Κυριάκος Παπαδόπουλος : O Εθνομάρτυρας Τραντέλληνας Κισάμπατζάκ

 

Ο Κυριάκος Παπαδόπουλος ,γνωστός και με το τούρκικο παρατσούκλι του Κισάμπατζάκ, γεννήθηκε το 1884 στο χωριό Τσορτουκλή της Μερφιζούντας του Δυτικού Πόντου. Μαζί με τα αδέρφια του ,σχημάτισε αντάρτικη ομάδα στα βουνά του Πόντου μαζί και σαν Οπλαρχηγός πολέμησε τους Τούρκους και υπερασπίστηκε τον Ποντιακό Ελληνισμό Τραυματίστηκε στο πόδι, έχασε τρία αδέρφια και το θείο του. Ήρθε στην Ελλάδα. Το 1924 εγκαταστάθηκε στον Κούκο της Πιερίας. 

Στην αρχή της κατοχής πήγε στην Ήπειρο και αγόρασε όπλα του παραδοθέντος ελληνικού στρατού και συγκρότησε σώμα Ποντίων για να υπερασπιστούν μόνοι τους,τα χωριά τους και τις οικογένειές τους. Ο ΕΛΑΣ, όπως και η ΠΑΟ, προσπάθησαν να εντάξουν τον Παπαδόπουλο ο οποίος είχε έντονη εχθρότητα προς τους κομμουνιστές, οι οποίοι είχαν βοηθήσει τον Κεμάλ.

Στο τέλος μιας συνάντησης στελεχών του ΕΛΑΣ με τον Κισά Μπατζάκ, έγινε μια αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του εναντίον του. Το φθινόπωρο του 1943, με την επικράτηση του ΕΛΑΣ στην περιοχή, ο Κισά Μπατζάκ παρέμεινε , ως επικεφαλής όσων ένοπλων αντι-εαμικών είχαν απομείνει. 

Στις 17 Νοεμβρίου 1943 οι Ελασίτες περικύκλωσαν και επιτέθηκαν στον Κούκο που αντιστάθηκε για επτά ημέρες μέχρι τις 24 Νοεμβρίου όταν εμφανσιτηκαν οι Γερμανοί και έλυσαν την πολιορκία ο Κούκος κατόρθωσε να αποκρούσει τις πρώτες επιθέσεις του ΕΛΑΣ, στο τέλος του 1943. Αποχωρώντας οι Ελασίτες πήραν μαζί τους περίπου 150 ομήρους, μεταξύ των οποίων η γυναίκα και η κόρη του Κισά Μπατζάκ.

Ένα μήνα αργότερα οι Γερμανοί απελευθέρωσαν τους ομήρους που είχε πάρει ο ΕΛΑΣ, εκτός από 8 που εκτελέστηκαν. Μεταξύ των 8 ήταν η γυναίκα και η κόρη του πόντιου αρχηγού. Μετά από όλα αυτά ο Κισά Μπατζάκ μπόρεσε να επεκτείνει την «άμυνα» εναντίον του ΕΛΑΣ σε πολλά χωριά της περιοχής, στα οποία δημιουργήθηκαν αντικομμουνιστικές επιτροπές. 

Σε μια από τις τοπικές συγκρούσεις με τον ΕΛΑΣ σκοτώθηκε και ο γιος του Κισά Μπατζάκ, γεγονός που σκλήρυνε ακόμα περισσότερο το φρόνημα του οπλαρχηγού. Η ιστορία τον κάλεσε να υπερασπιστεί τη Δημοκρατία, την Ελευθερία και την ακεραιότητα της Ελληνικής γης, που κινδύνεψε προσωρινά από τους Γερμανούς και τους Ιταλούς, αλλά και από τους Βουλγάρους και τους Ελασίτες που δρούσαν σε απόλυτη συμφωνία. 

Το καλοκαίρι του ’44 ο Κισά Μπατζάκ, αδιαμφισβήτητος πλέον αρχηγός των αντιεαμικών δυνάμεων , μετέφερε την έδρα του στη Θεσσαλονίκη και από εκεί διηύθυνε τον πόλεμο κατά του ΕΛΑΣ σε ολόκληρη την Κεντρική και Δυτική Μακεδονία. Στο τέλος του καλοκαιριού ο Κισα Μπατζάκ διαπραγματεύτηκε την ένταξή του στον ΕΔΕΣ, αλλά ο ΕΔΕΣ μετά την συμφωνία της Καζέρτας το αρνήθηκε.

 Ο μεγάλος αυτός Πόντιος τραντέλληνας έδωσε το παρών και υπερασπίστηκε τη Μακεδονία με το αίμα του γιού του , της κόρης του ,της γυναίκας του και του ιδίου. Στη μάχη του Κιλκίς στην προσπάθεια διαφυγής τραυματίστηκε βαριά. Ζήτησε από τον υπαρχηγό του Μανασή να του αφαιρέσει τη ζωή με μια πιστολιά. Ο Μανασής δεν το μπόρεσε και το έκανε ο ίδιος, δίνοντας τέλος στη ζωή του. 

 Με το νόμο 971/1949 ο Ελληνικός Εθνικός Στρατός του οποίου ηγείτο ο Κισάμπατζακ, αναγνωρίστηκε ως Εθνική Αντιστασιακή Οργάνωση.