19 Νοεμβρίου 1940. Η 23η ημέρα του Πολέμου-

 

 19 Νοεμβρίου 1940. Ο Ιωάννης Μεταξάς επιστέφθηκε στο Νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού τους τραυματίες από το μέτωπο και συνομίλησε με ΟΛΟΥΣ. Όλες οι εφημερίδες είχαν εκτεταμένα ρεπορτάζ από την παλλαϊκή υποδοχή των τραυματιών του μετώπου.  «Άρατε πύλας, κατέφθασαν εις την πρωτεύουσαν νικηταί και τροπαιούχοι οι τραυματίαι της εποποιίας της Πίνδου, της Μοράβας και του Ιβάν», έγραφαν.

Το «ΕΘΝΟΣ» ενημέρωνε τους Αθηναίους οτι «κατόπιν λυσσώδους μάχης τα στρατεύματα μας κατέλαβαν την Ερσέκαν» και οτι «εκτοπίζονται οι Ιταλοί από τα τελευταία ερείσματα τους στην Μοράβα». 

 Σε κύριο άρθρο το «Έθνος» και ο Νικολούδης απαντούσαν στον λόγο του Μουσολίνι. 

«Ο Μουσσολίνι - έγραφε το Έθνος της 19ης Νοεμβρίου - γνωρίζει ότι ημείς δεν έχομεν λησμονήση και τον Γαριβάλδη, τον οποίον αυτός εξεπίτηδες ελησμόνησε. Και τον ελησμόνησε, διότι ο Ιωσήφ Γαριβάλδη, ο αγωνισθείς υπέρ της Ελλάδος, νεώτερος αυτός κλάδος της ηρωικής οικογενείας, υιός του επίσης αγωνισθέντος υπέρ της Ελλάδος, Ριτσιότι Γαριβάλδη, εξεπατρίσθη μετά την επικράτησιν του φασισμού εις την Ιταλίαν...» 

 

 Ο Μεταξάς στο ημερολόγιο του ανέφερε την Συνωμοσία εναντίον του τών  Μαυρομιχάλη-Στεφανόπουλου-Περ. Ράλλη Πέτρου Ράλλη.

 Σημείωνε επίσης.:

"Βελτιούται κάπως η κατάστασις. Η αεροπορία επετέθη με επιτυχίαν. Ήλθαν 10 gladiators. Ερχονται άλλα 10. Άφιξις Αγγλικής αεροπορίας. Όχι πολλή. Έκκλησις Νικολούδη, -σωστή-δια αεροπορίαν. Μέτωπον αποκαθίσταται. Προχωρήσεις μικραί, όχι πολλής σημασίας. Σταμάτημα; Έπίσκεψις Βόριδος δεν φαίνεται ακόμη ανησυχαστική".

 Στο μέτωπο, παρόλο που ο Παπάγος είχε διατάξει ανασυγκρότηση, η VIII Μεραρχία του Κατσιμήτρου συνέχισε την επιθετική της προσπάθεια. 

 Το 42ο Σύνταγμα Ευζώνων επιτέθηκε κατά του υψώματος Προφήτης Ηλίας, αλλά συνάντησε σθεναρή εχθρική αντίσταση και απέτυχε. Ωστόσο, οι υπόλοιπες μονάδες της Μεραρχίας που ενεργούσαν εκατέρωθεν αυτού, κατόρθωσαν με αλλεπάλληλες ενέργειες μέχρι το μεσημέρι να κάμψουν την εχθρική αντίσταση και να καταλάβουν την κύρια γραμμή άμυνας του αντιπάλου.

 Οι Ιταλοί υποχώρησαν προς τα δυτικά, εγκαταλείποντας μοτοσικλέτες, αυτοκίνητα , φαρμακευτικό υλικό , τρόφιμα και περίπου 300 αιχμαλώτους. 

Στο δάσος του ΔΕΛΒΙΝΑΚΙΟΥ παραδόθηκε σε ημιονηγούς το επιτελείο του ιταλικού Τάγματος που κατείχε το ΧΑΝΙ ΔΕΛΒΙΝΑΚΙΟΥ. 

Στη Σιταριά φονεύθηκε στις 19 Νοεμβρίου 1940 ο δεκανέας του 5/42 Πανουργιάς Αναστάσιος. 

Το Γ΄ Σ.Σ. του Τσολάκογλου , με την ΙΧ Μεραρχία κατέλαβε το ύψωμα 1805 και η ανασυγκροτημένη ΧΙΙΙ τα χωριά Χότσιστε και Κράτσε, μ’ εξήντα αιχμαλώτους. Η ραχοκοκαλιά της Μοράβας, στη νότια άκρη της, είχε υπερκεράσει από τις ελληνικές δυνάμεις και ο δρόμος από Ντάρζα σε Μπομποτίτσα βροσκόταν κα΄τω από τα πυρά του ελληνικού πυροβολικού.

 Η νεοσύστατη «Ομάς Μεραρχιών Κ», υπό τον παπαγικό αντιστράτηγο Κοσμά, που την αποτελούσαν οι μεραρχίες Χ και ΧΙ, που κατείχαν το αριστερό του μετώπου της Μοράβας, ασχολήθηκε µε την προετοιµασία της επίθεσης στην κατεύθυνση Νικολίτσε – Καµένιτσα.