Ελληνική ιθαγένεια, πολιτικά δικαιώματα και λαθρομετανάστευση

Του καθηγητή Κωνσταντίνου Ρωμανού

Ώστε έτσι. Ο νέος πρωθυπουργός θα προχωρήσει στη μαζική ελληνοποίηση του ανθού των λαθρομεταναστών, των παιδιών τους που βρίσκονται στα ελληνικά σχολεία.
Είναι, λέγεται, 250.000 άτομα! Μαζί μ' αυτούς θα νομιμοποιηθούν, αναμφίβολα, και οι γονείς τους, όπως εντός ολίγων ετών οι γυναίκες και τα παιδιά που θα αποκτήσουν στην πορεία. Όλοι αυτοί θα φέρουν στην Ελλάδα, εννοείται, τους συγγενείς τους απ' όλες τις γωνιές της Αφρικής, της Ασίας και των Βαλκανίων (νόμος Σημίτη περί συνενώσεως οικογενειών).
Εν τω μεταξύ στις δημοτικές εκλογές του 2010 θα έχουν ψηφίσει, όπως είχε εξαγγείλει ήδη το 2004 η Νέα Δημοκρατία, όλοι οι αλλοδαποί που βρίσκονται... πέντε χρόνια στην Ελλάδα, ανεξαρτήτως υπηκοότητας.
Ήδη τον επόμενο χρόνο (δηλαδή πριν από την καταστροφή της Γης το 2012, σύμφωνα με το ομώνυμο κινηματογραφικό έργο) οι υπναλέοι Έλληνες θα δουν τόσους αλβανούς δημάρχους, δημοτικούς συμβούλους και αστυνομικούς πάνω απ' το κεφάλι τους που θα χάσουν -αν υποτεθεί ότι την έχουν ακόμη- την αίσθηση του χώρου όπου βρίσκονται. Η Ελλάδα δεν θα είναι η ίδια.
Ας αναλογιστούμε επίσης ότι διά της δημιουργίας μεγάλων Περιφερειών, με την εφαρμογή του επερχόμενου «Καποδίστρια 2», οι αλλοδαποί ή οι έλληνες συνεργάτες τους περιφερειάρχες θα παίρνουν προγράμματα κατευθείαν από τις Βρυξέλλες χωρίς την ενοχλητική μεσολάβηση του εθνικού κέντρου των Αθηνών. Τι θαυμαστοί νέοι ορίζοντες αυτονόμησης για «μειονότητες», ξένες θρησκείες και εξωτικούς πολιτισμούς δεν ανοίγονται στις νεόκοπες επαρχίες της πάλαι ποτέ Ελλάδος!
Επίσης, «εξετάζει» επί του παρόντος η νέα κυβέρνηση (κατά την κ. Θεοδώρα Τζάκρη, υφυπουργόν Εσωτερικών, περιοδικό «Επίκαιρα» 20-26/11/2009, τεύχος 5) την αλλαγή του ελληνικού κώδικα ιθαγένειας που βασίζεται στο δίκαιο του αίματος (Έλληνας είναι ο γόνος Ελλήνων) ώστε η ιθαγένεια να δίδεται σε όλους όσοι γεννιούνται στην Ελλάδα (δίκαιον εδάφους).
Επιτέλους φθάνει τώρα η στιγμή που θα υλοποιηθούν οι σχετικές προτάσεις της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Εθνικού Παρατηρητηρίου κατά του Ρατσισμού και της Ξενοφοβίας που αποδέχθηκαν κατ' αρχήν οι εκπρόσωποι ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ την 26ην Μαρτίου 2009 στην ΕΣΗΕΑ με παρουσία γνωστών εθνομηδενιστών, προπαγανδιστών του «πολυπολιτισμού» από το δημοσιογραφικό και καθηγητικό κατεστημένο (δες σχετικά το άρθρο μου «Η ελληνική ασθένεια της βουλήσεως» στο «ΠΑΡΟΝ» 5/4/09).
Σημειωτέον ότι με τη μεταρρύθμιση του κώδικα ιθαγένειας ενδέχεται ο έλλην ομογενής του εξωτερικού να πολιτογραφείται στην Ελλάδα δυσκολότερα από έναν π.χ. αφρικανό γόνο λαθρομεταναστών που γεννήθηκε εδώ.
Όμως τι να περιμένει ο γόνος Ελλήνων σε μία Ελλάδα της οποίας το Κοινοβούλιο κατεψήφισε ήδη το δικαίωμα ψήφου των ομογενών ενώ προτίθεται να υπερψηφίσει αντίστοιχο δικαίωμα των αλλογενών;
Αξίζει εν προκειμένω να επισημανθεί η ηθελημένη σύγχυση των όρων ιθαγένεια και υπηκοότητα. Ιθαγενής είναι ο καταγόμενος εκ της χώρας, ο αυτόχθων, ενώ υπήκοος είναι «ο υποκείμενος εις την εξουσίαν κράτους τινός» (Λεξικόν Δημητράκου).
Εξ αυτού προκύπτει ότι ο υπήκοος γίνεται, αλλά ο ιθαγενής μόνον γεννάται, δηλαδή ανήκει σ' ένα γένος ήτοι -κατ' επέκτασιν- σύνολον ομογενών, εθνότητα, έθνος, φυλή (Λεξικόν Δημητράκου). Επομένως συνεπάγεται η αυθαίρετη ταύτιση της φυσικής, αναφαίρετης ιθαγένειας με την επίκτητη υπηκοότητα και κατάργηση της έννοιας του γένους και της εθνότητας ως ουσιωδών ιδιοτήτων της ελληνικότητας.
Προφανώς αυτό είναι και το ζητούμενο της επικείμενης μεταρρύθμισης του ελληνικού κώδικα ιθαγένειας, η ουσιαστική απονοηματοποίηση της έννοιας Έλληνας και ελληνικότητα, η οποία εφεξής θα προσδιορίζεται με τα ρευστά κριτήρια της εκάστοτε κρατικής εξουσίας. Η εξουσία θα καθορίζει, αυθαίρετα, ποιες κατηγορίες ανθρώπων θα ονομάζονται Έλληνες διά της διοικητικής πράξεως της χορηγήσεως πολιτικών δικαιωμάτων και μόνον. Αντιστρόφως θα έχει τη δύναμη το κράτος να αρνείται κατά το δοκούν την ιδιότητα του Έλληνα σε ανθρώπους οι οποίοι εν τούτοις είναι Έλληνες, σύμφωνα με τη λογική και την αλήθεια.
Στην πραγματικότητα η σταδιακή αφαίμαξη της ελληνικής ιδιαιτερότητας από τα ουσιώδη χαρακτηριστικά της έχει αρχίσει προ πολλού στην εκπαίδευση, πρώτα στην τριτοβάθμια και μετά στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια. Δεν επιβάλλουν τάχα εδώ δάσκαλοι και συγγράμματα τη σταδιακή απομάκρυνση από τον «ελληνοκεντρισμό» και τον προσανατολισμό στη «διαπολιτισμική» αγωγή; Η ίδια η σύνθεση των σχολείων είναι πολυεθνική. Χωρίς ελληνικότητα και Έλληνες δεν μπορεί να υπάρξει βέβαια «ελληνική» παιδεία παρά μόνο ως ευφημισμός. Η ιδεολογική αναπαραγωγή της ελληνικής κοινωνίας διακόπτεται σταδιακά και προμελετημένα. Έωλο είναι επομένως και το επιχείρημα της εξουσίας να δοθεί η ελληνική ιθαγένεια στα παιδιά των αλλοδαπών που έγιναν «κοινωνοί της ελληνικής παιδείας» (Θεοδώρα Τζάκρη, «Επίκαιρα», σελ. 19). Ποίας ελληνικής παιδείας; Αυτής που ουσιαστικά αρνείται την ελληνικότητα;

Ο λόγος που τα παιδιά των λαθρομεταναστών εισήχθησαν στα ελληνικά σχολεία δεν είναι ο εξελληνισμός τους.
Κανένας δεν νοιάζεται για την ελληνικότητα, γιατί αν νοιαζότανε θα φρόντιζε συν τοις άλλοις να τηρήσει το Σύνταγμα, το οποίον προβλέπει δωρεάν και υποχρεωτική παιδεία για όλους τους Έλληνες.
Άρα ουδεμία υποχρέωση είχε το κράτος να παρέχει εκπαίδευση σε μη Έλληνες οι οποίοι παρανόμως εισήλθαν στην επικράτεια (προσφάτως το γαλλικό κράτος απαίτησε από μαθητές παρανόμων μεταναστών να εγκαταλείψουν το σχολείο στο τέλος του σχολικού έτους).
H εισαγωγή του τεράστιου αριθμού των αλλοδαπών στο ελληνικό δημόσιο σχολείο έγινε εξαρχής με τον σκοπό να παραμείνουν στην Ελλάδα (μαζί με τους γονείς τους) έως ότου ενηλικιωθούν για να ελληνοποιηθούν.

Η ελληνοποίηση των αλλοδαπών είναι ένα μέτρο το οποίο:

α) αλλοιώνει για πάντα τη σύνθεση του εκλογικού σώματος υπέρ του κυβερνώντος κόμματος,
β) εδραιώνει τον μεγαλύτερο εποικισμό των νεωτέρων χρόνων που γνώρισε η Ελλάδα με κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου,
γ) προσκαλεί νέα κύματα μεταναστών στην Ελλάδα,
δ) ευνοεί τον τουρκικό επεκτατισμό εις βάρος του ελληνικού έθνους το οποίον αποδυναμώνει η επί τούτοις εκ Τουρκίας ορμώμενη λαθρομετανάστευση,
ε) ενισχύει την εγκληματικότητα και την τρομοκρατία,
ζ) διασπά την κοινωνική συνοχή και μπορεί να επιφέρει συγκρούσεις μεγάλης κλίμακας εντός της Ελλάδος,
η) μετατρέπει τη χώρα σε κράτος μειονοτήτων με προοπτική διάσπασης,
θ) καταστρατηγεί την ευρωπαϊκή συνθήκη για το Μεταναστευτικό που υπέγραψε τον Οκτώβριο του 2008 στις Βρυξέλλες η Ελλάδα. Η συνθήκη αυτή αντιτίθεται στις μαζικές νομιμοποιήσεις μεταναστών,
ι) προδίδει την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη εισάγοντας στην Ευρώπη λαθρομετανάστες που η Ελλάδα παρανόμως εξοπλίζει με ευρωπαϊκά χαρτιά,
κ) καταστρέφει ό,τι έχει απομείνει από την ελληνική εργατική τάξη (Μαρξ: «Η εισαγωγή ξένων εργατών είναι η διαιώνιση της δουλείας»),

λ) καταπατεί τις συνταγματικές ελευθερίες των Ελλήνων, προκειμένου αυτοί να αναγκασθούν να παραχωρήσουν κεκτημένα στους εποίκους (μία πρόγευση αυτού έδωσε η δράση της αστυνομίας υπέρ των αλλοδαπών εναντίον των Ελλήνων κατά τις πρόσφατες συγκρούσεις στην πολύπαθη γειτονιά του Αγίου Παντελεήμονα).

Για να αποτραπούν τα χειρότερα, όσο υπάρχει ακόμα ελληνικό έθνος, Σύνταγμα και νόμοι, θα πρέπει:

α) Να εξαντλήσουμε χωρίς άλλη καθυστέρηση τα περιθώρια νόμιμης διαμαρτυρίας και
β) Να απαιτήσουμε δημοψήφισμα για το Μεταναστευτικό

πηγή ΤΟ ΠΑΡΟΝ