Παρενόχληση σκάφους του Λιμενικού από τουρκική ακταιωρό στα ανοικτά του θρακικού πελάγους

Την περασμένη Πέμπτη, όταν οι λιμενικοί από τη Σαμοθράκη, θέλησαν να αλλάξουν τη μπαταρία στο φάρο της βραχονησίδας Λαδοξέρας ή Ζουράφας (στα ανοιχτά της Σαμοθράκης) αντιμετώπισαν εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων και λίγα μέτρα από την βραχονησίδα Λαδοξέρα ή Ζουράφα ανοιχτά της Σαμοθράκης τουρκική ακταιωρό που παρενοχλούσε το σκάφους του λιμενικού ώστε να μην δέσει.
Το περιστατικό διήρκησε μιάμιση ώρα.
Οι Τούρκοι γυροφέρνουν την ελληνική βραχονησίδα Λαδοξέρα ή Ζουράφας
Από το 2005, όταν τρία τουρκικά πολεμικά σκάφη παρέμειναν γύρω από την νησίδα για 6 ώρες αποχώρησαν μόνα τους, γεγονός που κρατήθηκε μυστικό από το υπουργείο Εθνικής Αμύνης.
Η βραχονησίδα Ζουράφα, που βρίσκεται σε απόσταση 6 ν.μ. από τη Σαμοθράκη, δεν αποτέλεσε τυχαία επιλογή για τη τουρκική πρόκληση.


Από το 1996 στην περίφημη πια έκθεση του αρχηγείου ακαδημιών πολέμου της Τουρκίας, όπου αποτελεί το «ευαγγέλιο» των γκρίζων ζωνών και των τουρκικών διεκδικήσεων εις βάρος της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, υπάρχει ειδική αναφορά στη Ζουράφα: «Βάσει του άρθρου 12 της συνθήκης της Λοζάνης, στα νησιά Zoyrafa, Kogloyn, Xoyrsit και στα ευρισκόμενα γύρω από την Κρήτη Bergitsi, Sigri, Tokmakia, Kasonisi και άλλες νησίδες συνεχίζεται από νομικής πλευράς η κυριαρχία της Τουρκίας».

Στην ίδια παράγραφο επισημαίνεται ότι μόνο στο ανατολικό Αιγαίο «υπάρχουν άνω των εκατό βραχονησίδων, των οποίων συνεχίζεται η οθωμανική κυριαρχία και επομένως και η κυριαρχία της διαδόχου χώρας, Τουρκίας».
Η πρωτοφανής θεωρία που επικαλείται η Τουρκία υποστηρίζει ότι η συνθήκη της Λοζάνης στερούσε την Τουρκία από τα νησιά που βρίσκονταν πέραν των 3 ν.μ. από τις ακτές της και «ήταν σε ελληνική κατοχή» και επομένως νομιμοποιείται να διεκδικήσει βραχονησίδες και νησιά που βρίσκονται και πέρα των 3 ν.μ., αλλά δεν ήταν υπό ελληνική κατοχή!

Η βραχονησίδα Ζούραφα (Λαδόξερα) βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σημείο ανατολικά της Σαμοθράκης, βόρεια της Ίμβρου και νοτίως της Αλεξανδρούπολης. Η βραχονησίδα είναι χαμηλής επιφάνειας και για τον λόγο αυτό επικίνδυνη για τη ναυσιπλοΐα.

Λόγω της ύπαρξης της Ζουράφας, το στενό με την απέναντι τουρκική ακτή (άκρα Γκρεμιά) πλάτους 14 ν.μ. θεωρείται ιδιαίτερα επικίνδυνο για τη ναυσιπλοΐα. Παλαιότερες μετρήσεις της υδρογραφικής υπηρεσίας του πολεμικού ναυτικού ανέφεραν ότι η βραχονησίδα είχε έκταση 9 στρεμμάτων και μήκος ακτογραμμής 465 μέτρα.

Νεότερες μετρήσεις όμως καταγράφουν ότι η έκταση πια της βραχονησίδας, λόγω της διάβρωσης είναι μικρότερη του ενός στρέμματος και η ακτογραμμή της έχει περιοριστεί στα 32 μέτρα. (Για τη διάβρωση που έχει εξαφανίσει αρκετές βραχονησίδες στην περιοχή είχε καταθέσει σχετική ερώτηση στο ευρωκοινοβούλιο ο τότε ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Σ. Ξαρχάκος, όπως αναφέρει και η ηλεκτρονική εφημερίδα Aegean Times). Ο κ. Ξαρχάκος, εκτός των άλλων, ζητούσε τότε τη λήψη μέτρων για τη διάσωση αρχαιοτήτων που είχαν βρεθεί στη βραχονησίδα.

Σε ό,τι αφορά το όνομα με το οποίο είναι γνωστή η Ζουράφα «Λαδόξερα», υπάρχουν μαρτυρίες ήδη από το 1874 (μελέτη του Ν. Φαρδύ) ότι στην επιφάνεια της θάλασσας γύρω από τη βραχονησίδα επέπλεε ελαιώδης ουσία «αποπνέοντας την οξεία οσμή του πετρελαίου».

Η εκδοχή αυτή, καθώς η Ζουράφα βρίσκεται στο κέντρο της θαλάσσιας περιοχής γνωστή για τα πετρελαιοφόρα κοιτάσματά της, ίσως δίνει μια ακόμη απάντηση στο ενδιαφέρον των Τούρκων για τη βραχονησίδα αυτή. Η ελληνική κυριαρχία επί της Ζουράφας προσφέρει σημαντικό πλεονέκτημα στη χώρα μας, γιατί έτσι επεκτείνονται ουσιαστικά τα ελληνικά χωρικά ύδατα αλλά και τα δικαιώματα επί της υφαλοκρηπίδας στην περιοχή της εισόδου των Στενών.