6/8/17

Επέτειοι: Η διάλυση του Αντιφασιστικού «Ελληνικού Στρατού» το 1943

Τα εγκλήματα της Κόκκινης Φυλής

Στις 15 Μαΐου 1943, έπεσε με αλεξίπτωτα στην Πελοπόννησο η πρώτη βρετανική αποστολή με επικεφαλής τον ταγματάρχη Χένρυ Ριντ και εγκαταστάθηκε στην ορεινή Τριφυλία.
Το Συμμαχικό Στρατηγείο και ο Χένρυ Ριντ προσπάθησαν να συντονίσουν το ανταρτικά σώματα αλλά το ΚΚΕ εξαρχής είχε εκφράσει τη διαφωνία του, γιατί, «στον περιορισμένο χώρο της Τριφυλίας- Ολυμπίας,  δεν ήταν δυνατή
η συνύπαρξη δύο αντάρτικων συγκροτημάτων, που ακόμη δεν έχουν συμφωνήσει για κοινή διοίκηση και ενότητα και θα δημιουργηθούν διάφορα προβλήματα και προστριβές»
Τον Ιούλιο του 1943 τα συμμαχικά στρατεύματα αποβιβάστηκαν στη Σικελία, και στις 25 Ιουλίου ο Μπαντόλιο ανέτρεψε τον Μουσολίνι.
Στις 6 Αυγούστου 1943, οι δυνάμεις του ΚΚΕ, επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά σε φάλαγγα ανταρτών του Αντιφασιστικού «Ελληνικού Στρατού» Τριφυλίας και Ολυμπίας, στη Γάρδιτσα, στα σημερινά Περιβόλια Ολυμπίας, στα σημερινά όρια Μεσσηνίας και Ηλείας.
Υποθέτω ότι ο Ρίντ που έδινε τα όπλα γνώριζε για την επίθεση.
Συγκεκριμένα, με 200-250 ελασίτες με επικεφαλής τον Ταγματάρχη Βασίλη Στρατίκη διοικητή του 9/α Συντάγματος του ΕΛΑΣ, (Τριφυλίας), επιτέθηκε εναντίον τμήματος του «Ελληνικού Στρατού» ,αποτελούμενου από 120-130 άνδρες, κοντά στο σημερινό χωριό Περιβόλια (τότε Γάρδιτσα ),κοντά στον Ποταμό Νέδα.
Οι αντάρτες του «Ελληνικού Στρατού» που δεν ανέμεναν επίθεση, δεν είχαν λάβει μέτρα αμύνης και έδωσαν μάχη από δυσχερή θέση .
Διοικητής τους ήταν ο Ταγματάρχης Γεώργιος Κοκκώνης και μεταξύ τους ως Αξιωματικοί , οι Ανθυπολοχαγοί Ιωαν. Δογάνης , Αδαμ. Μιχαλακόπουλός ,Ιωάννης Ντάβος, (ο μετέπειτα Διοικητής του Γ’ Σώματος Στρατού το 1974 ), και ο Ανθυπομοίραρχος Χωροφυλακής Γεώργιος Βασιλόπουλος .
Η μάχη έληξε με επικράτηση των δυνάμεων του ΕΛΑΣ και τον θάνατο 20 ανταρτών του ΕΛΑΣ και 12 του ΕΣ. 
Την ίδια ημέρα άλλο τμήμα του ΕΛΑΣ υπό τον δευτεροετή Εύελπι Ναπολέοντα Παπαγιανόπουλο, από το Ψάρι, που είχε προβιβαστεί σε υπολοχαγό από το ΚΚΕ, χτύπησε στην χαράδρα της Νίβιτσας, (κοντά στην σημερινή Καλλιθέα της Ολυμπίας ), αντάρτες του Ελληνικού Στρατού υπό τον Λοχαγό Γεώργιο Θεοχαρόπουλο , από την Αρχαία Φιγαλία, και την διέλυσε.
Ο Γ. Θεοχαρόπουλος και ο Υπενωμοτάρχης Παπαδάμης πιάστηκαν αιχμάλωτοι και εκτελέστηκαν από τους Ελασίτες .
Ο Ναπολέων Παπαγιανόπουλος, ήταν απευθείας πράκτορας των Άγγλων.
Ο αδερφός του Γιώργος, Πλωτάρχης του Πολεμικού Ναυτικού, ήταν μέλος του Προμηθέα της SOE.
Η επικράτηση του ΚΚΕ/SOE στην περιοχή Τριφυλίας και Ολυμπίας στην Δυτική Πελοπόννησο είχε επιτευχθεί.
Προσοχή! Ο «Ελληνικός Στρατός» ήταν αντιφασίστες και δεν ήταν Ταγματασφαλίτες.

ΥΓ. Ο επίορκος και εθνοπροδότης ταγματάρχης Βασ. Στρατήκης, λίγες μέρες μετά, στις 16 Αυγούστου 1943, συνελήφθη από τους Γερμανούς, οδηγήθηκε στην Τρίπολη και εκτελέστηκε.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

δεν εγιναν διαλυσεις απο τους κομουνιστες
εγιναν κατακρεουγησεις ανθρωπων με φρικτα βασανηστηρια που ουτε οι τουρκοι κατακτητες ουτε οι ισλαμιστες τα κανουν!
οι κομουνιστες κατεσφαξαν με απιστευτο σαδισμο τους ελληνες και ολους τους ανθρωπους που κατακτουσαν για παραδειγματισμο και τρομοκρατηση των αλλων
κατακρεουργησαν βρεφη και μωρακια μπροστα στις μανες τους βιασαν εμβρυα και βασανιζαν μερες τα θυματα τους.
πιο μισανθρωπα μισαλλοδοξα κτηνη δεν γνωρισε ποτε ο πλανητης τα τελευταια 4,5 δις ετη ιστοριας του....

και οταν λετε δεν ηταν ταγματασφαλιτες τι ενοειτε?
οτι αν ηταν στα ηρωικα πατριωτικα ταγματα ασφαλειας επρεπε να τους σφαξουν τα εαμοβουλγαρικα φανατικα λοβοτομημενα αγραμματα κομουνιστικα κτηνη??????

Ανώνυμος είπε...

Άμα κ. Χατζάρα αυτός ο ταγματάρχης ήταν επίορκος και προδότης, τότε γιατί οι Γερμανοί τον εκτέλεσαν; Προφανώς γιατί πολεμούσε τους Γερμανούς. Έτσι δεν είναι;

Ανώνυμος είπε...

Σπύρο, εχω επαφές με την περιοχή που αναφέρεσαι, και πράγματι επιβεβαιώνεσαι, διότι έχω ακούσει πριν από χρόνια το εξής από τους ντόπιους: όταν προσήχθη σε δίκη ο Ναπολέων Παπαγιαννόπουλος επέδειξε στο δικαστήριο ταυτότητα πράκτορα Ιντέλιτζεντ Σέρβις (κατά πάσα πιθανότητα Soe), και έγγραφο με την υπογραφή του στρατάρχη Αλεξάντερ που αποδείκνυε ότι ενεργούσε με εξουσιοδότηση του βρετανικού/συμμαχικού στρατηγείου (βλ. Χένρυ Ριντ). Φυσικά γλύτωσε την θανατική ποινή και φυλακίστηκε, αλλά στην πράξη η υπόθεση έκλεισε. Πέθανε πριν λίγα χρόνια, το 2012, σε μεγάλη ηλικία.
Η σχέση του με τους βρετανούς (όπως και αυτή του αδερφού του) αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι ήδη τον Οκτώβριο του '42 συνεννοείται με το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής για τη ρίψη όπλων στη Μεσσηνία (επαρχία Τριφυλίας), η οποία πραγματοποιείται, μετά από επανειλημμένες αποτυχημένες απόπειρες, στις 29.10.1942 στο χωριό Σιτοχώρι Τριφυλίας, περί τα 3 1/2 χλμ. απόσταση από τη βάση των Ιταλών στο Κοπανάκι. Πέσανε τουλάχιστον 17 δέματα με οπλισμό, εκρηκτικά και προφανώς... λίρες. Η πρώτη ρίψη όπλων στο Μοριά από τους Βρετανούς (Soe). Ο Ν. Παπαγιαννόπουλος με την καθοριστική βοήθεια της Soe οργανώνει την πρώτη ΕΛΑΣίτικη αντάρτικη ομάδα στο Μοριά (Γι' αυτό ο βρετανός Χένρυ Ρίντ εγκαταστάθηκε μαζί με την βρετανική αποστολή το '43 ατην περιοχή του).