Το Κουρδικό Ζήτημα σε νέες συνθήκες

Η Μαύρη Παρασκευή

του Αχμέτ Αλτάν

Μετάφραση: Σάββας Καλεντερίδης

Με μια δικαστική απόφαση κατακερμάτισαν τη χώρα.
Και το έκαναν τόσο βεβιασμένα, που ανακοίνωσαν την απόφαση, παραβιάζοντας οι ίδιοι το σύνταγμα, που λέει ξεκάθαρα ότι "μια δικαστική απόφαση δεν ανακοινώνεται πριν καθαρογραφεί".
Θα εμπιστεφθούμε ένα Συνταγματικό Δικαστήριο που παραβιάζει το ίδιο το Σύνταγμα;
Πέταξαν τους Κούρδους έξω από την πολιτική.
Πού θα πάνε οι Κούρδοι και ποιόν να εμπιστευτούνε;
Τους συνθλίψατε επί δεκαετίες τους ανθρώπους, τους κάνατε επί χρόνια βασανιστήρια, τους σκοτώνατε στη μέση του δρόμου, πυρπολήσατε τα χωριά τους, καταστρέψατε τα σπίτια τους, απαγορεύσατε τη γλώσσα τους.
Δεν φθάνουν όλα αυτά;
Τώρα τους πετάτε έξω και από την πολιτική;
Αρκεί να φύγει από τη μέση ο Αχμέτ Τουρκ, ένας πολιτικός που υποστηρίζει την ειρήνη;
Τί να περιμένει άλλωστε κανείς από το Συνταγματικό Δικαστήριο μιας χώρας, της οποίας το ισχύον Σύνταγμα επιβλήθηκε από τη Χούντα;
Διέλυσαν τις ελπίδες μας για ειρήνη.
Δεν καταδίκασαν μόνο το DTP, καταδίκασαν και την ίδια τη χώρα.
Την καταδίκασαν στην φτώχεια, την ανέχεια, την εχθρότητα και την ανασφάλεια.
Δεν ήταν ανάγκη να τορπιλίσει την ειρήνη το ΡΚΚ, ορισμένοι ήταν από καιρό έτοιμοι για κάτι τέτοιο στην Άγκυρα.
Μας αποστέρησαν την ελπίδα.
Μας αποστέρησαν το όνειρο.
Μας αποστέρησαν την ειρήνη.
Ποιός Κούρδος νέος θα πιστέψει και θα εμπιστευτεί από τούδε και στο εξής αυτή τη χώρα;
Ποιός Κούρδος θα εμπιστευτεί από τούδε και στο εξής την τουρκική δικαιοσύνη;
Δεν θα σκεφθούν όλοι ότι τα πάντα είναι μια απάτη, ένα ψέμμα, μια παρωδία;
Δεν θα έχουν δίκαιο να σκεφθούν έτσι;
Φθάσαμε μέχρι την ακτή της ειρήνης, της ησυχίας και της ευτυχίας, αγγίξαμε την ευτυχία με τα ακροδάκτυλά μας.
Τί θα κάνουν τώρα οι Κούρδοι νέοι που δεν εμπιστεύονται και δεν πιστεύουν πλεον την πολιτική και τη δικαιοσύνη;
Αν βγούνε όλοι τους στο βουνό και καταταγούνε στους αντάρτες, ποιός θα φταίει;
Ποιός θα τους δώσει πλέον εγγυήσεις και θα τους πείσει ότι η τουρκική δικαισύνη είναι θεματοφύλακας και των δικών τους συμφερόντων και δικαιωμάτων;
Αυτό σημαίνει να είσαι Τούρκος;
Το να είσαι Τούρκος σημαίνει να μην εφαρμόζεις το δίκαιο, να μην υπερασπίζεσαι τους πολίτες σου και να εγκαταλείπεις την κυριαρχία σου στη σκιά των όπλων;
Αν αυτό είναι ο τουρκισμός, τότε εγώ ντρέπομαι που είμαι Τούρκος.
Το Συνταγματικό Δικαστήριο πήρε "ομόφωνα" την απόφαση!
Δεν πήρε την απόφαση το Δικαστήριο, την πήραν οι "Τούρκοι" που το στελεχώνουν.
Οι Τούρκοι δικαστές πέταξαν τους Κούρδους από την πολιτική, αυτό θα πιστέψουν όλοι Κούρδοι.
Και δεν θα έχουν και άδικο.
Ενα Συνταγματικό Δικαστήριο στο οποίο δεν υπάρχει κάποιο μέλος του που να έχει τη δυνατότητα να πει "είμαι Κούρδος", αυτό το δικαστήριο μπορεί να βγάλει δίκαια απόφαση για τους Κούρδους;
Εάν οι Κούρδοι είναι πολίτες αυτής της χώρας, τότε γιατί δεν υπάρχει κάποιος δικαστής στο Συνταγματικό Δικαστήριο που να λέει "είμαι Κούρδος";
Οι Κούρδοι δεν είναι πολίτες αυτής της χώρας, αυτό είναι το πρόβλημα. Οι Κούρδοι δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα "και Κούρδοι και πολίτες".
Δέχονται τέτοιες πιέσεις οι άνθρωποι αυτοί, που είναι υπόχρεωμένοι να επιλέξουν το ένα από τα δυο. Ή θα απορρίψουν την κουρδική τους ταυτότητα ή το δικαίωμα του πολίτη αυτής της χώρας.
Οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν να απορρίψουν την κουρδική ταυτότητα.
Και γιατί να το κάνουν άλλωστε;
Αφού οι Τούρκοι δεν απορρίπτουν την τουρκική ταυτότητα, γιατί να το κάνουν οι Κούρδοι;
Εσείς είστε λοιπόν αυτοί που πιέζετε τους ανθρώπους αυτούς να απορρίψουν την ιδιότητα του πολίτη αυτής της χώρας, εσείς το κάνετε αυτό, εσείς διαμελίζετε, εσείς αποκόπτετε τους ανθρώπους αυτούς από την κοινωνία, εσείς τους λέτε "να φύγετε".
Τους κλείνετε το δρόμο της πολιτικής και της δικαιοσύνης και δεν τους αφήνετε κανέναν άλλον δρόμο ανοικτό, εκτός από αυτόν που οδηγεί στα βουνά.
Αυτό που λέτε στους Κούρδους είναι: "Ή θα γίνετε Τούρκοι, όπως σας το λέω εγώ, ή θα βγείτε στα βουνά, όπου θα σας σκοτώσω".
Μετά θυμώνετε γιατί βγαίνουν στα βουνά.
Οι Κούρδοι σε ποιόν θα πούνε τα αιτήματα και τα παράπονά τους;
Που θα ακουστεί η δική τους φωνή;
Λέτε "να μην ακουστεί η φωνή τους".
Δεν μπορείτε να φιμώσετε έναν ολόκληρο λαό, δεν έχετε ούτε τη δύναμη, ούτε το δικαίωμα.
Δολοφονείτε την ειρήνη.
Εγώ είμαι ένας Κούρδος σήμερα. Το μέσα μου είναι σαν το σπίτι του νεκρού, η ελπίδα μου, τα όνειρά μου, σαν σκοτεινά δωμάτια. Θα καθήσω, θα αντισταθώ, πρώτα θ' ανάψω ένα κερί μέσα μου.
Ένα τρεμάμενο, μικρό, αδύναμο φως.
Και μετά θα περιμένω να δω κι άλλα φώτα.
Σε κάθε συνείδηση ν' ανάψει ένα φως, και όλοι εμείς, όλα αυτά τα μικρά τρεμάμενα φωτάκια, ας φτιάξουμε μια νέα ελπίδα, ένα καινούργιο όνειρο.
Όσο τη σκοτώνετε, τόσο εμείς θα την κραοτύμε ζωντανή την ελπίδα και το όνειρο.

Πηγή: ΤΑΡΑΦ

http://infognomonpolitics.blogspot.com