτικό ανάθεσης της Γενικής Εφορίας της «Ελληνικής Εταιρίας».

Ο Φιλήμων, στο δεύτερο «Δοκίμιο» του 1859, μετά τα «Παρκερικά» και μετά τον θάνατο του Ξάνθου, αποκάλυψε την αλήθεια και έγραψε ότι ο Ξάνθος, «πρώτα πλησίασε τον Ιωάννη Μάνο που ήταν συγγενής του Υψηλάντη και ο οποίος υπηρετούσε τότε στην αγγλική πρεσβεία στην Αγια Πετρούπολη, στο τμήμα των ανατολικών υποθέσεων. Προς αυτόν, εξέθεσε την αποστολή που είχε, και του προκάλεσε μεγάλη συγκίνηση, έτσι ώστε, ο Μάνος πήγε στον Υψηλάντη που μόλις ανάρρωνε, και των προδιέθεσε καταλλήλως»

Ο τέκτων Χ. Ριζόπουλος, ερευνώντας τα τεκτονικά αρχεία, επιβεβαίωσε την «προσθήκη» του Φιλήμονα, και έγραψε: «Πριν φύγει τον Ιανουάριο του 1820 ο Ξάνθος για την Πετρούπολη, πήρε μαζί του, συστατικά γράμματα, ιδίως προς τον Ιωάννη Μάνο, διακεκριμένο τέκτονα και φίλο του Υψηλάντη».

Ο Φιλήμονας το 1859 έγραψε, ότι το καταστατικό της «Φιλομούσου και Φιλνθρώπου Γραικικής Εμπορικής Εταιρίας», συντάχθηκε από τον Κομιζόπουλο και τον Παξιμάδη στην Μόσχα και είχε τέσσερεις «μυστικές παραγράφους», σύμφωνα με τις οποίες, σκοπός της εταιρίας ήταν να συγκεντρωθούν περισσότερα από 10 εκατομμύρια ρούβλια που θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν «διά την ελευθερία της φιλτάτης Πατρίδος».
Οι Έφοροι της Εταιρίας έπρεπε να ήσαν μέλη της «Εταιρίας», και αν κάποιος δεν ήταν κατά την εκλογή του, οι υπόλοιποι θα έπρεπε να τον μυήσουν, ενώ μέλη της «Εταιρίας» , έπρεπε να ήσαν και όλοι οι υπεύθυνοι των παραρτημάτων, «οι γραμματικοί καταστίχων, οι της αλληλογραφίας και οι πράκται» και ο «Εταιρίαρχος».

 Από την αλληλογραφία των Ξάνθου-Κομιζόπουλου, προκύπτει ότι στις 15 Μαρτίου 1820, ο «Ξενοφωντίδης» -Παξιμάδης, ολοκλήρωνε τη συγγραφή του καταστατικού, το οποίο θα το έστελναν στη συνέχεια στην Αγία Πετρούπολη, και το οποίο θα έπρεπε να το δείξουν στον «Ευεργετικό», δηλαδή στον Καποδίστρια.

Μια από τις τελευταίες αλλαγές ήταν η αλλαγή του χαρακτηρισμού του επικεφαλής, από «Εταιρίαρχος», σε Γενικό Έφορο.

Ο Καποδίστριας στο υπόμνημά του προς τον Τσάρο Νικόλαο, αναφέρθηκε στην «φιλογενική Κάσσαν» και σημείωνε : « μου έδειξε τότε (ο Υψηλάντης) ένα έγγραφο με το οποίο προτείνετο η ίδρυση μιας Εταιρίας με σκοπό τη συλλογή χρημάτων, με συνδρομές, που θα κατετίθεντο σε τράπεζα, για ένα χρησιμοποιηθούν για την απελευθέρωση της Ελλάδας, και μου ζήτησε να του εκφράσω τη γνώμη μου».

Ο ακαδημαϊκός  Εμμ. Γ. Πρωτοψάλτης, επίσης ανέφερε, ότι, «ετέθη σε λειτουργία
η «Φιλόμουσος και Φιλάνθρωπος Γραικική Εμπορική Εταιρία», δια της οποίας ηλπίζετο να συγκεντρωθούν πολλά εκατομμύρια για την Εθνικήν Κάσσαν», την οποία ο Υψηλάντης ονόμαζε «φιλογενική Κάσσαν».

Σε επιστολή του τον Ιούλιο του 1820, έγραψε: «Εντιμότατοι και ευγενέστατοι κύριοι Επίτροποι της εν Μόσχα φιλογενικής Κάσσας».

Προκαλώ λοιπόν τη Στοά και κάθε Μασόνο και ρουφιάνο Ιστορικό να απαντήσει για τις πλαστογραφίες του ψευδομάρτυρα Ξάνθου.

Σπυρίδων Χατζάρας

ΥΓ.Ιδού η Ρόδος ιδού και το Πήδημα,"αδελφοί"