ΜΗΠΩΣ Η ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΚΑΙ ΑΚΡΙΤΗ ΕΡΓΑΤΟΛΑΓΝΕΙΑ, ΥΠΟΝΟΜΕΥΕΙ ΣΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΑΡΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΙ ;;

Τα παρακάτω σχόλια εμπεριέχονται στο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» της 28ης Μαρτίου 2008:
«Εντείνεται η επιχείρηση τρομοκράτησης των μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας. Χτες, τα ξημερώματα πραγματοποιήθηκε μεγάλη αστυνομική επιχείρηση στην περιοχή της Ομόνοιας, με πρόσχημα την πάταξη της εγκληματικότητας. Στην πραγματικότητα όμως στήθηκε ένα σκηνικό τρομοκρατίας για περισσότερη από μία ώρα, αφού όποιος κυκλοφορούσε εκείνη τη στιγμή στο χώρο όπου γινόταν η επιχείρηση, υπέστη τον αστυνομικό έλεγχο…»
Και συνεχίζει ακάθεκτο…
«…Και σαν να μην έφτανε αυτό, σχεδιάζεται, σύμφωνα με δημοσιεύματα, η δημιουργία ειδικής αστυνομικής ομάδας από μετανάστες για την άντληση πληροφοριών, αλλά και την επέμβαση σε περιοχές που θεωρούνται «άβατο» για την ΕΛ.ΑΣ. Πρότυπο αποτελούν οι μονάδες ασφάλειας κοινότητας που δρουν σε όλες τις γωνιές του Λονδίνου και διάφορα φόρουμ ασφάλειας που υπάρχουν και λειτουργούν σε συνεργασία με τις βρετανικές αρχές ασφαλείας…»
- Και που είναι το κακό συντρόφια μου?
- Γιατί δηλαδή θα πρέπει οι γειτονιές που τραγουδήσαμε, οι γειτονιές που περπατήσαμε, οι γειτονιές που ερωτευτήκαμε, οι γειτονιές που ακόμα και με την εγκατάλειψή τους αλλά και την πολυκοσμία στην περατζάδα τους, απετέλεσαν σύμβολα στη μεταπολεμική Αθήνα, να μετατρέπονται σε κατεχόμενη ζώνη απαγορευτική να τη διαβαίνουν πια οι ιθαγενείς αυτής της χώρας κι εμείς να μένουμε απαθείς?- Που ξανακούστηκε πως στο όνομα ενός ιδιότυπου ισοπεδωτισμού θα πρέπει και με την υπογραφή του ΚΚΕ, ν ανοίγουν διάπλατα οι κερκόπορτες αυτής της χώρας σε κάθε καλο η κακοθελητή, και σε «κάθε καρυδιάς καρύδι»?- Τι έχει να φοβηθεί ο μη παράνομος από τον αστυνομικό έλεγχο συντρόφια μου?- Τι είχα να φοβηθώ εγώ όταν ως νομοταγέστατος τουρίστας, ήμουν υποχρεωμένος να υποστώ τον ανά δεκάλεπτο επαναλαμβανόμενο αστυνομικό έλεγχο στους δρόμους και τις πλατείες της Σόφιας, της Βαρσοβίας η της Πράγας?- Γιατί συντρόφια μου εγώ, όταν ήθελα ως φοιτητής ν αγοράσω βιβλία από τη Βουλγαρία, δεν μπορούσα να περάσω τα σύνορα αν δεν είχα χειρόγραφο σημείωμα του μπαρμπα-Μελέτη στο χέρι, κι εδώ θα πρέπει όποιος γουστάρει, όποτε γουστάρει να μπαίνει και να βγαίνει όπως η κότα στο κοτέτσι της, κι αυτή η χώρα κι αυτός ο λαός να είναι παραδομένος και άβουλος θεατής αυτής της μάστιγας?- Ποια γειτονιά της Μόσχας, της Σόφιας η της Βουδαπέστης ήταν «άβατο» για τη σοσιαλιστική αστυνομία συντρόφια μου?- Ποια λογική πολιτική επιβάλει να προτείνεται σε μια χώρα δέκα εκατομμυρίων ιθαγενών, η άμεση και άνευ όρων νομιμοποίηση των μεταναστών που σχεδιασμένα και κατευθυνόμενα προέβησαν σ αυτή την ιδιότυπη «κατάληψη»?- Αυτό έκανε ο σοσιαλισμός συντρόφια μου? Νομιμοποιούσε άμεσα και άνευ όρων όποιον επιχειρούσε να περάσει νόμιμα η παράνομα τα σύνορά του?- Και η «ψωροκώσταινα» δηλαδή επειδή είναι καπιταλιστική θα πρέπει να το κάνει? - Μήπως γιατί θα πρέπει μ αυτές τις επιλογές να δικαιώνονται οι λογικές που λένε ότι «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται»?- Και αν έρθει ποτέ η ώρα της αυτή η «ψωροκώσταινα» να γίνει …σοσιαλιστική, τότε με τι υλικό θα οικοδομηθεί αυτός ο σοσιαλισμός συντρόφια μου? Με το 50% του πληθυσμού της ν αποτελεί κατευθυνόμενα «εισαγόμενο προϊόν»?- Η μήπως τότε κάποιοι, αφού πρώτα με τις επιλογές και την ανοχή τους θα έχουν δημιουργήσει ένα ιδιότυπο εθνικό ζήτημα, θ ασχοληθούν επισταμένα με τη διευθέτηση και την επίλυση του, στηριγμένοι στη λογική που λέει ότι «οι μειονότητες αποτελούν γέφυρα φιλίας μεταξύ των λαών» και διάφορες άλλες τέτοιες γλαφυρότητες?- Και τι έγιναν αυτές οι «γέφυρες φιλίας» μετά την 70χρονη σοσιαλιστική οικοδόμηση συντρόφια μου?- Γιατί διαλύθηκε η ΕΣΣΔ στα εξ ων συνετέθη μόλις σταμάτησε ο έλεγχος του «σοσιαλιστή χωροφύλακα» αφού είχε τόσο πετυχημένα αντιμετωπίσει το εθνικό ζήτημα άραγε και μάλιστα στα πλαίσια του παλαϊκού κράτους?- Μήπως γιατί η ιστορία και η ζωή, κόντρα στα αυθαίρετα συμπεράσματα και στους κάθε λογής νεολογισμούς, δίνει τις δικές της αμείλικτες απαντήσεις?- Μήπως γιατί αυτή η ιστορία κι αυτή η ζωή, ξέρουν πολύ καλά πως οι μειονότητες αποτελούσαν από πάντα πηγή έντασης και διχονοιών και ουδέποτε απετέλεσαν γέφυρα φιλίας? Πολύ δε περισσότερο όταν τις δημιουργείς από το μηδέν στήνοντας ένα επικίνδυνο πάζλ που τα κομμάτια του βγαίνουν αυθαίρετα από κάποιες παράξενες …τσέπες?
Και τελικά αυτή η αστυνομία τι πρέπει να κάνει άραγε?- Τον εν δυνάμει παράνομο να μη τον ελέγχει, διότι έτσι του παραβιάζει το δικαίωμα να παρανομεί ανενόχλητος…- Στο δρόμο να μην κυκλοφορεί, διότι έτσι αστυνομοκρατείται η χώρα…- Διεισδυτικότητα να μην επιχειρεί, διότι έτσι στήνει μηχανισμούς …χαφιέδων στα βρετανικά πρότυπα…
Και τα πρότυπα της KGB, της STAZI κλπ… κλπ… κλπ… τι έστηναν άραγε?Παιδικοί τροχονόμοι έξω από τα σχολειά ήταν???Η μήπως βοηθούσαν ανυπεράσπιστα γεροντάκια να περάσουν στο απέναντι πεζοδρόμιο???
Ελεος…
Άλλο πράγμα είναι τελικά η δημοκρατία, η ελευθερία, η δικαιοσύνη και η ισότητα, και άλλο πράγμα η ασυδοσία, η ζούγκλα και η κατάργηση κάθε έννοιας μέτρου και σεβασμού.
Και επειδή τελικά, τόσο η πολιτική, όσο και οι νεολογισμοί της, δεν φτιάχνονται σε πεισματικούς και ετσιθελικούς δοκιμαστικούς σωλήνες που μπορεί να τους διαχειρίζεται κανείς ξεκομμένα και ανεξάρτητα από το τι έχει να πει η ψυχή αυτού του λαού, θα πρότεινα να καταφύγει κανείς σε μεθόδους απλές αλλά και ασφαλέστατες, για να κρίνει μέσω αυτών και την ορθότητα κάποιων επιλογών – των δικών του επιλογών, και την πραγματική απήχηση που βρίσκουν αυτές οι επιλογές στις ψυχές των ανθρώπων κι όχι στα κλειστά και «συμφωνώ με όλα» στόματα να έχει την ευκαιρία να διαπιστώσει, αλλά και να προβεί στις απαραίτητες «διορθώσεις» αν και όπου αυτό κριθεί εκ των πραγμάτων απαραίτητο.
Ας βγει λοιπόν σε προκήρυξη αυτό το δημοσίευμα του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ», κι ας βγει κι ένα «συνεργείο» καλοστημένων συντροφισσών να το μοιράσει στους «έποικους» της Σωκράτους, της Γερανίου, της Ζήνωνος, της Αριστοτέλους, της Φυλής, του Αγίου Παντελεήμονα, της Πλατείας Βικτωρίας κλπ… κλπ… κλπ…
Ας πει σ αυτά τα «θεόσταλτα» παληκάρια που ξημεροβραδιάζονται εκεί: «Εμείς βρε για σας αγωνιζόμαστε. Και θέλουμε να είστε καλά παιδιά γιατί αλλιώς θα σας μαλώσουμε»
Ας ρωτήσει τους κατοίκους που έχουν δει τα σπίτια τους να απαξιώνονται…Ας ρωτήσει τους επαγγελματίες που βλέπουν τα μαγαζιά τους να μαραζώνουν…Ας πείσει αυτούς που ζουν τον εφιάλτη, πως αυτή η πολιτική θέση είναι και πολιτικά ορθή και ανθρωπιστικά επιβεβλημένη…
Και τότε αυτό το συνεργείο θα γυρίσει πίσω πεισμένο, πως αυτά τα παληκάρια δεν είναι καθόλου «θεόσταλτα»… Πως στις τσεπούλες τους δεν έχουν κρυμμένο τον πόνο της προσφυγιάς αλλά το στιλέτο του φόνου…Πως κάτω από τα μπουφάν τους, δεν κρύβουν τον πόνο του ξεριζωμού αλλά το τσεκούρι που θα χρησιμοποιήσουν για να ανοίξουν μαγαζιά και κεφάλια μόλις ο Ηλιος κάνει τη βόλτα του για να φωτίσει άλλες γειτονιές…
Και τότε το συνεργείο θα γυρίσει πεισμένο πως δεν έπεισε κανέναν από αυτούς που ζουν τον εφιάλτη, για την ορθότητα του περιεχομένου αυτής της προκήρυξης.
Κι όταν το περιεχόμενο μιας προκήρυξης και μιας πολιτικής θέσης δεν πείθει, τότε δεν επιβάλλεται όσο φιλότιμα και αν προσπαθήσει κανείς. Διότι ορθή πολιτική θέση χωρίς αποδέκτες, είναι νεκρή πολιτική θέση.Και είναι νεκρή διότι είναι ανίκανη να περπατήσει στη ζωή, και πείθει πως η μοναδική της χρησιμότητα είναι για να βοηθά το «λύκο να χαίρεται στην αναμπουμπούλα».
Ελεος λοιπόν συντρόφια μου…
Οποιος τολμά να πει πως υπάρχουν και όρια, πως υπάρχουν και αξίες, πως υπάρχει και η έννοια του εθνικού σ αυτή τη ζωή, πως υπάρχει και πατρίδα… Δεν είναι εξ ορισμού φασίστας.Δεν είναι κακώς νοούμενος εθνικιστής.Δεν είναι αντιδημοκράτης και πουλημένος.
Όταν ακόμα και σήμερα, γράφονται άρθρα επί αρθρων στο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» για τον αγώνα των σοβιετικών για τη «ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΤΡΙΔΑ», δεν είναι έγκλημα να μιλάει κανείς και γι αυτήν εδώ την πατρίδα.
Το αξίζει γιατί και παράδοση έχει, και πολιτισμό, και λαμπρή ιστορία, και αν μη τι άλλο κάτι τις αξίζει να της το αναγνωρίσουμε.
Όχι συντρόφια μου…
Αν θέλουμε να κινητοποιούμε την Ελλάδα ολόκληρη επειδή κάποιος μεθυσμένος μπαγασάκος έριξε μια αδέσποτη κι αυτή γρατσούνισε το δάκτυλο ενός παιδιού στο Περιστέρι (κακώς φυσικά γιατί το παιδάκι δεν έφταιγε τίποτε και θα μπορούσε στη θέση του να ήταν το οποιοδήποτε παιδί), τότε οφείλουμε να κινητοποιούμε και την Ελλάδα ολόκληρη για τον αστυνομικό που χαροπαλεύει. Για τους πιλότους που χάνονται κλπ… κλπ… κλπ.
Δε γίνεται συντρόφια μου να φτιάχνουμε «γιαλατζή» ήρωες από το πουθενά και για τους πραγματικούς ήρωες να σιωπούμε.
Δεν γίνεται να κινητοποιείται η Ελλάδα ολόκληρη επειδή το άτυχο παιδάκι με το γρατσουνισμένο δάκτυλο είχε πατέρα στέλεχος του ΠΑΜΕ, και να μην κάνουμε ένα αφιέρωμα στο χτυπημένο αστυνομικό επειδή δεν είχε πατέρα στέλεχος του ΠΑΜΕ.
Δεν ήταν ο Βαρδινογιάννης ο πατέρας του. Αλλά και να ήταν, έκανε παιδί ήρωα. Ας του το αναγνωρίσουμε αν μη τι άλλο…
Ελεος πια…Η δημοκρατία θέλει και σωστή διαχείριση, αν μη τι άλλο στις πολιτικές θέσεις που καλούνται να την εξειδικεύουν.
Χωρίς αυτή τη σωστή διαχείριση, η δημοκρατία είναι καταδικασμένη να γίνεται θηλειά στο λαιμό.
Η ιστορία και η ζωή δικαιώνουν το ορθό και καταδεικνύουν το λαθεμένο. Κι όποιος τολμήσει να περιφρονήσει και να κάνει πείσματα στην ιστορία και στη ζωή, τότε αυτές του βγάζουν τη γλώσσα κοροϊδευτικά και τον εκδικούνται.
Τα πολιτικά πείσματα και τα παπικά πολιτικά αλάθητα, έχουν τελειώσει προ πολλού.Αλλοίμονο σ αυτόν που διστάζει να το εμπεδώσει…

Κυριάκος.