Το « Δοκίμιο» , « Περί Πατριωτισμού» των Φιλογενών που κυκλοφόρησε το 1817 είναι ακόμα και σήμερα «μια μολότοφ» κατά του νεοραγιαδισμού, του Νέου Πατριωτισμού, των ευρω-πατριωτών και της Σαρίας των Εμβολιαστών.

Η Πατρίς τυραννείται, 

και ο Πατριώτης ημέρας και νυκτός μηχανεύεται διάφορα μέσα προς κατάργησιν τών έξολοθρευτικών δυνάμεων των τυράννων της.

Η Πατρίς, οι αληθινοί πατριώτες, 

και το Πατριωτικό Δοκίμιο Έτσι έγινε η Επανάσταση πριν 200 χρόνια. 

Με το ΔΟΚΙΜΙΟ 

ΠΕΡΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ

 

«Η Πατρίς θέλει, και ο Πατριώτης αφίνει

 υπέρ αυτής τον ένα Αρκτικόν, και μεταβαίνει εις τον άλλον Ανταρκτικόν Πόλον. 

 

Η Πατρίς φωνάζει, 

και ο Πατριώτης παραιτεί μετά προθυμίας αναπαύσεις, γονείς, συγγενείς, τέκνα, γυναίκα, φίλους, κέρδη, διά νά αντιπαραταχθή υπό τας εθνικός σημαίας κατά τού εχθρού. 

 Η Πατρίς προσκαλεί, και ο Πατριώτης γέρων είναι ή νέος, συναριθμείται εις τας στρατιωτικός φάλαγγας του Έθνους.

 Η Πατρίς τυραννείται, και ο Πατριώτης ημέρας και νυκτός μηχανεύεται διάφορα μέσα προς κατάργησιν τών έξολοθρευτικών δυνάμεων τών τυράννων της.

Ενί λόγω, δέν είναι έπιχείρησις, τήν οποίαν ευχαρίστως δεν αναλαμβάνει υπέρ τής Πατρίδος του, καί, τό παραδοξότερον, εις την οποίαν δέν τελεσφορεί, ωσάν ό πρός την Πατρίδα έρως, καθώς πολλαπλασιάζει την γενναιότητα του άνθρωπου, ούτω και τας δυνάμεις του, και υψόνων αυτόν υπεράνω της ανθρωπότητος, να τον συναριθμή εις τον χορόν των Θεών,  εις των οποίων την παντοδυναμίαν κανένα τι δεν είναι αδύνατον».

 «Ο αληθής Πατριωτισμός, δεν είναι απλή φυσική κλίση , ή τυφλή συμπάθεια του άνθρωπου προς την Γην του

 πατέρα του, εις την οποίαν 

χρωστάει την ύπαρξη του. 

 Ο Πατριωτισμός ως η κορωνίδα όλων των αρετών της πολιτικής κοινωνίας, προϋποθέτει εκούσια λογική κλίση προς την Πατρίδα, και επομένως προς το έθνος, του οποίου μέλη είμεθα».