Στις 3/15 Απριλίου 1821, το Πογκρόμ των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως για το οποίο πρέπει να ευχαριστούμε τον άγγλο πρέσβη

Οι Τούρκοι είχαν πληροφορηθεί από τον λόρδο του Στράντφορντ που ήταν ο Άγγλος πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη , το σχέδιο του Υψηλάντη, για εκδήλωση επανάστασης των Χριστιανών στην πρωτεύουσα, για πρόκληση πυρκαγιάς, και για δολοφονία του σουλτάνου. Με εντολή του Βεζίρη Σαγιέντ Αλή Πασά, που επιθυμούσε τον σφαγιασμό των Χριστιανών και του ιουδαίου Σαραφμπασί του Σουλτάνου Ιεζεκήλ Γκαμπάι, τον οποίο ο Φιλήμων ονομάζει Χασκέλκαι διοργάνωσαν την Κυριακή των Βαϊων, (3/15 Απριλίου), πογκρόμ κατά των χριστιανών, και άτακτοι ένοπλοι με επικεφαλής ιμάμηδες και μαθητές ιερατικών σχολών, ξεχύθηκαν στους δρόμους ζητώντας την τιμωρία των «γκιαούρηδων». Λεηλατήθηκαν όλες οι εκκλησίες πλην της Παμμακαρίστου που είχε σιδερένιες πύλες. Πέρασαν από τις ελληνικές συνοικίες, όπου λεηλατούσαν τα σπίτια και σκότωναν όσους εύρισκαν μέσα, και κατέληξαν στην εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής, έξω από τα τείχη της Πόλης που την έκαψαν και σκότωσαν όσους ζήτησαν άσυλο μέσα στον ναό. Η Πύλη, διέταξε παράλληλα τον πατριάρχη να κάνει απογραφή των ελληνικών οικογενειών που έμεναν στο Φανάρι με τα ονόματα των ανδρών, τις πατρίδες και τα επαγγέλματά τους, για να εντοπισθούν οι μέτοικοι από την Πελοπόννησο ,τη Στερεά και τα νησιά του Αιγαίου, την οποία ανέλαβαν να πραγματοποιήσουν δύο Τουρκοκρητικοί, που γνώριζαν ελληνικά, με δύο παπάδες ως οδηγούς . Συγχρόνως απαγορεύτηκε με ποινή θανάτου, η αναχώρηση των «ραγιάδων» από την Πόλη με πλοία οποιασδήποτε σημαίας, και δόθηκε από τους πρέσβεις των «ευρωπαϊκών δυνάμεων», πλην της Ρωσίας, το δικαίωμα στους Τούρκους, να ενεργούν έρευνες στα πλοία με τη σημαία τους. 

Οι πρεσβευτές  της Άγγλίας ,  της Γαλλίας και της   Αυστρίας, έδωσαν οδηγίες στους προξένους τους σε όλη την οθωμανική επικράτεια, να μην παρέχουν στους Έλληνες άσυλο ή υπεράσπιση, ούτε να επιτρέπουν στους πλοιάρχους να δέχονται φυγάδες.

Ο Φιλήμων που ήταν Κωνσταντινουπολίτης έγραψε για τον Χασκέλ: 

«Ο άνθρωπος ούτος και δια μίση θρησκευτικά κατά των χριστιανών ως ιουδαίος και δια έπαρση έωσφορικην μη άνεχόμενος τους Ελληνας εν τοις τουρκικοίς πράγμασιν μεθύων ημέραν τινα και κρατών το ποτήριον μεγαλαύχησεν εκφωνήσας. «Εν τούτω τω ποτηρίω πίνω το αίμα των Φαναριωτών».