του Σπυρίδωνα Χατζάρα
Ο Παναγιώτης Κρεββατάς, (1785 - 1822), ήταν «Εθνικόφρων» πρόκριτος του Μυστρά, και μέλος της πρώτης Εθνοσυνέλευσης.
Είχε έρθει σε επαφή με το επαναστατικό κίνημα στην Ιταλία. Δολοφονήθηκε στις 16/28 Νοεμβρίου 1822.
Ήταν ο αρχηγός των όπλων του Μυστρά, και συγκρότησε Σώμα 10.000 ανδρών, έδιωξε τους εξισλαμισμένους Μπαρδουνιώτες από την περιοχή και γκρέμισε τους Πύργους τους.
Πολέμησε με τον Κολοκοτρώνη τον Δράμαλή.
Οι Κρεββατάδες, ήσαν παλαιά βυζαντινή οικογένεια, του Μυστρά που κρατούσαν από τον 14ο αιώνα.
Ο Παναγιώτης Κρεββατάς, ο πρεσβύτερος, ήταν από τους πρωταγωνιστές μαζί με τους Μπενάκηδες των Ορλωφικών.
Η χήρα του Παναγιώτη, συνέχισε να χρηματοδοτεί τον αγώνα και μετά την απελευθέρωση της έδωσαν σύνταξη 20 δραχμών κατά μήνα.
Η δολοφονία του Φιλογενούς Παναγιώτη Κρεββατά, τον οποίο «οι οπλαρχηγοί υποδέχονταν από σεβασμό όρθιοι», ήταν καθαρά πολιτική, και έγινε ενόψει της εθνοσυνέλευσης του Άστρους.
Οι πληρωμένοι δολοφόνοι, του είχαν στήσει ενέδρα σε ένα γεφύρι του Ευρώτα.
Φυσικός αυτουργός της δολοφονίας, ήταν, σύμφωνα με τον Φιλογενή γραμματικό Θεόδωρο Ρηγόπουλο ο ανιψιός του Γιατράκου, Γληγοράκης Γιατράκος.
Είχαν προηγηθεί οι καθαρά πολιτικές δολοφονίες από τη συμμορία των «συνταγματικών» της Εταιρείας της Ανατολής , του Φιλογενούς οπλαρχηγού των, Γαλαξιδιωτών Ιωάννη Μητρόπουλου και του Φιλογενούς πλοίαρχου Αντώνη Οικονόμου, που ξεσήκωσε τα πληρώματα της Υδρας.
Οι δολοφονίες του Κρεββατά και του Οικονόμου συνδεόταν με τον έλεγχο της πρώτης Εθνοσυνέλευσης.
Την ώρα που το «Έθνος» , πολεμούσε για την απελευθέρωση του, οι «αντιδραστικοί» της Ύδρας και οι «αντιδραστικοί» Τουρκοκοτσαμπάσηδες , οι «καλικάτζαροι», οι «Καταχθόνιοι», κυνηγούσαν να δολοφονήσουν κάθε Έλληνα πατριώτη για να του κλείσουν το στόμα.
Η δολοφονία του Φιλογενούς επαναστάτη Αντώνη Οικονόμου, κουκουλώθηκε αποσιωπήθηκε δεν απασχόλησε την Εθνοσυνέλευση, και ποτέ δεν τιμωρήθηκαν οι δολοφόνοι. Την ίδια μοίρα είχε και ο επαναστάτης και Φίλος του Γένους, Παναγιώτης Καρατζάς- Αναστασόπουλος, που είχε υπηρετήσει στα ρωσικά τάγματα της Επτανήσου Πολιτείας το 1806, και ήταν τσαγκάρης στην Πάτρα από το 1809 , και ο οποίος ξεσήκωσε το 1821,τον λαό της Πάτρας .
Τον δολοφόνησαν στην Μονή Ομπλού .
3 σχόλια:
ειχα εναν δασκαλο, στη τριπολη, οταν πηγαινα Δημοτικο... περιοδου δεκαετιας 90'...
εχω κ μια μικρη εντυπωση,οτι δεν ηταν ντοπιος απο καποιο χωριο της αρκαδιας αν και μεγαλωσε σε καποιο χωριο Αρκαδικο, αλλα παιζεται αυτο ως εντυπωση καταρχην και για τις δυο τις εκδοχες. δλδ μετεωρο.αλλα,λεω...
υ.γ. του ομοιαζει..εστω κ αυθαιρετως. κ παλι μετεωρο αυτο. αλλα,λεμε...
ειχα εναν δασκαλο, στη τριπολη, οταν πηγαινα Δημοτικο... περιοδου δεκαετιας 90'...
εχω κ μια μικρη εντυπωση,οτι δεν ηταν ντοπιος απο καποιο χωριο της αρκαδιας αν και μεγαλωσε σε καποιο χωριο Αρκαδικο, αλλα παιζεται αυτο ως εντυπωση καταρχην και για τις δυο τις εκδοχες. δλδ μετεωρο.αλλα,λεω...
υ.γ. του ομοιαζει..εστω κ αυθαιρετως. κ παλι μετεωρο αυτο. αλλα,λεμε...
Έκδηλη η αναλογία με την περίοδο του συμμοριτοπολέμου 1943-1949: σφαγές, καταστροφές, δολοφονίες των άξιων στελεχών του ελληνισμού έως ότου μείνει το έθνος ακέφαλο, εύκολη λεία για το καθεστώς που ήταν προσχεδιασμένο να επιβληθεί.
Δημοσίευση σχολίου