Ο Ρουφιάνος «πατριδοφυλακας » ως Εθνικός τοκογλύφος που έκλαιγε τα 300 γρόσια που δάνεισε και τα έχασε

Ο Ρουφιανογιάνης άρχισε να υπαγορεύει «απομνημονεύματα», από ζήλεια και φθόνο μετά την υποδοχή που είχε η «Διήγησις συμβάντων της ελληνικής Φυλής» του Κολοκοτρώνη, που κυκλοφόρησε το 1846. 

Αυτό φαίνεται εύκολα από την αντιγραφή από τον Μακρυγιάννη της χρονολόγησης των συμβάντων από τον Κολοκοτρώνη με «θεματικούς κύκλους» και όχι με γραμμική χρονολόγηση. Μόνο που , ο Κολοκοτρώνης αυτό το έκανε φυσικά αφηγούμενος, ενώ ο Ρουφιανογιάννης το έκανε τεχνητά με πονηρία για να μπερδέψει τα πράγματα. 

 Μπορούμε πάντως να χρονολογήσουμε το ακόλουθο απόσπασμα για τα χρήματα που δάνεισε στους Μαυρομιχάληδες , ότι γράφηκε το 1847, δηλαδή 16 χρόνια μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια και την εκτέλεση του Γεωργίου Μαυρομιχάλη. 

Το απόσπασμα από τα «απομνημονεύματα¨ είναι το ακόλουθο. 

  «Από την φυλακή έβγαλε ο Κυβερνήτης μόνον τον αδελφόν του Πετρόμπεγη τον Κωσταντήμπεγη και τον Γιωργάκη Μπεζαντέ, το παιδί του. Βγαίνοντας από την φυλακή, δεν τους έλεγε να πάνε όθεν αλλού ήθελε ο Κυβερνήτης, να μην είναι μέσα εις τ' Ανάπλι. Τους άφησε εκεί. Τους πλάκωσαν οι δανεισταί τους, τους γύρευαν το δικόν τους. Δεν είχαν ούτε ψωμί να φάνε. Εγώ είχα δανείση τρακόσια γρόσια τον Γιωργάκη Μπεζαντέ μέσα εις την χάψη να φάνε ψωμί».

Όπως έλεγε και ο τοκογλύφος της Φίνος Φιλμ στον Μαυρογιαλούρο, "εγώ μια διευκόλυνση έκανα". 

 Ο Εθνικός τοκογλύφος λοιπόν δάνεισε λοιπόν «τρακόσια γρόσια τον Γιωργάκη Μπεζαντέ, μέσα εις την χάψη να φάνε ψωμί», και τα θυμόταν αυτά τα γρόσια και τα έκλεγε 16 χρόνια μετά, γιατί τα έχασε. 

Scripta manent. 

 Ομιλούν μόνα τους τα απομνημονεύματα του τοκογλύφου ψευδοπατριώτη. Δεν θέλουν «διασταύρωση» και «απόδειξη». «Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί», που λέμε . 

ΥΓ. Tι είδους άνθρωπος ,θυμάται μετά από 16 χρόνια τα 300 δανεικά γρόσια που τα έχασε;