Η Αλίτ, οι φτωχοί ,τα λαμόγια και η τρομοκράτηση των δικαστών

Η πλαστογραφία μετά χρήσεως είναι σωστά κακούργημα και τιμωρείται αυστηρά. Αλλά για το λόγο αυτό, στο σύστημα δικαίου ο δικαστής κρίνει από τα πραγματικά περιστατικά, ζυγίζει την προσωπικότητα του πλαστογράφου, το όφε λος που αποκόμισε και την ζημία που προκάλεσε και επιβάλει ποινή. 

Δυστυχώς η τυφλή δικαιοσύνη δεν βλέπει ποιός εμφανίζεται μπροστά της ,αλλά επειδή οσμίζεται εκ του μακρόθεν την αποφορά των Ασβών της Αλίτ, τους ξεχωρίζει και τους προστατεύει. 

Ούτω πως προέκυψε η απαλλαγή του αδελφού Τσιπρέσκου για το αδίκημα της πλαστογραφίας. 

Μια δικαστική απόφαση είναι ο τελευταίος κρίκος μιας μακράς διαδικασίας.  Η Οδύσσεια της δυστυχισμένης καθαρίστριας του δημοτικού ξεκίνησε από τον ηλίθιο που συνέταξε τη μηνυτήρια αναφορά, και το υπηρεσιακό συμβούλιο των αριστερών συναδέλφων της, συνεχίστηκε στην εισαγγελία που συνέταξε το κατηγορητήριο και κατέληξε στο ακροατήριο. 

Σε όλη αυτή την Οδύσσεια η δυστυχισμένη και φτωχιά δεν βρήκε πουθενά κάποιον να υποστηρίξει όσα δέχτηκαν οι εισαγγελείς, οι ανακριτές και οι δικαστές για άλλους πλαστογράφους της Αλίτ. Ότι δηλαδή , αφού δούλευαν δεν εισεπραταν παράνομα το μισθό τους και δεν έβλαψαν το κράτος. Ενώ εκεινης της δυστυχισμένης, της διέγραψαν μέχρι και τα ένσημα. 

Την δυστυχισμένη και φτωχιά καθαρίστρια δεν την αδίκησαν μόνο οι δικαστές. 

Την αδίκησε το υπηρεσιακό και το πειθαρχικό των αριστερών και διεφθαρμένων συναδέλφων της που την έριξαν στα σκυλιά. Την αδίκησε η νομική υπηρεσία της εργασίας της, η εισαγγελία πλημμελειοδικών, και όλοι όσοι θέλησαν να είναι αυστηροί με την πλαστογράφο. 

Στην θέση της καθαρίστριας είναι και άλλοι φτωχοί πλαστογράφοι. Ενώ στη θέση του αδελφού Τσιπρέσκου βρέθηκαν οι πλαστογράφοι της Αλίτ με ελαφρυντικά.

 Εγώ, επειδή πιστεύω στην ισότητα (“égalité”), μπροστά στον θεό, τον τραπεζίτη, και τον δικαστή, είδα το άδικο, και αναδημοσίευσα την θαυμάσια επιστολή του δικηγόρου Σωτήρη Καλαμίτση.

 Δεν είμαι με το νόμος είναι το δίκιο του εργάτη , με την λαϊκή δικαιοσύνη και τα ανταρτοδικεία. 

Η Αλίτ, για να εξαπατήσει τον χαζό λα(γ)ό που τον μαγειρεύει στιφάδο με τα κρεμμυδάκια, παρενέβη αμέσως λόγω της αρνητικής εντυπώσεως που δημιουργήθηκε και καθυστερημένα, ενέταξε την μη προνομιούχα καθαρίστρια στον κόσμο των προνομίων της Αλίτ, και της υποσχέθηκε ένα καλύτερο μέλλον με τον σοσιαλισμό. 
(Επί του οποίου έχασε την δουλειά της και πήγε φυλακή χωρίς να την προστατευόσουν οι σύντροφοι που τώρα φωνάζουν κατά των δικαστών αλλά όταν τους πίεζαν για απολύσεις λόγω μνημονίου την έριξαν πρώτη στον λάκκο των λεόντων για να δείξουν ότι είναι υπέρ της διαφάνεια και της κάθαρσης). 

Ταυτόχρονα , οι μονίμως Αθώοι , οι «Νόμος είναι το δίκιο του πλαστογράφου», εξαπέλυσαν επιχείρηση τρομοκράτησης των δικαστών που δεν «χαρίζονται» και που δεν δείχνουν «επιείκεια».

 Για να το κάνω πιο ξεκάθαρο πολιτικά. 

Οι διεφθαρμένοι κηφήνες που αποτελούν την συνδικαλιστική Αλίτ του δημοσίου, μαζί με τους συναδέλφους προϊσταμένους που κλέβουν τις υπερωρίες, τρομοκρατημένοι από την αναζήτηση των πλαστών χαρτιών που προσκόμισαν όχι για να διορισθούν αλλά για πάρουν επιπλέον επιδόματα και να βλάψουν το κράτος βρήκαν το πλαστά χαρτιά των άμοιρων και τους προσέφεραν στον Μολλώχ της τρόικας. 
Η κα Καββαδία , ο νυν υπουργός δικαιοσύνης και η ΚΚΕ λτδ δεν είναι φίλοι του λαού, (L'Ami du peuple) και των φτωχών. Είναι προνομιούχοι της Αλίτ που παριστάνουν τον φίλο του φτωχού και του αδικημένου. Είναι Καμποτίνοι. Μη τους πιστεύετε. Η καλοσύνη τους φάνηκε στα Δεκεμβριανά. Μη το ξεχνάτε. 

Σπυρίδων Χατζάρας