77 ημέρα απεργίας πείνας του Θ.Τενέζου.

Θέλω να σας ευχαριστήσω πραγματικά μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου, κοιτάζοντάς σας καθαρά, ίσια, μέσα στα μάτια.
Σας ευχαριστώ για την βοήθεια, την συμμετοχή και την συμπαράσταση, με κάθε μορφή και μέσο, που μου δίνετε και πιστεύω ότι συνεχίζετε μέχρι την συλλογική δικαίωση.
Γνωρίζω ότι έχετε κατανοήσει και σεβαστεί την σοβαρότητα μιάς καθαρά προσωπικής μου απόφασης και τους λόγους που με οδήγησαν, ως άτομο, στην έσχατη μορφή διαμαρτυρίας, την απεργία πείνας.
Βαθιά μέσα μου αισθάνομαι την ανάγκη και την επιθυμία να μοιραστώ μαζί σας την αλήθεια ώστε να γνωρίζετε ξεκάθαρα ένα πολύ σοβαρό θέμα για εμένα, καθώς και για τους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω μου.
Με την απόφασή μου αυτή για την απεργία πείνας, έσυρα στο πεζοδρόμιο τον φίλο και πραγματικό αδερφό μου, Γιώργο Κοσμόπουλο, την γυναίκα του και την οικογένειά τους. Για πολλά χρόνια είναι η πραγματική οικογένειά μου και μου έχουν σταθεί σε πολύ δύσκολες καταστάσεις. Και τώρα, στο ακέραιο, ως οικογένεια και προσωπικά ο ίδιος ως συνεργάτης και ιατρός, έμπρακτα συμπαραστέκονται και συμμετέχει στον αγώνα με πολλή αγωνία, κόπο και εργασία.
Όπως και τους φίλους - αδερφούς που έχουν έρθει απ' όλην την Ελλάδα και νυχθημερόν με την παρουσία τους βρίσκονται δίπλα μου και έμπρακτα συμμετέχουν σε κοινό ομόψυχο αγώνα. Ο Θεόδωρος Δ. ο Βασίλης, ο Άλκης, ο Ντανιέλ, ο Χρήστος,ο Χριστόφορος, ο Γιώργος, η Ελευθερία η Μαργαρίτα, ο Μάριος, ο Θεόδωρος, ο Νεκτάριος, ο Αντώνης, ο Λουκάς, και άλλοι.
Με πραγματικό ρίσκο όλοι της προσωπικής τους υπόστασης και ζωής.
Όπως και όλους εσάς που δίνετε την συμπαράσταση, την αγάπη και την ταύτισή σας σ' αυτόν τον κοινό αγώνα, ο κάθε ένας στο επίπεδο και με τα μέσα που διαθέτει (καταναλωτικές οργανώσεις, συνομοσπονδίες, ομάδες πολιτών, κοινωνικές ομάδες, δικηγόροι, απλοί πολίτες, ευαισθητοποιημένοι αγαπητοί bloggers).
Όλοι μας ένα σώμα σε κοινό αγώνα για κράτος ισονομίας και δικαίου .
Επειδή υπήρξαν, μέχρι τώρα, και υπάρχει η πιθανότητα να υπάρξουν, κατήγοροι και συκοφάντες από το σαλόνι του σπιτιού τους εκ του μακρόθεν:
Ξεκάθαρα επισημαίνω ότι κανένας δεν νομιμοποιείται να καταστήσει υπεύθυνο οιονδήποτε για την δική μου ατομική απόφαση να κάνω απεργία πείνας, δεν τον αφορά ως απόφαση , δεν αγωνίζετε για αυτή και δεν μπορεί να δώσει λύση.
Επαναλαμβάνω ότι η απόφαση για την απεργία πείνας, αλλά και η συνέχισή της είναι απόφαση προσωπικά δική μου. Η κάθε είδους ευθύνη για την πορεία της υγείας μου και το τέλος της απεργίας πείνας είναι απόλυτα δική μου.
Η απεργία πείνας, που μας αντιπροσωπεύει όλους, για εβδομήντα έξι ημέρες, στο σημείο - σύμβολο, έξω από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, Πατησίων 70 και Κότσικα, στο νομοθετημένο θεματοφύλακα προστασίας των πολιτών από τα οικονομικά συμφέροντα, σαν μέσο, αποτελεί την πιό ευθεία, έντιμη, αντρίκια και κατά μέτωπο σύγκρουση με την οικονομική εξουσία, την πολιτική διαφθορά και την νόθευση του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Θεόδωρος Τενέζος
tenezosteo@hotmail.com
http://tenezos.blogspot.com/

Σχόλιο στο γράμμα του Θ.Τενέζου από τον Χρήστο Παναγιωτόπουλο

Αγαπητέ Θεόδωρε,όσοι από εμάς δε σκύβουμε το κεφάλι είμαστε μαζί σου από την πρώτη στιγμή γιατί αυτός ο τόπος χρειάζεται αγωνιστές της ελευθερίας.Αφού επέλεξες αυτόν τον ύστατο τρόπο διαμαρτυρίας και έφτασες αισίως τις 76 ημέρες ως απεργός πείνας δεν μπορούμε να σε αφήσουμε μόνο σου και φυσικά δε χρειάζεται να μας δίνεις εξηγήσεις για την απόφασή σου αυτή.Όμως επέτρεψε σε κάποιους από εμάς να διαφωνούμε με αυτή σου την ενέργεια και θα σου πω μόνο ένα λόγο από τους πολλούς που έχω να σου παραθέσω,αυτοί οι "άνθρωποι" ή αυτό το σύστημα δεν πολεμιέται με αυτόν τον τρόπο διότι θα μπορούσες ποτέ να φανταστείς κάποιον από τους αγωνιστές του '21 να κάνει απεργία πείνας για να βρει το δίκιο του έξω από το σεράι του πασά ή του μπέη;Θα τον άφηναν να πεθάνει ή θα τον "βοηθούσαν" να "φύγει" μία ώρα αρχύτερα όπως βεβαίως κάνουν και με σένα.Από την πρώτη στιγμή που έμαθα την απόφασή σου "προφήτευσα" πιο θα ήταν το αποτέλεσμα και δυστυχώς επαληθεύομαι και θα σου πω ότι σίγουρα δεν είμαι μάντης αλλά σίγουρα ξέρω πως λειτουργεί αυτό το σύστημα και ξέρω πως πρέπει να αντιμετωπιστεί. Όχι βέβαια με απεργία πείνας. Αγωνιστές όπως εσύ χρειάζονται ζωντανοί στον αγώνα για την ελευθερία γιατί φαίνεσαι άνθρωπος που το λέει η καρδιά σου γι'αυτό σου ζητώ να σταματήσεις αυτό που κάνεις και να συστρατευθείς μαζί μας, αν και πιστεύω πως δεν θα το κάνεις επειδή είσαι άτομο με αρχές και επειδή και εγώ το ίδιο θα έκανα,θα βάδιζα μέχρι τέλους. Όμως στον πόλεμο(γιατί είμαστε σε πόλεμο) πρέπει να προσαρμόζουμε την τακτική μας στις εξελίξεις και όχι να αυτοκτονούμε εκτός και αν η θυσία σου αποτελέσει βάση για τους υπόλοιπους για περισσότερο και πιο πεισματώδη αγώνα. Σου στέλνω τους πιο εγκάρδιους και αγωνιστικούς χαιρετισμούς,ο Θεός να είναι μαζί σου και να είσαι σίγουρος ότι εγώ τουλάχιστον θα είμαι μαζί σου όποια και αν είναι αυτή η πορεία.
.....
Ο αγώνας του Θόδωρου οδηγείται από κάποιους σε αδιέξοδο και στον θάνατο.Βρίσκεται ήδη στην 77 ημέρα απεργίας πείνας.Το φυσικό τέλος δεν ειναι μακρυά.Κανείς από την κυβέρνηση και τα Καρτέλ δεν θα φορέσει μαύρα.Χρειάζεται στρατηγική και πολιτική συνέχεια.Ο Θόδωρος πρέπει να μείνει ζωντανός και να συνεχίσουμε τον κοινό αγώνα.

Σπύρος Χατζάρας