Τα πολιτικά εγκλήματα των Τουρκονοικοκυραίων δανειοληπτών της Λεβάντ Κόμπανυ

Οι πρώτες πολιτικές δολοφονίες στις οποίες συνεργάστηκαν οι σταφιδοπαραγωγοί της Αχαΐας με τους σταφιδοπλοίαρχους της Νυδρας, είχαν στόχο τους Φιλογενείς οπλαρχηγούς του Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλου. 
Ο πρώτος που δολοφονήθηκε ήταν ο Παναγιώτης Καρατζάς που το πραγματικό του όνομα ήταν Αναστασόπουλος. Κατά τις παραμονές της Επανάστασης, μαζί με τον Παναγιώτη Ανδριτσόπουλο ήταν επικεφαλής ομάδας 50 ενόπλων που τους μισθοδοτούσε ο Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος. Σώζεται μάλιστα και απόδειξη που αναφέρει ότι την 21-3-1821 έλαβε 900 γρόσια.
 Δύο μέρες αργότερα υπερασπίστηκε το σπίτι του Παπαδιαμαντόπουλου που έγινε στόχος εμπρησμού από τους βαλτούς της Λεβαντ Κόμπανυ στην Πάτρα. Τον πυροβόλησαν πισώπλατα στις 4 Σεπτεμβρίου 1821. 

Δεύτερος ήταν ο οπλαρχηγός του Γαλαξειδίου Γιάννης Μητρόπουλος. Ο τρίτος ήταν ο Φιλογενής πλοίαρχος Αντώνης Οικονόμου τον οποίο οι άνθρωποι των «τουρκονοικοκυραίων» τον κρατούσαν φυλακισμένο στην Ιερά Μονή Αγίων Αναργύρων μέχρι τον Δεκέμβριο του 1821, όταν δραπέτευσε με σκοπό να παρουσιαστεί στη Συνέλευση της Επιδαύρου. 
Οι Κουντουριώτες , οι Βώκοι, οι Ορλάνδοι, οι Κιοσσέδες, οι Μπούλγαροι με τον Μιαούλη, και τους άλλους συμμάχους τους, συνεννοήθηκαν με τον τύραννο του Αιγίου, μεγαλοτσιφλικά Ανδρέα Λόντο, (τη μαϊμού που έγραφε ο λόρδος Βύρων), που διέθετε δικό του (ιδιωτικό) σώμα μισθοφόρων , (με το οποίο πήρε μέρος στην ψευτο-πολιορκία της Πάτρας ), και διέθεσε τους δολοφόνους που σκότωσαν τον Αντώνη Οικονόμου στις 16 Δεκεμβρίου 1821 , κοντά στο Άργος. 

Ο συνδετικός κρίκος των Κουντουριωτών και του Μιαούλη με τον Λόντο, ήταν η συνεργασία τους με την «Εταιρία της Ανατολής». 

Η δολοφονία του Αντώνη Οικονόμου, έγινε με καθαρά πολιτική απόφαση και συνδεόταν με τον έλεγχο της πρώτης Εθνοσυνέλευσης. 
Ο Κολοκοτρώνης, που πληροφορήθηκε τα σχέδια των «προκρίτων», αντέδρασε στέλνοντας τον Τσόκρη με 200 άνδρες για να σώσει τον Οικονόμου αλλά έφτασαν πολύ αργά.

 Η τέταρτη χρονικά πολιτική δολοφονία , ενόψει της εθνοσυνέλευσης του Άστρους, ήταν του φιλογενούς Παναγιώτη Κρεββατά , τον οποίον οι οπλαρχηγοί «υποδέχονταν από σεβασμό όρθιοι». Τον σκότωσαν στις 16 Νοεμβρίου 1822. Οι πληρωμένοι δολοφόνοι, του είχαν στήσει ενέδρα σε ένα γεφύρι του Ευρώτα. 

Ακολούθησαν οι δολοφονίες του πρωτότοκου γιου του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, Πάνου , στις 21 Νοεμβρίου του 1824 στο χωριό Θάνα της Τρίπολης, της Μπουμπουλίνας στις 22 Μαΐου 1825 στις Σπέτσες , του Οδυσσέα, στις 5 Ιουνίου του 1825, με εντολή των Μαυροκορδάτου- Κωλέττη, η δολοφονία του Καραϊσκάκη στις 22 Απριλίου 1827 στο Φάληρο , και τελικά εκείνη του Ιωάννη Καποδίστρια. 

9 πολιτικές δολοφονίες, για τις οποίες διάφοροι παραμυθατζήδες της Στοάς εξακολουθούν και διαδίδουν πληροφορίες Μινχάουζεν και Χαλιμάς και σος «Ρομάντζο». (του Θεοφανόπουλου). 

Εκτός από τις 9 δολοφονίες έχουμε και τις 5 προδοσίες. Η εγκατάλειψη του Γαλαξειδίου, η εγκατάλειψη του Μεσολογγίου, η εγκατάλειψη των Ψαρρών και της Κάσσου, και η ακώλυτη αποβίβαση του Ιμπραήμ στην Μεθώνη. 

Σπυρίδων Χατζάρας