«Πώς να κυβερνήσουμε τους Γκογίμ» ή «Τα πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών»»

Το εγχειρίδιο με τα απλά μαθήματα πολιτικής και επικοινωνίας ήταν μια «επαναστατική μπροσούρα». Είναι ένα «όργανο δουλειάς».  Για να γίνει κατανοητό  τίτλος του θα έπρεπε να είναι: «Πώς να κυβερνήσουμε τους Γκογίμ».

Γράφηκε για να εξοπλίσει ιδεολογικοπολιτικά τους ακτιβιστές, που εργαζόντουσαν για τον ΜΕΓΑΛΟ ΣΚΟΠΟ, αλλά και για να απαντήσει στον «Εθνικισμό» Μπέντζαμίν Ζέεφ Χέρτσλ που όλοι τον ξέρουμε ωε Θεόδωρο  και ο οποίος αγωνιζόταν για το Ισραήλ και ζητούσε ένα Εβραϊκό Κράτος. 

Αυτή η μπροσούρα εξηγούσε στους συνέδρους  που πήραν μέρος στο Παγκόσμιο  Σιωνιστικό Συνέδριο , το 1897, στην Βασιλεία της Ελβετίας ότι ο ΣΚΟΠΟΣ δεν είναι ένα Εβραίικό Κράτος αλλά η Παγκόσμια Κυριαρχία και εξηγούσε στους συνέδρους επιγραμματικά πόσο συστηματική δουλειά είχε γίνει  για τη Μεγάλη ΙΔΕΑ. 

Το εγχειρίδιο για το πώς αυτοί οι ΑΘΕΑΤΟΙ ΙΟΥΔΑΙΟΙ  θα κατακτήσουν τον κόσμο γράφτηκε σαν απάντηση στο μανιφέστο του Χέρτσλ, το «Εβραϊκό Κράτος», (γερμανικά: Der Judenstaat) που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1896 στη Λειψία και τη Βιέννη.

 Ως υπότιτλο, το βιβλίο του Χέρτσλ είχε  την φράση: «Πρόταση για μια σύγχρονη λύση στο Εβραϊκό ζήτημα». (γερμανικά: Versuch einer modernen Lösung der Judenfrage). 

Αρχικά ο υπότιτλος ήταν : «Επίκληση προς τους Ρότσιλντ», αλλά ο Χερτσλ το άλλαξε επί του Πιεστηρίου.

Αυτό ίσως , δίνει μια εξήγηση στο ποιοι είναι οι «ΑΥΤΟΙ» που ομιλούν σε Πρώτο πληθυντικό πρόσωπο  ως «Σοφοί» στα «Πρωτοκόλλα» .

Το εγχειρίδιο γράφηκε στα Εβραϊκά και κυκλοφόρησε  μεταξύ των Συνέδρων, στο Παγκόσμιο  Σιωνιστικό Συνέδριο, το 1897, στην Βασιλεία της Ελβετίας. 

Το κείμενο περιέχει και αυτούσια κομμάτια από άλλα  έργα και αυτό το έχουν επικαλεστεί οι ιουδαίοι «απολογητές» για να υποστηρίξουν την δήθεν πλαστογραφία λες και ο Ιουδαίος για λόγους θρησκευτικής πεποίθησης δεν θα δανειζόταν  ολόκληρες παραγράφους από κάποιον άλλο.

Το «Πώς να κυβερνήσουμε τους Γκογίμ», είναι συλλογικό  έργο και 125 χρόνια μετά έχει αποδειχθεί στη ζωή ότι αποτελούσε και αποτελεί   την «Βέδα» της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης  των Περιούσιων.

Το βιβλιαράκι έφτασε στη Ρωσία μεταφράστηκε στα ρωσικά και εκδόθηκε το  1903 με τον τίτλο «Протоколы сионских мудрецов», δηλαδή «Πρωτόκολλα των Πρεσβύτερων (Σοφών) της Σιών,». 

Ο εκδότης , πιθανότατα ο Σεργκέι Αλεξάντροβιτς Νίλους, που χρησιμοποίησε και τον τίτλο "Πρωτόκολλα", εμφάνισε το κείμενο ως «πρακτικά» των "μαθημάτων" που διοργανώθηκαν παράλληλα με το Συνέδριο στη Βασιλεία.

 Το βιβλιαράκι  έγινε γνωστό μετά την Επανάσταση του 1905 την οποία προέβλεπε. 

Κατά τον «εμφύλιο» του 1918-1921 οι Λευκοί έκαναν εκτεταμένη χρήση του βιβλίου στην προπαγάνδα τους, υποστηρίζοντας ότι η επανάσταση δεν ήταν παρά μια εβραϊκή συνωμοσία, που είχε ως στόχο να αλώσει μέσω του μπολσεβικισμού τη χριστιανική Αγία Ρωσία. Το 1919 τα «Πρωτόκολλα» μεταφράστηκαν στα Γερμανικά  κυκλοφόρησαν από τον Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ, στη Γερμανία, όπου γνώρισαν και τη μεγαλύτερη εκδοτική τους επιτυχία. Μέσα στον πρώτο χρόνο κυκλοφορίας (1920) πουλήθηκαν πάνω από 120.000 αντίτυπα . Το 1935 το γερμανικό υπουργείο Παιδείας τα συμπεριέλαβε σχολικά εγχειρίδια.

Τα  αξιώματα της πολιτικής και της διακυβέρνησης που αναπτύσσει μπορεί να είναι «απάνθρωπα» αλλά αποτελούν το απόσταγμα της συσσωρευμένης γνώσης και της μακροχρόνιας «επαναστατικής εμπειρίας .