29 Ιανουαρίου 1941. Ο Μεταξάς δηλητηριασμένος πέρασε στην αιωνιότητα

Ο Προστάτης του Λαού και Κυβερνήτης των «ΟΧΙ» δολοφονήθηκε από την SOE*

  O Ιωάννης Μεταξάς, o αρχηγός του κόμματος, των Ελευθεροφρόνων, που στις εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936 είχε λάβει το 3,94% των ψήφων και εξέλεξε 7 βουλευτές έλαβε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον Βασιλιά Γεώργιο Β’ και έλαβε την ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή με 241 ψήφους υπέρ, 16 κατά και 4 αποχές. Έτσι έγινε πρωθυπουργός. Με την ψήφο της Βουλής. ( Στις εκλογές του 1926 το Κόμμα των Ελευθεροφρόνων είχε λάβει το 15%).

Η αναστολή των άρθρων του συντάγματος και η δικτατορία της 4ης Αυγούστου αποφασίστηκαν από τους Άγγλους, τον Βασιλιά, και τον Παπάγο του. Εκείνοι έκαναν τη δικτατορία και όχι ο Μεταξάς.

 Ο Μεταξάς, μόλις δέκα χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή θεμελίωσε το κοινωνικό κράτος με το ΙΚΑ, την καθιέρωση του 8ωρου, την αργία της Κυριακής, τη δεκαπενθήμερη πληρωμένη αδεία, την απαγόρευση εργασίας των ανηλίκων, ενώ διέγραψε τους τοκογλυφικούς τόκους και κατάργησε την προείσπραξη του φόρου του ελαιολάδου που είχαν επιβάλει οι ξένοι «δανειστές». Αυτός ήταν ο "φασίστας" Ιωάννης Μεταξάς, που έθεσε την Εθνική Ανεξαρτησία την Αξιοπρέπεια και το Συμφέρον του Ελληνικού Λαού πάνω από τα ξένα συμφέροντα.

Το 1936 η Εθνική κυβέρνηση του Μεταξάς αρνήθηκε να συνεχίσει την εξυπηρέτηση του χρέους της Ελλάδας στη βελγική τράπεζα Societe Commerciale de Belgique και προσέφυγε στο Διαρκές Δικαστήριο Διεθνούς Δικαιοσύνης. Στο υπόμνημα της η Κυβέρνηση της Ελλάδος , τόνιζε ότι προέχουν, «τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνικού λαού, η προστασία της υγείας και η εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας», και ότι «ανάμεσα στην πληρωμή του χρέους και στην εξασφάλιση για το Λαό κατάλληλης διοίκησης, και των προϋποθέσεων για ηθική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη, επέλεξε το δεύτερο», διότι, «καθήκον του Κράτους είναι, να εξασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία των βασικών δημοσίων υπηρεσιών, υπερτερεί έναντι της πληρωμής των χρεών».

Τη Δευτέρα 28η Οκτωβρίου, στις 3το πρωί ο Μεταξάς αφού διάβασε το ιταλικό τελεσίγραφο απάντησε γαλλικά «Allors c' est la guerre» που έμεινε στην Ιστορία ως «ΟΧΙ».

Στις 31 Δεκεμβρίου 1940, την 63η ημέρα του πολέμου, είπε το τρίτο ΟΧΙ, στη βοήθεια των Άγγλων και για αυτό τον δηλητηρίασαν. Εγραψε τα΄’οτε στο ημερολόγιο του.

« Οι Αγγλοι πιέζουν να φέρουν δυνάμεις. Πιέζουν δια ένα σύνταγμα αντιαεροπορικόν και ένα λόχον τανκς δια Θεσσαλονίκην. Δεν έχουν τίποτε άλλο. Αποκρούομεν δια γνωστούς λόγους, λέγουν ότι Κυβέρνησίς των επιμένει. Φρασεολογία Αρχιστρατήγου. Είσθε με την Κυβέρνησίν μας εις πλήρη αντίθεσιν γνωμών. Το επανέλαβε τρεις φορές κατά την μακράν συζήτησιν- ομαλωτάτην - κατά την οποίαν υπερίσχυσα. Διαβεβαιώ ότι δεν θα κάνωμεν ποτέ χωριστήν ειρήνην και ότι δεν παλεύομεν δια την νίκην, αλλά δια την τιμήν και μόνον. Ο Πάλερετ μου έσφιξε το χέρι . Ο Ουέιβελ με συνεχάρη. Και οι δύο συγκινημένοι. Μεσημέρι πρόγευμα εις Πάλερετ. Εχει γούστο με όλα αυτά να με ξαναβγάλουν οι εν Λονδίνω γερμανόφιλον!»

* Περισσότερα στο βιβλίο μου ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ