22 Αυγούστου 1931. «Δημοκρατικοί» Μπράβοι, του Βενιζελικού Παρακράτους πυροβόλησαν για να σκοτώσουν τον Βασίλη Αυλωνίτη.

Στο θέατρο Περοκέ που έπαιζε την επιθεωρησιακή οπερέτα «ΚΑΤΕΡΓΑΡΑ» των Κίμωνα Καπετανάκη και Μίμη Κατριβάνου. που οι εφημερίδες του Βενιζέλου την αποκαλούσαν «κίτρινο θέατρο».  Το Βενιζελικό καθεστώς ανέσυρε μια  αστυνομική διάταξη του 1895 περί ελέγχου του περιεχομένου των θεατρικών έργων και τα Αστυνομικά Τμήματα άρχισαν να στέλνουν έγγραφα στα θέατρα της περιοχής τους που έπαιζαν επιθεωρήσεις, ζητώντας να αφαιρεθούν οι σκηνές που σατίριζαν «πολιτικά εν γένει και επίσημα πρόσωπα». Η «Ακρόπολις» στο φύλλο  της 19^ης Αυγούστου έγραφε ότι δόθηκε  προθεσμία τεσσάρων ημερών για το «ψαλίδι» και προειδοποιούσε τους υπεύθυνους των θεάτρων ότι εάν δεν συμμορφώνονταν «προς τας υποδείξεις» θα ακολουθούσε ποινική δίωξη.

Ο Βενιζέλος ήταν στη δύση του .Η κατάσταση ήταν έκρυθμη μετά το οικονομικό κραχ του 1929, και η δυσαρέσκεια στο πρόσωπο του Ελευθερίου Βενιζέλου και των Φιλελευθέρων ήταν έντονη.

Τα 2 μεγάλα σκάνδαλα της εποχής ήταν η υπερτιμολόγηση του ψωμιού και η νοθευμένη κινίνη. Το σκάνδαλο του βενιζελικού Κινίνου είχε πάρει τεράστιες διαστάσεις, όπως και το σύνθημα «Κάτω οι κλέφτες».
Το θέατρο Περοκέ ήταν κατάμεστο όπως κάθε βράδυ.
Ο 27χρονος τότε, Βασίλης Αυλωνίτης, είχε βγει στην σκηνή, με το νούμερο «Κοσμογονία», που έκανε  σατιρικό… απολογισμό, «της δημιουργίας νέων αξιών και φυσιογνωμιών κατά την εποχήν αυτήν».

Ο   Αυλωνίτης, κατ’ απαίτηση του κοινού («μπιζάρισμα») είχε επιστρέψει στη σκηνή για  τέταρτη φορά τραγουδώντας το κουπλέ του νούμερου , που έλεγε: «Απ’ το Βενιζέλο βγήκε η αλήθεια από τους υπουργούς τα κολοκύθια.

Από τον πόλισμαν βγήκε το πλημμέλημα κι απ’ το Μαρή βγήκε το έλλειμμα . Από τον Γαλόπουλο η αθωότης  και από το φιλότιμο ο Καραπαναγιώτης».
Ο Μαρής ήταν , υπουργός Οικονομικών , ο Ευστράτιος Γαλόπουλος, διευθυντής του Χημείου του Κράτους και ο Βύρων Καραπαναγιώτης, υπουργός Συγκοινωνιών και μετέπειτα Εσωτερικών.Ξαφνικά σηκώθηκαν από τις πρώτες θέσεις 4 άντρες. Όρμησαν στη σκηνή, έριξαν κάτω τα σκηνικά και ο ένας εξ αυτών έβγαλε περίστροφο και πυροβόλησε τον Αυλωνίτη, αλλά η σφαίρα βρήκε τον τεχνικό του θεάτρου Παναγιώτη Μωραΐτη.

Οι πυροβολισμοί συνεχίστηκαν και τραυματίστηκαν ο λογιστής, ένας ηλεκτρολόγος και μια ηθοποιός. Τους Μπράβους τους έπιασε ο κόσμος που τους παρέδωσε στην Αστυνομία.
Την επομένη του εγκλήματος η εφημερίδα «Ελεύθερος Ανθρωπος», έγραψε ότι ο διευθυντής της Αστυνομίας, Νάσκος που οι συγγραφείς κάλεσαν, να παρακολουθήσει την παράσταση, (μετά την αστυνομική διαταγή για περικοπή σατιρικών σκηνών), «ωμολόγησε ότι ουδεμία επιλήψιμος σκηνή υπήρχεν εις το όλον έργον» , αλλά επέστησε, «την προσοχήν των συγγραφέων επί του ενδεχομένου μιας ομαδικής εναντίον του θεάτρου επιθέσεως». «Εάν κανένα βράδυ σας επιτεθούν τίποτε μπράβοι εγώ απεκδύομαι πάσης ευθύνης», είχε δηλώσει.
Το Περοκέ μετά από λίγες μέρες, συνέχισε κανονικά τις παραστάσεις του αλλά η επιθεώρηση είχε λογοκριθεί προκειμένου να αποφευχθούν παρόμοια σκηνικά.
Ο Αυλωνίτης έκανε χρόνια να ξαναβγεί σε αθηναϊκή σκηνή.

Όλα τα γεγονότα της 22ας Αυγούστου, (χωρίς Αμερικανές, και χωρίς λάθη ), το Κίνημα Κονδύλη και την πρώτη αεροπορική επιδρομή στην ιστορία, θα τα βρείτε εδώ.....
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2017/08/22.html