Ο Συριζαίος Υπουργός και η μαρξιστική «πραγματικότητα»

Ο άλλος Αλεκσις , είναι 40 χρονών και μαρξιστής του Μάντσεστερ. Είναι και αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης. 
Και επειδή είναι στέλεχος του Ολιγαρχικού καθεστώτος δήλωσε: «Η οικονομία θωρακίζεται, η ανάπτυξη ενισχύεται, ανοίγει ο δρόμος για νέες επενδύσεις. Οι θυσίες των πολιτών έπιασαν τόπο, ο ελληνικός λαός μπορεί πλέον να σηκώσει το κεφάλι ψηλά». 

Μη σας κάνει εντύπωση. Για κάθε τίμιο και ηθικό άνθρωπο, υπάρχει καλό και κακό. Η αλήθεια και το ψεύδος. Η αρετή και η κακία του Ηρακλέους. Για τον «Συριζαίο υπουργό» , τον μαρξιστή και τον επικοινωνιολόγο, δεν υπάρχουν ούτε η αλήθεια και το ψεύδος , ούτε το καλό και το κακό. «Αληθινό» ,είναι ότι του φαίνεται σαν τέτοιο, ή ότι πρέπει να φαίνεται σαν τέτοιο για τα καλό το δικό του και του Κόμματος. 

Οπότε, «η οικονομία θωρακίζεται, η ανάπτυξη ενισχύεται, ανοίγει ο δρόμος για νέες επενδύσεις. Οι θυσίες των πολιτών έπιασαν τόπο, ο ελληνικός λαός μπορεί πλέον να σηκώσει το κεφάλι ψηλά». Αυτή είναι 
η «επαναστατική/επικοινωνιακή αλήθεια». 

Το Ψεύδος είναι επαναστατικό και προοδευτικό. 
Οι Συριζαίοι δεν έχουν τον ίδιο κώδικα ηθικής με τους κανονικούς ανθρώπους. Δεν πιστεύουν στην αλήθεια Και οι Συριζαίοι για τα δικά μας μέτρα είναι και άτιμοι και ψεύτες. και προδότες.
 Για την «επαναστατική διαλεκτική», για καθετί που αφορά την επανάσταση υπάρχει μόνο μια αλήθεια, έτσι τα έβλεπε ο Μαρξ. Και όλοι οι «επαναστάτες» πρέπει να ενεργούν σύμφωνα με αυτή την κατεύθυνση. 

Ο Λένιν, όταν του είπε κάποιος ότι η άποψη του, ερχόταν σε αντίθεση με την πραγματικότητα, απάντησε: «Εγώ αισθάνομαι ότι αυτή είναι η πραγματικότητα». Δηλαδή πραγματικότητα είναι ότι εξυπηρετεί τον επαναστάτη. Για εκείνον , τον Λένιν, κάθε πραγματικότητα, κάθε αλήθεια, είχε σχέση μόνο με το απόλυτο. Την επανάσταση. Αληθινό είναι και το «ψεύτικο», αρκεί να εξυπηρετεί την «επανάσταση». 

Ο «μαρξισμός», πολύ πριν γίνει φιλοσοφικό, οικονομικό και πολιτικό σύστημα, ήταν πάνω απ' όλα, ήταν μια επαναστατική συνωμοσία. 

Και αφού η «επανάσταση» είναι για τους συνωμότες η «μόνη απόλυτη πραγματικότητα», τότε, η φιλοσοφία, η οικονομία και η πολιτική, υπηρετούν την «αλήθεια», μόνο στο μέτρο που οδηγούν στη νίκη της επανάστασης.

 Θεμελιώδης αλήθεια για τους μαρξιστές, σαν τον κ. Χαρίτση δεν υπάρχει, ούτε στην οικονομία, ούτε στην πολιτική, ούτε και στην ηθική.

 Οπότε, «η οικονομία θωρακίζεται, η ανάπτυξη ενισχύεται, ανοίγει ο δρόμος για νέες επενδύσεις. Οι θυσίες των πολιτών έπιασαν τόπο, ο ελληνικός λαός μπορεί πλέον να σηκώσει το κεφάλι ψηλά». 

Άνεργοι και φτωχοί κοιμηθείτε ήσυχοι. Οι μαρξιστές αριστεροί, «μοιράζουν» δουλειές και επενδύσεις. Και οι συνταξιούχοι, βγήκαν στους δρόμους από την χαρά τους μόλις έμαθαν από τους επικοινωνιολόγους ότι επιμηκύνθηκε κατά 10 χρόνια ο χρόνος αποπληρωμής των δανείων και αντί το 2050 θα εξοφλήσουν το 2060 και θα μπορέσουν να ανασάνουν μαζί με τα παιδιά, τα δισέγγονα και τα τρισέγγονα τους για την απελευθέρωση της χώρας από τα δεσμά των δανειστών. 

Αλλά είπαμε: Για τον «Συριζαίο υπουργό» , τον μαρξιστή και τον επικοινωνιολόγο, δεν υπάρχουν ούτε η αλήθεια και το ψεύδος , ούτε το καλό και το κακό. «Αληθινό» ,είναι ότι του φαίνεται σαν τέτοιο, ή ότι πρέπει να φαίνεται σαν τέτοιο για τα καλό το δικό του και του Κόμματος