O απόλυτος εξευτελισμός της Δικαιοσύνης

 

 

 

Το Τσίρκο του Στρασβούργου που αυτοαποκαλείται Δικαστήριο, καταδίκασε  την Ελλάδα για αποκάλυψη το 2012 των προσωπικών δεδομένων γυναικών που ασκούσαν το αρχαιότερο επάγγελμα και έπασχαν από ΕΪΤΖ

ΣΤΡΑΣΒΟΎΡΓΟ

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (λέμε τώρα)  αποφάσισε  ότι η Ελλάδα έχει παραβιάσει τα δικαιώματα της ιδιωτικής ζωής μιας ομάδας γυναικών που συνελήφθησαν το 2012 και αναγνωρίστηκαν δημοσίως ως οροθετικές που απειλούν τη δημόσια υγεία.

 Η υπόθεση οδηγήθηκε στο δικαστήριο του Στρασβούργου από 11 Ελληνίδες, 10 από τις οποίες συνελήφθησαν και κατηγορήθηκαν για σκόπιμη απόπειρα πρόκλησης σοβαρής σωματικής βλάβης, αφού  είχαν σεξουαλική επαφή με  πελάτες που δεν γνώριζχαν την ασθένεια τους. 

Η ενδέκατη γυναίκα αναγνωρίστηκε λανθασμένα αντί για την αδελφή της.

 Οι γυναίκες ,συνελήφθησαν σε μη δανειοδοτημένους  οίκους ανοχής και στους δρόμους και υποβλήθηκαν σε εξετάσεις HIV σε αστυνομικά τμήματα. 

Περισσότερες από 30 γυναίκες κατηγορηθήκαν  τότε και οι αρχές έδωσαν στη δημοσιότητα τα προσωπικά τους στοιχεία, και φωτογραφίες , κατηγορώντας τις ότι θέτουν σκόπιμα σε κίνδυνο την υγεία των πελατών τους προσφέροντας σεξ χωρίς προφυλάξεις.

Πέντε από τις προσφεύγοντες έχουν ήδη πεθάνει, λόγω της νόσου.

 Η μία από αυτές να αυτοκτόνησε όπως ισχυρίστηκαν στο δικαστήριο οι προσφευγουσες.

 Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάνθηκε χθες ότι οι ελληνικές αρχές παραβίασαν τα δικαιώματα της ιδιωτικής ζωής δύο γυναικών υποβάλλοντάς τες βίαια σε εξετάσεις αίματος και τεσσάρων άλλων γυναικών δημοσιεύοντας τα προσωπικά τους δεδομένα. 

Το δικαστήριο επιδίκασε συνολικά 70.000 ευρώ ως αποζημίωση στην υπόθεση.

 Σύμφωνα μετην απόφαση του Τσίρκου το του Στρασβούργου  οι πληροφορίες που δόθηκαν στην δηοσιότητα σχετικά με την οροθετική κατάσταση των προσφευγόντων θα μπορούσαν να έχουν επηρεάσει δραματικά την προσωπική και οικογενειακή τους ζωή, καθώς και την κοινωνική και εργασιακή τους κατάσταση, εκθέτοντάς τους σε μομφή και κίνδυνο εξοστρακισμού. 

Ο εισαγγελέας, ο οποίος διέταξε τη δημοσίευση των προσωπικών πληροφοριών των γυναικών, «δεν ερεύνησε . . . εάν θα μπορούσαν να είχαν ληφθεί άλλα μέτρα για να διασφαλιστεί μικρότερος βαθμός έκθεσης των αιτούντων σε κίνδυνο», ανέφερε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο σε απόφασή του.