Δεκαπενταύγουστος 1940. Η βύθιση της «Ελλης» που η Αργυρώνητη ΨωροΑλίτ, την πούλησε το 1955, σε εργολάβο εβραϊκής καταγωγής για παλιοσίδερα. Το ψωροΓραικυλιστάν της ρεμούλας και της αρπαχτής σε όλο του το μεγαλείο!

Επί κυβερνήσεως του μελλοθανάτου Παπάγου, με απόφαση των συναρμόδιων Υπουργών, Οικονομικών, Λάμπρου Ευταξία, και Εμπορικής Ναυτιλίας Γεώργιου Βογιατζή και με την ανοχή, του αρχηγού ΓΕΝ αντιναύαρχου Πύρρου Λάππα και του Υπουργού  Εθνικής Αμύνης Παναγιώτη Κανελλόπουλου, ένας εργολάβος εβραϊκής καταγωγής πήρε άδεια από το Κράτος  το 1955 για να εμπορευθεί το κουφάρι της ΕΛΛΗΣ που ήταν ο τάφος των 9 νεκρών ανδρών του πολεμικού Ναυτικού.  

Η επιχείρηση κράτησε ένα χρόνο. Συνεχίστηκε δηλαδή, επί της κυβερνήσεως Καραμανλή. Μην ψάχνεται για τις διαμαρτυρίες ΕΠΕΚ και Φιλελευθερων για την πώληση της ΕΛΛΗΣ το 1955-56. Δεν υπάρχουν. Ούτε η τότε Εξωκοινοβουλευτική ΕΔΑ, είπε τίποτα. 

Το ψωροελλαδιστάν της ρεμούλας και της αρπαχτής σε όλο του το μεγαλείο! 
Έστω και τώρα, πρέπει να δημοσιευτούν οι σχετικές αποφάσεις για να μάθει όλος ο ελληνικός λαός την πλήρη αλήθεια.

Το Εύδρομο «ΕΛΛΗ» ανήμερα της 15ης Αυγούστου,  ήταν σημαιοστολισμένο
 και αγκυροβολημένο 500 μέτρα από τον λιμενοβραχίονα της Τήνου. 

Κατά τις 07.00 εμφανίστηκε ένα ιταλικό αναγνωριστικό αεροπλάνο το οποίο, αφού διέγραψε δύο κύκλους πάνω από το λιμάνι, αποχώρησε. 

Ο κυβερνήτης Αγ. Χατζόπουλος, διέταξε τη λήψη μέτρων ασφαλείας: Τήρηση στεγανών εν πλω, λέβητας  σε πλήρη πίεση και τα αντιαεροπορικά πυροβόλα σε ετοιμότητα.

Στις 08.25 οι φωνές του αρχικελευστή Κατσαϊτη
 έσκισαν τον αέρα: «Τορπίλη δεξιά, τορπίλη δεξιά». 
Το ιταλικό υποβρύχιο «Ντελφίνο» είχε αποπλεύσει από το ναύσταθμο στο Παρθένι της Λέρου το βράδυ της 14ης Αυγούστου, με αποστολή να πλήξει εχθρικά πλοία στην Τήνο, και τη Σύρο και στη συνέχεια να αποκλείσει τη Διώρυγα της Κορίνθου.
Το υποβρύχιο  βρέθηκε τις πρωινές ώρες της 15ης Αυγούστου έξω από το λιμάνι της Τήνου «εν καταδύσει», με σκοπό να τορπιλίσει πλοία, που μετέφεραν προσκυνητές, αλλά που οι Ιταλοί τα θεωρούσαν "οπλιταγωγά".

Από το περισκόπιο του ιταλικού υποβρύχιου ο κυβερνήτης Τζουζέπε Αϊκάρντι αναγνώρισε το «εύδρομο» Ελλη και στις 8.25 π.μ., λίγη ώρα πριν από τη λιτάνευση της εικόνας της Παναγίας κι ενώ στην παραλία υπήρχε πολύς κόσμος, το «Ντελφίνο» εξαπέλυσε τρεις τορπίλες.

Η μία  τορπίλη έπληξε καίρια την ΕΛΛΗ στο μηχανοστάσιο και τις δεξαμενές πετρελαίου. Η «ΕΛΛΗ» βυθίστηκε φλεγόμενη, στις 09:45΄ παίρνοντας μαζί της του 9 νεκρούς της. 

Οι 24 τραυματίες, παρελήφθησαν από δυο ψαράδικα.
Από την επίθεση του «Ντελφίνο» σκοτώθηκαν ένας υπαξιωματικός και οκτώ ναύτες του «Έλλη». 
Το ιταλικό υποβρύχιο «Ντελφίνο» εξαπέλυσε άλλες δύο τορπίλες, με στόχο τα επιβατηγά «Έλση» και «Έσπερος» που βρίσκονταν μέσα στο λιμάνι αλλά αστόχησαν και εξερράγησαν στη προκυμαία. 

Μία γυναίκα, που βρισκόταν στην παραλία, πέθανε από καρδιακή προσβολή μετά την έκρηξη της δεύτερη τορπίλης στην προκυμαία.
Μετά την εκτέλεση της αποστολής του, το «Ντελφίνο» απομακρύνθηκε πήγε στη Σύρο, αλλά , καθώς δεν υπήρχε κανένα πλοίο στο λιμάνι του νησιού, επέστρεψε εσπευσμένα στη Λέρο με διαταγή των ιταλικών αρχών.

Ο Μεταξάς μόλις  πληροφορήθηκε το γεγονός, διέταξε να γίνει η δοξολογία και η περιφορά της εικόνας κανονικά,  και απαγόρευσε την έκφραση της παραμικρής υπόνοιας σχετικά με την εθνικότητα του υποβρυχίου.

Ο φον Έρμπαχ μετέφερε τα όσα του είπε ο Μεταξάς στον Γκράτσι, ώστε να μάθει τις προθέσεις της Ιταλίας, ο δε Γκράτσι επιφυλασσόμενος να απαντήσει μέχρι να λάβει οδηγίες από την Ρώμη μετέδωσε τις πληροφορίες στο ιταλικό υπουργείο εξωτερικών, στον Τσιάνο.

Το ποιός διέταξε την αποστολή του «Ντελφίνο» στη Τήνο και γιατί, δεν διασταυρώθηκε ποτέ.  Ο πιο πιθανός , είναι , ο πράκτωρ της SoE Τσιάνο , που θα ισχυρίστηκε οτι μετέφερε εντολή τού  πεθερού του.

ΥΓ. Το « Ντελφίνο» καθελκύστηκε στις 27 Απριλίου 1930 και ανέλαβε υπηρεσία 19 Ιουνίου 1931.Στις 23 Μαρτίου 1943 βυθίστηκε μια ώρα μετά τον απόπλου  από την βάση του στον Τάραντα , μετά από σύγκρουση με το σκάφος συνοδείας του. Χάθηκαν,  28 μέλη του  πληρώματος.