2 Ιουλίου 1974. Ο Μακάριος
με επιστολή του προς τον στρατηγό
Φαίδωνα Γκιζίκη, την οποία επέδωσε
ο Πρέσβης της Κύπρου στην Αθήνα,
Νίκος Κρανιδιώτης, κατηγόρησε
την κυβέρνηση των Αθηνών
για ανάμιξη στις εναντίον του συνωμοσίες ,
και ζήτησε να ανακληθούν στην Ελλάδα
οι 650 ελλαδίτες αξιωματικοί,
που υπηρετούσαν στην Εθνική Φρουρά της Κύπρου. Στην επιστολή του ο Μακάριος τόνιζε:
«…Θλίβομαι κύριε πρόεδρε, διότι ευρέθην εις την ανάγκην να είπω πολλά δυσάρεστα δια να περιγράψω εις αδράς γραμμάς με γλώσσα ωμής ειλικρινείας την από μακρού εν Κύπρω υφιστάμενην κατάστασιν . Τούτο όμως επιβάλλει το εθνικόν συμφέρον , το οποίον έχω πάντοτε γνώμονα όλων των ενεργειών και δεν επιθυμώ διακοπήν της συνεργασίας μου μετά της ελληνικής κυβερνήσεως. Δέον, όμως, να ληφθεί υπόψιν,ότι δεν είμαι διορισμένος νομάρχης ή τοποτηρητής εν Κύπρω της ελληνικής κυβερνήσεως αλλά εκλεγμένος ηγέτης μεγάλου τμήματος του ελληνισμού και απαιτώ ανάλογον προς εμέ συμπεριφοράν του εθνικού κέντρου…».
Αργότερα την ίδια ημέρα, σε σύσκεψη στο γραφείο του Αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγού Μπονάνου, με τη συμμετοχή του ταξίαρχου Ιωαννίδη, αποφασίστηκε ότι το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου θα γινόταν τη Δευτέρα 15 Ιουλίου 1974.
Ο Μπονάνος ανέθεσε την αρχηγία του πραξικοπήματος στον ταξίαρχο Μιχαήλ Γεωργίτση, με υπαρχηγό τον καταδρομέα συνταγματάρχη Κωνσταντίνο Κομπόκη. Ολόκληρο το χρονολόγιο της 2ας Ιουλίου θα το βρείτε εδώ…
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2017/07/2.html