Όλη η αλήθεια για τον πόλεμο του 1940

Στις 28 Σεπτεμβρίου 1940, ο Βρετανός πρεσβευτής στην Αθήνα Μάικλ Πάλερετ , ενημέρωσε την κυβέρνηση του ότι ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού στρατηγός Παπάγος, «ήταν πρόθυμος, εάν κρινόταν απαραίτητο, να παραχωρηθεί η Ήπειρος στους Ιταλούς». 

Για ποιο λόγο ο Παπάγος ενημέρωσε τον Πάλερετ για τον άκρως απόρρητο ελληνικό αμυντικό σχεδιασμό δεν έχει εξηγηθεί. 

Ωστόσο, το μυστικό που έμαθε ο Πάλερετ και το είπε στο Λονδίνο, το έμαθε και ο πράκτορας της SOE στη Ρώμη Γκαλεάτσο Τσιάνο, που ενημέρωσε τον Μουσολίνι. Και 17 μέρες μετά το τηλεγράφημα Πάλερετ στις 15 Οκτωβρίου 1940 , ο Ντούτσε συνεκάλεσε σύσκεψη στο Παλάτσο Βενέτσια, στην οποία αποφασίστηκε η μελλοντική ελληνική εκστρατεία. 
Ο Ντούτσε σύμφωνα με τα στενογραφημένα πρακτικά είπε ότι, «οι εδαφικοί στόχοι πρέπει περιλαμβάνουν την κατάληψη ολόκληρης τη νότιας ακτής της Αλβανίας, και την κατοχή των Ιονίων Νήσων, (Ζάκυνθος, Κεφαλλονιά, Κέρκυρα). Όταν θα έχουμε επιτύχει αυτούς τους στόχους, θα έχουμε βελτιώσει τη θέση μας στην περιοχή της Μεσογείου κατά της Αγγλίας». 

Η επιχείρηση δηλαδή απέβλεπε στην κατάληψη της περιοχής που ο Παπάγος ήταν πρόθυμος να παραχωρήσει. 

Οι Άγγλοι εν τω μεταξύ ενημέρωσαν τον Παπάγο για το σχέδιο του Μαπαντόλιο του 1939 για την κατάληψη της Θεσσαλονίκης, και για αυτό ο Παπάγος σχεδίαζε την άμυνα σε Φλώρινα- Καστοριά και όχι σε Καλπάκι-Πίνδο. 

Οι Ιταλοί γνώριζαν την πρόθεση του Παπάγου να εγκαταλείψει την Ήπειρο και να υποχωρήσει στη γραμμή άμυνας στον Άραχθο, (γραμμή Ιωάννινα-Ζυγός Μετσόβου), με στόχο να μην περάσουν οι Ιταλοί στην Θεσσαλία στην Αιτωλοακαρνανία. 

Το Γενικό Επιτελείο, ο Παπάγος, είχαν σαν δεδομένη την προέλαση του ιταλικού στρατού μέχρι τα Γιάννενα .Αυτό το γνώριζαν και οι Ιταλοί και για αυτό έλεγαν ότι θα κάνουν βόλτα και θα πιουν τον καφέ τους στα Γιάννενα. 

Όλα θα «πήγαιναν σαν αγγλικό ρολόι», αν δεν υπήρχαν ο Κατσιμήτρος και ο Βραχνός. Ο πρώτος δεν υπάκουσε στον Παπάγο , δεν υποχώρησε, και κράτησε τη γραμμή Ελαίας-Καλαμά και ο δεύτερος , αντί να οργανώσει δεύτερη γραμμή αμύνης στην «Τζούλια», διέταξε την επίθεση στις γραμμές ανεφοδιασμού ώστε να μείνουν οι ιταλοί αλπινιστές από τρόφιμα και πυρομαχικά και να αναγκαστούν να παραδοθούν. Όπως και έγινε. 

Στις 20 Οκτωβρίου 1940, ο Έλληνας Πρέσβης στη Ρώμη Ιωάννης Πολίτης ενημέρωσε τον Μεταξά για τις αποφάσεις της Ιταλικής κυβέρνησης που ελήφθησαν στις 15 Οκτωβρίου στο Παλάτσο Βενέτσια για επίθεση κατά της Ελλάδας, και τονίζε απόλυτα σωστά: «Ανακεφαλαίωσις. Επίθεσις εις Ήπειρον, Πίεσις προς Θεσσαλονίκην και εις δεύτερον χρόνον προέλασις προς Αθήνας».

 Επομένως ο Παπάγος όφειλε να αντιληφθεί ότι οι Ιταλοί γνώριζαν το απόρρητο σχέδιο του , και είχε οκτώ ημέρες καιρό να επιστρατευτεί.

 Την 21η Οκτωβρίου 1940, ο υποπρόξενος της Ελλάδας στους Αγίους Σαράντα, Τριανταφυλλάκος, τηλεγράφησε στο Υπουργείο Εξωτερικών, ότι οι ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις της περιφέρειάς του προωθήθηκαν προς τα σύνορα, και ότι οι Αλβανοί στρατολογούνταν στον ιταλικό στρατό και ετοιμάζονταν να εισβάλουν στην Ελλάδα για να κάνουν σαμποτάζ.

 Επομένως η Εικόνα του χάους στα Κέντρα κατάταξης την 28η Οκτωβρίου ήταν απολύτως αδικαιολόγητη. Η επιστράτευση έπρεπε να είχε αρχίσει από τις 22 Οκτωβρίου. 

Στα ερωτήματα αυτά η ελληνική «ιστορία» δεν έχει απαντήσεις. Και ούτε πρόκειται να τις βρει φυσικά. 

Σπυρίδων Χατζάρας