Ημέρες Προδοσίας του 1941 . Από τον Θρίαμβο των Γενναίων του Κατσιμήτρου στην Τριπλή Κατοχή και την Καταστροφή Η 21 Απριλίου ήταν η 176η ημέρα που η Ελλάδα βρισκόταν σε πόλεμο και 16η ημέρα της Γερμανικής Επίθεσης. Η Γερμανοί μπήκαν στον Βόλο, την Πρέβεζα και το Αγρίνιο, και έφθασαν προ των Θερμοπυλών

 Τα «Ύψιστα συμφέροντα» των Προδοτών του ελληνικού λαού και της Ελλάδος και το συγχωροχάρτι προς τον εγκληματία Τσώρτσιλ

Η 21η Απριλίου 1941, ήταν η Δευτέρα του Πάσχα. Άρχισε η παράδοση στους Γερμανούς των μονάδων της Στρατιάς της Ηπείρου με τους όρους που συμφώνησαν ο Τσολάκογλου με τον Σεπ Ντίβτριχ.

Ο προδότης Παπάγος με εντολή το βασιλιά διέταξε την «ορντίναντσα» του , τον ανύπαρκτο Ιωάννη Πιτσίκα, ως διοικητή του Τμήματος Στρατιάς Ηπείρου , να συνεχίσει τον αγώνα, «μέχρις εσχάτων». 

Ο Πιτσίκας συνέχισε τον Αγώνα  από το Γραφείο του και παραδόθηκε δυο ημέρες μετά . 

Η Γελοία και προσχηματική διαταγή του Παπάγου ήταν η ακόλουθη: 

«Πληροφορούμαι ότι ο Αντιστράτηγος Τσολάκογλου ανέλαβε πρωτοβουλία συνθηκολογήσεως. Δέον κατανοηθή παρά πάντων ότι ύψιστα συμφέροντα Πατρίδος απαγορεύουσι τούτο. 'Επικαλούμαι πατριωτισμόν πάντων. Στρατός δέον αγωνισθεί μέχρις εσχάτου ορίου δυνατοτήτων του. Αντικαταστήσατε αμέσως Τσολάκογλου.».

Ο Παπάγος προσπαθούσε να βγάλει από πάνω του κάθε ευθύνη, ενώ εκείνος, ενέκρινε την προηγουμένη, την αποστολή από την Μεγάλη Βρετανία του τηλεγραφήματος πρός τον Τσολάκογλου με την υπογραφή "Φρουραρχείο Αθηνών". Δηλαδή Παπάγος. 

Και προφανώς το ύψιστο εθνικό συμφέρον επέβαλε να αιχμαλωτιστει η Στρατιά από τους Ιταλούς.

Οι Γερμανοί το πρωί της 21ης  κατέλαβαν τον Βόλο, όπου βρήκαν άφθονα καύσιμα. Τα Γερμανικά βομβαρδιστικά, παρά την συνθηκολόγηση της Στρατιάς Ηπείρου, προσέβαλαν και βύθισαν στον Πατραϊκό Κόλπο τα πλωτά Νοσοκομεία «ΕΣΠΕΡΟΣ» και «ΕΛΛΗΝΙΣ». 

Μεταξύ των Νεκρών του  «ΕΛΛΗΝΙΣ» και ο  Στρατιώτης ΒΕΛΩΝΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ, από τον Βάρνακα Βόνιτσας 29 ετών.. Υπηρετούσε στο 24ο ΣΠ.

 Bυθίστηκε επίσης κοντά στις ακτές του Ρίου το καταδιωκτικό λαθρεμπορίου του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, "Α2". Η γερμανική αεροπορία βομβάρδισε τον Πειραιά, την Καλαμάτα και τα Μέγαρα.

 O αντιστράτηγος Γιώργος Τσολάκογλου, ως ανώτατος διοικητής του Ελληνικού Στρατού υπέγραψε το μεσημέρι στην Λάρισα την δεύτερη την άνευ όρων παράδοση του Ελληνικού Στρατού στους Γερμανούς. Εκ μέρους των Γερμανών, το πρωτόκολλο της παράδοσης συνυπέγραψε ο αρχηγός των γερμανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα, στρατηγός φον Γκράιφφενμπεργκ (von Greinffenberg).

 Οι "Σύμμαχοι", σαν «νέοι Λεωνίδες»,  ήσαν έτοιμοι για  νέα  μάχη των Θερμοπυλών. Το πρωί της 21ης Απριλίου οι Νεοζηλανδοί ανατίναξαν την γέφυρα του Σπερχειού.

 Οι Βρετανοί είχαν κάνει μεγάλες καταστροφές σε όλο το μήκος του οδικού δικτύου Δομοκού – Λαμίας και Βόλου – Στυλίδας. Είχαν ανατινάξει την γέφυρα στην Πελασγία και είχαν βυθίσει κάθε πλωτό μέσο σε όλο το μήκος της ακτής από Βόλο μέχρι το λιμάνι της Στυλίδας. Από τον  Ασωπό μέχρι τον Μώλο είχαν αναπτυχθεί οι μονάδες που είχαν υποχωρήσει από την Καλαμπάκα,  τα Τέμπη, την Ελασσόνα, τη Λάρισα,το Βόλο και το Δομοκό. Κύρια σημεία της άμυνας ήταν ο Μώλος, η όχθη του Σπερχειού, η Αγία Τριάδα, όλο το μήκος της ακτής του Μαλιακού κόλπου, οι Θερμοπύλες, και οι πρόποδες των ορεινών όγκων, καθώς και το στενό ανηφορικό πέρασμα του Μπράλου. 

Αργά το απόγευμα  της 21^ης από τις συμμαχικές θέσεις ήταν ορατά τα φώτα από τα γερμανικά οχήματα που κατηφόριζαν από τον Δομοκό προς Λαμία.

Στα δυτικά οι Γερμανοί μπήκαν στην Πρέβεζα. Τις πρώτες βραδινές ώρες της 21ης Απριλίου 1941 δύο γερμανικά θωρακισμένα οχήματα έκαναν την είσοδό τους στο Αγρίνιο και στάθμευσαν στην Πλατεία Στράτου τη σημερινή πλατεία Ειρήνης.

 Τα βουλγαρικά στρατεύματα που εισήλθαν στην Ελλάδα κατέλαβαν την Ξάνθη, τη Γκιουμουλτζίνα (Κομοτηνήν), την Καβάλλα, το Δεδεαγάτς (Αλεξανδρούπολη),τις  Σέρρες, την Δράμα και το Διδυμότειχο, από όπου απεχώρησαν οι Γερμανοί.

Παράλληλα, στην Αθήνα, ο πράκτωρ Τσουδερός, ανέλαβε και Πρωθυπουργός, εκτός από υπουργός Εξωτερικών και προσωρινά Οικονομικών και Εθνικής Οικονομίας και ο Στυλιανός Δημητρακάκης υπουργός Δικαιοσύνης. 

Η ορκωμοσία του κ. Εμμ. Τσουδερού, ως Προέδρου της Κυβερνήσεως, και του Δημητράκη ως υπουργού Δεξιοσύνης έγινε το μεσημέρι στη «Μεγάλη Βρετανία»   ενώπιον της Α.Μ. του Βασιλέως. Ο πράκτωρ Τσουδερός δήλωσε απευθυνόμενος σε Στρατός και Λαό: «Γενναίοι μαχηταί, Ελληναι πολίται, η Κυβέρνησις, της οποίας την προεδρίαν μοι ανέθηκε σήμερον η Α.Μ. ο Βασιλεύς, αναλαμβάνει αδιστάκτως την διακυβέρνησιν της χώρας. Στηριζόμενοι εις τον Βασιλέα και εις τον Λαόν, είμεθα βέβαιοι ότι θα εξυπηρετήσωμεν τα εθνικά συμφέροντα, αγωνιζόμενοι προς τούτο μέχρι νικηφόρου τέλους τον υπέρ όλων αγώνα της Πατρίδος».

Η «Καθημερινή» εξηγούσε ότι ο πράκτωρ Τσουδερός είχε αριστοκρατική καταγωγή.«Η οικογένεια Τσουδερού  κατάγεται από του Εμμανουήλ Καλλέργη (1735), της μεγάλης οικογενείας των Καλλεργών, του και πρώτου λαβόντος το επίθετον του Τσουδερού, κατά την εφηβικήν του ηλικίαν, συνεπεία τυχαίας αναφλέξεως (τσουδίσματος) της κόμης του, ότε εμαθήτευεν εν τη μονή Πρέβελι».

Αφού μετέδωσε ψευδώς στο Λονδίνο ο στρατηγός Γουίλσον ότι δήθεν ο Παπάγος του είπε στις Θερμοπύλες ότι θα ήταν καλύτερα αν αποχωρούσε το βρετανικό εκστρατευτικό σώμα, ο Τσώρτσιλ απαίτησε αυτή την γνώμη να την εκφράσει γραπτώς η ελληνική κυβέρνηση. 

Ετσι , στις 21 Απριλίου, τρεις ημέρες μετά την δολοφονία του Κορυζή, η πρώτη πράξη της «κυβέρνησης» των «ανάλγητων και αργυρώνητων» υπό τον πράκτορα Τσουδερό, ήταν το συγχωροχάρτι προς την Αγγλία, για την καταστροφή της Ελλάδος.

 Η δωσίλογη κυβέρνηση Τσουδερού, έδωσε στον Πάλερετ το ακόλουθο έγγραφο με το οποίο εκφραζόταν ευγνωμοσύνη για την καταστροφή και την εγκατάλειψη της Ελλάδος.

 «Αθήνα, 21 Απριλίου 1941. Ή ελληνική Κυβέρνησις, εκφράζουσα εις την βρετανικήν Κυβέρνησιν και τα γενναία αυτοκρατορικά στρατεύματα την ευγνωμοσύνη της διά την παρασχεθείσα παρ' αυτών βοήθεια είς τήν άμυνα της Ελλάδος κατά του είσβολέως, προβαίνει εις την έξης δήλωσιν: Αγωνισθείς νικηφόρος έπί εξάμηνον κατά λίαν ισχυρότερου εχθρού, ο ελληνικός στρατός ευρίσκεται ήδη έστερημένος τών απαραιτήτων διά τήν συνέχισιν του πολέμου μέσων, οίον πολεμεφοδίων, μεταγωγικών, άεροπλάνων, τά όποια άλλως τε και από της αρχής των επιχειρήσεων έσπάνιζαν. Η κατάστασης αύτη των πραγμάτων καθιστά αδύνατον διά τούς Έλληνας την συνέχισιν του αγώνος με τό παραμικρόν ενδεχόμενον επιτυχίας και τους στερεί οιασδήποτε ελπίδος να παράσχουν δι' αυτού βοήθεια τινα εις τούς γενναίους των συμμάχους. Εξ άλλου, λόγω του αναστήματος της βρεταννικής δυνάμεως και της εις διάθεσιν αυτής αεροπορίας, εν συνδυασμώ προς την έκταση του παρ' αυτής ηρωϊκώς προασπιζομένου μετώπου, τα αυτοκρατορικά στρατεύματα δεν θα ηδύναντο, άνευ της βοηθείας του ελληνικού στρατού, να παρατείνουν την άντίστασίν των πέραν ολίγων τινών ήμερών. Υπό τας συνθήκας ταύτας, η παράτασις του άγώνος, ένώ ούδέν θά είχε χρήσιμον άποτέλεσμα, δεν θά επέφερεν ειμή τήν κατάρρευσιν του έλληνικου στρατού και ματαίαν αίματοχυσίαν εις τάς συμμαχικάς δυνάμεις. Κατ' άκολουθίαν, η έλληνική Κυβέρνησις είναι υπόχρεως νά διαπίστωσει ότι περαιτέρω θυσίαι του βρετανικού εκστρατευτικού σώματος θα ήσαν άσκοποι και ότι η έγκαιρος αποχώρησίς του φαίνεται καθισταμένη αναγκαία λόγω των περιστάσεων και συμφώνως προς τά κοινά συμφέροντα του άγώνος».

 «Ηλθον είδον και… απήλθον».

 Οι πρώτοι στρατιώτες της Αυτοκρατορίας έφθασαν στις 7 Μαρτίου και άρχισαν να τρέχουν από τις 9 Απριλίου. Οι τελευταίοι έφυγαν από την Καλαμάτα στις 29 Απριλίου.Μετα από 53 ημέρες.  

Μετά το έγγραφο Τσουδερού, οι Άγγλοι που είχαν υποχωρήσει στη γραμμή των Θερμοπυλών αποφάσισαν την εκκένωση των δυνάμεων της κοινοπολιτείας και την μεταφορά τους στην Κρήτη και την Αίγυπτο.

 ΥΓ. Οι υπουργοί Εξωτερικών της Γερμανίας και της Ιταλίας, Ιωακείμ φον Ρίμπεντροπ, και Κόμης Τσιάνο συμφώνησαν στην Βιέννη για τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας μεταξύ Γερμανίας και Ιταλίας. Ορισμένα εδάφη παραχωρήθηκαν στην Ουγγαρία και τη Βουλγαρία. -