Στείλτε στον βόθρο τον αντιρατσισμό και την ισλαμοφοβία τους.

Σιχαθήκαμε τον αντιρατσισμό που μας επέβαλαν.
Όταν οι δρόμοι που τρέχαμε μικρά παιδιά κατάντησαν τζαμιά, φωλιές ναρκωτικών και σαρκών, απρόσωπα γκρίζα γκέτο που στο ένα υπόγειο σφάζουν κόκορες και κάνουν βουντού και στο άλλο κάποιος κακομοίρης γέρος που δεν είχε λεφτά να πάει στα βόρεια προάστια κρύβεται φοβισμένος ,τότε η θλίψη γίνεται μίσος. Μίσος για τον παγκόσμιο δουλέμπορο που σπέρνει φτώχεια και πολέμους και δεκάδες έθνη περιφέρονται όπου οι “μαλάκες” ντόπιοι κατάφεραν να οικοδομήσουν με αίμα και επαναστάσεις μία καλύτερη κοινωνία. Περιφέρονται αυτοί ,για να μπορέσει το κεφάλαιο να ξεζουμίζει τις δικές τους πατρίδες. Επαναστατική πράξη δεν είναι να βάλεις χιλιάδες αφρικανούς στη γειτονιά σου χάνοντας εσύ όσα είχες καταφέρει, αλλά να πολεμήσεις το Κεφάλαιο που τους φέρνει στη γειτονιά σου για να λυμαίνεται τις χώρες τους. Μίσος που είναι αδύνατο να σβηστεί θα δημιουργείτε και όταν όλοι όσοι έρχονται προσπαθούν να επιβάλλουν τη δική τους εξουσία εκεί που μέχρι χθες ζούσες διαφορετικά.
Ο ρατσισμός θα υπάρχει όσο προσπαθούν να κομποστοποιήσουν τους πολιτισμούς. Και αυτός ο ρατσισμός είναι πρώτα οικονομικός, πρώτα ταξικός και τελευταία φυλετικός.
Τα γαλλικά προάστια εξεγέρθηκαν καίγοντας όμως τα γαλλικά προάστια. Κανένας πλούσιος δεν έχασε τη βίλα του κανένας εφοπλιστής το κότερο του.
Σε αυτή τη κομπόστα του πολυπολιτισμού εξέγερση σημαίνει να τρως τις ίδιες σου τις σάρκες. Είμαστε Λευκοί, Έλληνες και Ορθόδοξοι φυλετικά και πολιτισμικά.
Η διατήρηση αυτής της διαφορετικότητας μας είναι το πρώτο θεμέλιο που καρφώνουμε βαθιά στην ύπαρξη μας χτίζοντας τα τείχη απέναντι στον κυριότερο εχθρό μας.
Την Παγκοσμιοποίηση – Ισοπέδωση των πολιτισμών, του πνεύματος, των προτύπων και των ονείρων μας για χάρη του εκλεκτού κεφαλαίου.
Μία τράπεζα την χτυπάς όταν όταν δεν παίρνεις τα δάνεια της, τις κάρτες της και τα επιτόκια της.
Μία ακριβή φίρμα την χτυπάς όταν δεν τη φοράς.
Μία πολυεθνική την χτυπάς όταν δεν αγοράζεις από αυτή.
Τη μαζική τροφή των πολυεθνικών την χτυπάς όταν δεν τη τρως.
Την εκκλησία την χτυπάς όταν δε την χρηματοδοτείς.
Τους πολιτικούς τους χτυπάς όταν δεν τους ψηφίζεις και όταν δεν τους έχεις ανάγκη. Το κράτος το χτυπάς όταν δε συμμετέχεις στα γρανάζια του.
Το κόσμο τον αλλάζεις όταν αλλάξεις εσύ και όχι όταν ντύνεσαι ένα ψέμα.

Ανωνυμος