Οι ξύπνοι προδότες δεν πολέμουν. Το βάζουν στα πόδια και αφήνουν τους χαζούς να σκοτωθούν . Ο στρατηγός ΜΑυροκορδάτος πρόλαβε να σωθεί από την Σφακτηρία όπου διοικούσε την άμυνα . Μια ζωή τους θυμάμαι να τρέχουν

Οι «Ταλαρίσοι» στις 26 Απριλίου/ 8 Μαίου 1825 το έβαλαν στα Πόδια από την Σφακτηρία για να σώσουν το τομάρι τους και άφησαν τους πολεμιστές να πεθάνουν για την Πατρίδα.

Τα ελληνικά «Μυστήρια»

 Τι είναι αυτό που το βάζει στα πόδια μπροστά στον εχθρό και μετά το «περιστύλιο» βαφτίζει τη κότα ψάρι 

και κάνει την Προδοσία ηρωική 

διαφυγή από την Σφακτηρία; 

 

Μετά τη Νίλα των Δανειοληπτών στο Κρεμμύδι,

 (7/19 Απριλίου 1825), ο Ιμπραήμ στράφηκε στην κατάληψη του Παλαιοκάστρου και του 

Νεόκαστρου, των δύο οχυρών φρουρίων της      Πύλου.

 Τα ξημερώματα 26ης Απριλίου/ 8 Μαίου 1825

ο Aιγυπτιακός Στόλος, έχοντας ευνοϊκό άνεμο, εισέπλευσε στον όρμο του Ναυαρίνου, 

συνοδεύοντας αποβατικό σώμα τριών χιλιάδων ανδρών για να καταλάβει τον όρμο και το φρούριό του. 

O εχθρός αρχικά κατέλαβε τη Σφακτηρία, φονεύοντας 350 από τους 800 υπερασπιστές της, μεταξύ των οποίων ήταν ο Υπουργός Πολέμου Αναγνωσταράς, ο Φρούραρχος της Σφακτηρίας Σταύρος Δ. Σαχίνης, και ο κυβερνήτης του βρικίου «Άρης», Αναστάσιος Τσαμαδός. 

Η διαφυγή του Μαυροκορδάτου από την Σφακτηρία δεν ήταν... 

ηρωική. 

Από το «περιστύλιο» μας έχουν φορτώσει και τον Αχασβήρο 

πράκτορα των δανειστών Σανταρόζα, που έτρεχε να μπει στο μπρίκι, 

μαζί με τον Μαυροκορδάτο, οτι σκοτώθηκε, ως δήθεν «μαχόμενος», ενώ σκοτώθηκε τρέχοντας 

Άλλοι, έπεσαν μαχόμενοι στην Σφακτηρία,  και άλλοι λιποτάκτησαν 

προ του εχθρού, ενώ  ο στόλος του Μιαούλ έπλεε στα ….ανοιχτά και παρατηρούσε εκ του μακρόθεν 

Η Ιστορία γράφεται από τους νικητές.

Έτσι οι δανειολήπτες που επικράτησαν, γράφουν με χρυσά γράμματα 

την λιποταξία τους την ώρα της μάχης. 

Τα ξημερώματα της 26ης Απριλίου/ 8 Μαΐου 1825, ο Αιγύπτιοι 

κατέλαβαν την Σφακτηρία, που εκτείνεται μπροστά από τον όρμο

 του Ναυαρίνου, σε μικρή απόσταση μέτρων από την Πύλο. 

Η επίθεση ήταν αναμενόμενη.

 Η κυβέρνηση των δανειοληπτών του Κουντουριώτη είχε οχυρώσει 

τη Σφακτηρία με οκτώ κανόνια και 350 «επαγγελματίες» άνδρες 

του μινίστρου του Πολέμου.

 Του ένδοξου Αναγνωσταρά, που είχε εγκαταλείψει τον 

φυλακισμένο Κολοκοτρώνη και μαζί με τον Παπαφλέσσα είχαν γίνει υπουργοί των Υδραίων "για να κλείσουν τους λογαριασμούς τους".

Στις 22 Απριλίου/4 Μαΐου ο Μιαούλ βρέθηκε εμπρός στο Νεόκαστρο.

 Μετά από συμβούλιο, που έγινε πάνω στο μπρίκι «Άρης» του 

Τσαμαδού, ο υπουργός Πολέμου, ο Αναγνωσταράς, ζήτησε να ενισχυθεί η άμυνα του νησιού με 500 ακόμα άνδρες από τα πλοία και να ζητήσουν επιπλέον ενισχύσεις. 

 Στη Σφακτηρία προσήλθε και ο εγκέφαλος της παρατάξεως των δανειοληπτών, ο Μαυροκορδάτο μαζί με τον ιουδαίο πράκτορα των Ρότσιλντ Σαναρόζα. 

Μέσα στον όρμο του Ναβαρίνου ήσαν 6 ελληνικά πλοία για να

 βοηθήσουν στην Άμυνα. 

Τη νύχτα της 25ης Απριλίου/7ης Μαίου προς την 

26η Απριλίου/8η Μαίου ο Αιγυπτιακός Στόλος, έχοντας ευνοϊκό

 άνεμο, εισέπλευσε στον όρμο του Ναβαρίνου, συνοδεύοντας 

αποβατικό σώμα τριών χιλιάδων ανδρών για να καταλάβει 

τον όρμο .

 Ο είσπλους των Αιγυπτίων προκάλεσε το τόμο των 500 (υδραίων) ναυτών  τράπηκαν σε φυγή, επιστρέφοντας ατάκτως στα πλοία , αφήνοιντας πίσω τον Αναγωνσταρά 

 Δύο με κυβερνήτες τον Θεόδωρο Σάντο Σπετσιώτη και τον Βασίλειο

 Σ. Βουδούρη πρόλαβαν να σαλπάρουν και να εξέλθουν στα ανοιχτά χωρίς να συγκρουστούν με τους Αθγύπτιους. Το «Αθηνά» του Νικόλαου

 Βότση τον παράτησε και απέπλευσε χωρίς αυτόν . 

 Στο Μπρίκι «Αχιλλεύς», των αδελφών Γεωργίου και Αντωνίου

 Ορλάντο, κρεμάσθηκαν τριάντα ναύτες με το σώμα στη θάλασσα. 

Επίσης, το τρικάταρτο και βαριά οπλισμένο «Ποσειδών» του 

Θεοφίλου Μουλά, απέπλευσε υπερφορτωμένο που έμοιαζε 

με πυρπολικό. 

 Η αποβατική επιχείρηση των  τριών χιλιάδων Αιγυπτίων πεζοναυτών, έγινε υπό τις διαταγές  Γάλλων αξιωματικών. 

 Η φρουρά της Σφακτηρίας δεν μπόρεσε να

 αντέξει στην υπέρτερη εχθρική δύναμη.

 Η μάχη ήταν άνιση και γρήγορα ο Ιμπραήμ 

έγινε κύριος της Σφακτηρίας. 

Η μισή φρουρά της Σφακτηρίας εξοντώθηκε 

μαχόμενη. Ανάμεσα στους πεσόντες

 και ο Αναγνωσταράς.

 Οι Αιγύπτιοι έπιασαν περί τους 200 αιχμαλώτους. 

Το πλήρωμα του «Άρη» πιστό στον αφεντικό ,

περίμενε τον Τσαμαδό, που σκοτώθηκε 

από τις πρώτες βολές του πυροβολικύ.

 Έτσι πρόλαβαν και μπάρκαραν σε αυτό ο Μαυροκορδάτος, ο Νικόλαος Βότση και ο Δημήτριος Σαχτούρης και γλίτωσαν.

Ο Αχασβήρος Σανταρόζα  που έτρεχε μαζί τους  δεν κατάφερε να φθάσει στο μπρίκι της Σωτηρίας. Σκοτώθηκε τρέχοντας.

Ο Ρουφιάνος Μακρυγιάννης έπλεξε το εγκώμιο των δειλών που το εβαλαν στα πόδια και τον

 επικαλούνται οι παπαγάλοι των ρουφιάνων.

Ότι έγινε στην Σφακτηρία, έγινε και στη Λάρισσα

 και τα Φάρσαλα το 1897. Έγινε και τον Αύγουστο       του 1922 με εντολή του Πράκτορα Κωνσταντίνου     από τον Προδότη Τρικούπη. Έγινε και τον Απρίλιο    του 1941 που έτρεχαν από την Φλώρινα και την Καστοριά μέχρι την Καλαμάτα. Ο πράκτωρ Γεώργιος δεν έτρεχε σαν τον Μαυροκορδάτο. ΄Έφυγε με υδροπλάνο 

Σπυρίδων Χατζάρας