Οι τραπεζίτες και οι προλετάριοι δεν έχουν πατρίδα

του Σπύρου Χατζάρα

Με τη λήξη του καρνάβαλου, οι «δημοκρατικοί κεντροαριστεροί», θυμήθηκαν για μια ακόμα φορά την «ακροδεξιά ατζέντα» ώστε να μασκαρευτούν και πάλι σε «καλούς ανθρώπους» με «υψηλά ιδανικά» ώστε να κερδίσουν την ψήφο των αφελών στην κάλπη. 
  Οι «προοδευτικοί», θέλουν να στρέφουν την προσοχή από τα δικά τους εγκλήματα κατά του λαού και του Έθνους, από το ξεπούλημα στο ΔΝΤ και τις αγορές, στα εγκλήματα του Αδόλφου πριν 70 χρόνια και φωνάζουν για «εθνικιστικό λαϊκισμό» και για πάλη με τη «συντήρηση» και τον «αυταρχισμό». Όμως οι ίδιοι «προοδευτικοί» , «δημοκρατικοί» και «κεντροαριστεροί», δεν έβγαλαν ούτε κιχ, όταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αμέσως μετά τις εκλογές του 2009, μαζί με τον κομαντάτ Προβόπουλο, έδινε 10 ημέρες καιρό στους διεθνείς κερδοσκόπους για να πουλάνε ελληνικά ομόλογα, (που δεν είχαν), ώστε να πιέζουν την τιμή τους και τα σπρέντς. 
 Δέκα ημέρες χάρισαν στους «κερδοσκόπους των αγορών», οι «προοδευτικοί» , οι «δημοκρατικοί» και οι «κεντροαριστεροί», διότι οι τοκογλύφοι όπως ο θείος Σόρος δεν είναι «ακροδεξιοί». Έτσι, με το εμπόριο αέρα κοπανιστού, και τις στατιστικές εκτιμήσεις του οικονομικού δολοφόνου που διόρισε στην στατιστική υπηρεσία ο Αβάπτιστος στήθηκε το 2009 το πάρτι της ελληνικής χρεοκοπίας, από το οποίο πολλοί «προοδευτικοί» και «δημοκρατικοί» που μάχονται τη «συντήρηση» και τον «αυταρχισμό», κέρδισαν εκατομμύρια από την υποτίμηση των ελληνικών ομολόγων.
Οι ίδιοι αμφιδέξιοι λυμεώνες , που είναι και «δημοκρατικοί» και «κεντροαριστεροί», ψήφισαν με ευρω-ενθουσιασμό το 2007 , την απαγόρευση δανεισμού των Δημοκρατιών από την Κεντρική Τράπεζα, που μπορεί να δανείζει με χαμηλά επιτόκια μόνο τους κερδοσκόπους και τις τράπεζες, οι οποίοι με τη σειρά τους ρουφάνε το «ακροδεξιό αίμα» των λαών δίνοντας τους δέκα φορές πιο ακριβά δάνεια, διότι τα παράσιτα, οι τραπεζίτες και οι προλετάριοι δεν έχουν πατρίδα και έχουν ως κοινό εχθρό , τους συντηρητικούς νοικοκύρηδες. Αυτούς δηλαδή που απομυζούν. Εκείνους εργάζονται που κοπιάζουν παράγουν και δημιουργούν.
Οι αμφιδέξιοι λυμεώνες , «δημοκρατικοί» και «κεντροαριστεροί», δεν φώναξαν ποτέ για τον «αυταρχισμό» των τοκογλύφων που δανείζονται με 0,5% και μετά δανείζουν όλους εμάς με 5%. Αυτό το λένε οι «αγορές» και ο θεός του χρήματος, οπότε η σοσιαλδημοκρατία, και η σοσιαλιστική διεθνής πάνε πάσο.
Και βέβαια η σοσιαλδημοκρατία, και η σοσιαλιστική διεθνής και η Ελιά και οι 58 «δημοκρατικοί» και «κεντροαριστεροί», μαζί με τον Αξελ Τέξας και τον ΤΣΥΡΙΖΑ, πήγαν πάσο όταν ο ρέντ Πάνος και ο Καθηγητής διέγραψαν χρέος 230 εκ ευρώ της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και της εταιρικής ευθύνης προς το κράτος. Μούγκα εις την στρούγκα. Διότι το «Μέγαρον» υπηρετεί τα «υψηλά ιδανικά» της Τέχνης και μόνον ο «εθνικιστικός λαϊκισμός» θα ξεσηκωνόταν για τα χαμένα λεφτά του ελληνικού λαού που κατέφαγαν οι λυμεώνες «Φίλοι της Μουσικής».

Η σοσιαλδημοκρατία, η σοσιαλιστική διεθνής και η Ελιά αλλά και η τρόικα δεν έβγαλαν άχνα για το τεράστιο σκάνδαλο φοροδιαφυγής των «Αφορολόγητων», που λόγω «Ολοκαυτώματος» είναι ΝΠΔΔ, και ως ΝΠΔΔ, απαλλάσσονται κάθε φορολογίας τα ακίνητα τους, και δεν πληρώσαν ούτε μια δεκάρα για το χαράτσι της ΔΕΗ, κατά παράβαση του Συντάγματος που επιβάλλει την ισότητα.
Και ενώ θα πληρώσουν φόρο γης τα άσπαρτα χωράφια, ο Αστέρας της Βουλιαγμένης αλλά και το αεροδρόμιο των Σπάτων δεν θα πληρώσουν επίσης δεκάρα τσακιστή. Αυτό είναι το πολιτικό σκάνδαλο της αμφιδέξιας Κλεπτοκρατίας που πρέπει να καταλάβει κάθε γαϊδούρι που σηκώνει φιλότιμα το φορτίο του, και τι καλούν να αποφύγει την ακροδεξιά ρητορική.
Ο «δημοκρατικός», «φιλελεύθερος» και «προοδευτικός εθνάρχης», ο Ελευθέριος Βενιζέλος για να μαζέψει λεφτά και να ξεπληρώσει την τότε «τρόικα», επέβαλε την προείσπραξη του φόρου στο ελαιόλαδο. Τον φόρο μάζευαν με το αυτόφορο και τους χωροφύλακες και οι αντιβενιζελικοί λελέδες. Δημοκρατική ομοψυχία, με τη συνδρομή των «αριστερών» που αγωνιζόντουσαν υπέρ του λαού.
Το ΚΚΕ, «πάλευε ενάντια στους φόρους για το λάδι και τους φοροεισπράκτορες, για την αναστολή των ενταλμάτων, για να τα πληρώνουν οι αγρότες όταν θα έχουν συγκομιδή». Το πάρτι είχε ρόλους για όλους τους «δημοκρατικούς», μέχρι που τα «οράματα» για τα οποία «πάλεβαν» οι κομμουνιστές τα έκανε πράξη η 4η Αυγούστου. Όταν δηλαδή εμφανίστηκε ο ακροδεξιός, ο «δικτάτορας», Ιωάννης Μεταξάς, που ρύθμισε τα αγροτικά χρέη προς τις τράπεζες , έδωσε τίτλους ιδιοκτησίας της γης και κατάργησε τον φόρο του ελαιολάδου , ενώ δημιούργησε και το ΙΚΑ, που το κατάργησαν τώρα ο Άδωνις και η τρόικα.

Για το λόγο αυτό οι «προοδευτικοί», ύστερα από την πολιτική χρεοκοπία, της ευρω-Κεντροδεξιάς και της ευρω- Κεντροαριστεράς, μασκαρεύτηκαν και πάλι για να συντηρήσουν το δίπολο Αριστερά-Δεξιά που τους συντηρεί και τους θρέφει. Και για να εξαπατήσουν, μιλάνε ακόμα για την «ακροδεξιά», που δεν είναι η καλή φιλελεύθερη ευρω-δεξιά αλλά η «κακή» που μιλάει για «δημοκρατία», για πατριωτισμό, για Εθνική Ανεξαρτησία και Λαϊκή Κυριαρχία, που είναι ενάντια στην «καλή» παγκοσμιοποίηση των αγορών και την απώλεια της εθνικής ταυτότητας.
«Το δίκαιο του αίματος είναι στενή εθνοκεντρική αντίληψη» ,λένε και οι κεντροαριστεροί της ΔΗΜΑΡ, που καλούν τα κόμματα «που δεν θέλουν να κυριαρχήσει στη δημόσια ζωή η ακροδεξιά ατζέντα» να δώσουν πολιτικά δικαιώματα στους «εισαγόμενους», ψηφοφόρους του μέλλοντος, διότι οι τραπεζίτες και οι προλετάριοι δεν έχουν πατρίδα.
Οι «δημοκρατικοί κεντροαριστεροί», το «συνταγματικό τόξο», μας σπρώχνει προς μια «ευρωπαϊκή ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ», ( όπως λέμε νέος πατριωτισμός), με ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά, στην οποία θα κυριαρχεί ο φόβος, η πείνα, η φτώχεια, και οι μουσουλμάνοι. Μια κοινωνία, στην οποία το φαγητό θα είναι προνόμιο. Όπως ήταν σε όλα τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως.
Η απαλλοτρίωση των ασφαλιστικών εισφορών μας και η ενιαία σύνταξη των 300 ευρώ, μαζί με την απαλλοτρίωση, μέσω της φορολογίας, της μικρής ιδιοκτησίας, είναι στρατηγικού χαρακτήρα κινήσεις, για την εξαφάνιση της μεσαίας τάξης , και την πορεία προς μια «δίκαιη σοσιαλδημοκρατική κοινωνία», όπου όλοι θα είναι ίσοι. Όλοι πεινασμένοι. Και όλοι φτωχοί. Και στην οποία όποιοι θα έχουν ταλέντο, αλλά όχι αξιοπρέπεια, θα πάνε μπροστά.
Από την δήθεν Αντίθεση του κρατικού καπιταλισμού της κομμουνιστικής Μόσχας, και του (αντικειμενικά Κομμουνιστικού) χρηματιστηριακού Καπιταλισμού της Νέας Υόρκης, περάσαμε στη νέα Σύνθεση. Στον κομμουνισμό των (ιουδαίων) τραπεζιτών της Νέας Υόρκης. Στην παγκόσμια Χούντα. Στην ΑΘΕΑΤΗ παγκόσμια διακυβέρνηση. Η κοινωνία του Όργουελ είναι μπροστά μας και είναι θα είναι πραγματικότητα, μετά την απομάκρυνση από την κάλπη.
Διότι οι τραπεζίτες και οι προλετάριοι δεν έχουν πατρίδα!