Ιστορικό ανάγνωσμα περί μιας ΕΦΙΑΛΤΙΚΗΣ Οικογένειας της Μονεμβασίας που μεταμφιέστηκαν σε προσφυγάκια από την Κρήτη.

Ο αγνώστου Πατρός και Μητρός «Ελευθέριος Βενιζέλος», «δόθηκε» από κάποιον στον Αρμένη έμπορο Κυριάκο Μπενιζέλο που είχε γίνει Έλληνας υπήκοος. Δεν τον γέννησε η Στυλιανή Πλουμιδάκη. Και επειδή, δήθεν, το παιδί ήταν άρρωστο, κάλεσαν για να τον ευλόγησαν έναν Ορθόδοξος παπά, ένα Ραβίνος και ένας μουσουλμάνος. 

Ο αγνώστου Πατρός και Μητρός «Ελευθέριος Βενιζέλος», που φυτεύτηκε ανάμεσά μας, ισχυριζόταν ψευδώς ότι είχε βυζαντινή καταγωγή από του Κρεββατάδες της Μάνης. Ο ίδιος είχε δηλώσει: «Αισθάνομαι υπερηφάνεια, διότι στις φλέβες μου ρέει διασταυρωμένο Λακωνικό και Κρητικό αίμα και άμα έχω κοντά μου τους Κρητικούς και τους Μανιάτες έχω ολόκληρη την Ελλάδα». 

 Ο Γαμπρός του Λευτεράκη ήταν ο ΚΩΣΤΗΣ, από την «Εφιαλτική» οικογένεια Μητσο-τάκη που σύμφωνα με την πλαστή Ιστορία της Στοάς και της Συναγωγής είναι διαρκώς υπό διωγμό. Από τους Τούρκους τους Γερμανούς και τους Έλληνες. Καταδιωκόμενοι από τους Τούρκους .όπως λέει ψευδώς o έμμισθος βιογράφος τους, έφθασαν στην ελεύθερη Ελλάδα. 

 «Ο Κωστής (ΓΕΡΟΚΩΣΤΗΣ) Μητσοτάκης γεννήθηκε στη Μονεμβασιά της επαρχίας Επιδαύρου Λιμηράς από γονείς πρόσφυγες της αποτυχημένης Κρητικής εξέγερσης του 1841.

 Κατά τον Νικ. Β. Τωμαδάκη, καταγόταν από τη σημαντικότατη οικογένεια των Ανδρεαδάκηδων από το Χορδάκι του Ακρωτηρίου, οι οποίοι κυνηγημένοι από τους Οθωμανούς, υποχρεώθηκαν να αλλάξουν το επώνυμό τους. Ένας κλάδος της οικογένειας αυτής πήρε το όνομα Μητσοτάκη. Ο αδελφός του Νικόλαος τον έλεγε «ορφανό» γιατί γεννήθηκε αφού πέθανε ο πατέρας του, του οποίου πήρε και το όνομα». Ο αδελφός Νικόλαος, δεν λεγόταν Νικόλαος.

 Στην Μονεμβασία ήταν γνωστός σαν Μωρίς και υπέγραψε το προικοσύμφωνο του 1864 για να δοθεί το πατρικό τους σπίτι στην Εβραϊκή συνοικία τη Μονεμβασίας στην αδελφή τους Κατίγγω, ως Νικόλαος,(Μορίς). Υπέγραψε και ο φοιτητής Κωστής. Το γεγονός ότι το πατρικό τους σπίτι ήταν στα «εβραίικα» της Μονεμβασίας αποτέλεσε ένα πρόβλημα, για αυτό κατασκεύασαν τον αστικό μύθο ότι το σπίτι περιήλθε στην οικογένεια ως «προικώο».

 Όμως ο βιογράφος Τωμαδάκης δεν γνώριζε ότι ο ποτέρας του ΓΕΡΟΚΩΣΤΗ παντρεύτηκε μια εβραία και πήρε προίκα το σπίτι, και έγραψε ότι «γεννηθηκε από γονείς πρόσφυγες της αποτυχημένης Κρητικής εξέγερσης». Αρα και η μητέρα ήταν πρόσφυγας, οπότε το αναπάντητο ερώτημα που πλανάται, είναι ποιος καλός Εβραίος έδωσε «προίκα» στους «πρόσφυγες» ένα σπίτι που ήταν στα «εβραίικα» της Μονεμβασίας. Ένα άλλο αναπάντητο λογικό ερώτημα που πλανάται, είναι για ποιο λόγο οι «ένδοξοι» πρόσφυγες άλλαξαν το επίθετο τους από «Ανδρεαδάκης» σε Μητσοτάκης, αφού είχαν διαφύγει από την Κρήτη, που ήσαν καταζητούμενοι ως «Ανδρεαδάκηδες» και ήταν ήδη Ασφαλείς στην ελεύθερη Λακωνία-Μάνη που δεν τους αναζητούσε Κανείς.

 Έγιναν Μητσοτάκηδες για να ξεφύγουν από τους Οθωμανούς , (που δεν υπήρχαν) στην Πελοπόννησο και την Μονεμβασιά ; Αυτό είναι μια προφανέστατη αντίφαση . Απομένει το ερώτημα γιατί τα «Μητσοτακέικα σπίτια» στην Μονεμβασιά είναι μαζί με τα «εβραϊκά σπίτια».

 Ο Κωστής, ο ορφανός, γεννήθηκε στην Μονεμβασιά. Για τον Μωρίς-Νικόλαο δεν μας λένε αν γεννήθηκε στην Κρήτη ή στην Μονεμβασιά. Ένα ακόμη αναπάντητο ερώτημα είναι γιατί ο Συμβολαιογράφος επέβαλε στον «Νικόλαο» Μητοστάκη να υπογράψει και σαν Μωρίς Μητσοτάκης. Ένας καλός λόγος θα ήταν η διασφάλιση του Κύρους της συναλλαγής εάν ο «Νικόλαος» Μητσοτάκης ήταν γνωστός στην Μονεμβασιά σαν Μωρίς οπότε το προικοσύμφωνο θα μπορούσε να είναι άκυρο. Βεβαίως το «Μωρίς» δεν ήταν υποκοριστικό ενός κομμωτή ή ενός ράφτη. 

Το Μωρίς είναι υποκατάστατο του Μωϋσής!!.. Παραδείγμα άφθονα: 

Μωρίς Γκανής, Μωρίς Μπέζα, Μωρίς Χατζής , Μωρίς Κοφφινά,ς Μωρίς Μοντιάνο, Μωρίς Χιρς, Εβραίος τραπεζίτης στην Αυστρία ακόμα και Maurice Motamed (Μωυσής Μοχαμέντ) ένας Εβραίος βουλευτής στο Ιραν το 2000 και το 2004, και Maurice J 'Mose', (Μωυσης Μωυσής). Επειδή λοιπόν ο Μωρίς Μητσοτάκης, δεν ήταν κομμωτής ή μοντελιστ το 1864,το όνομα υποδηλώνει την εβραϊκή καταγωγή της οικογένειας, που δεν ήρθε από την Κρήτη καταδιωκόμενη. Και ο ορφανός «Κωστής» με τη βοήθεια της συναγωγής αναβαπτισμένος και μετονομασμένος ,έκανε καριέρα Έλληνα πατριώτη στην Κρήτη, όπως έκανε και ο «Λεφτεράκης». 

 Το 1872 εγκαταστάθηκε στα Χανιά, όπου ανέπτυξε πολιτική δράση, τιθέμενος επικεφαλής του κομιτάτου Χανίων με αποτέλεσμα τη σύλληψη και φυλάκισή του στην Κωνσταντινούπολη τον Οκτώβριο του 1876. Απελευθερώθηκε ύστερα από διπλωματικές πιέσεις και το 1878 επανήλθε στα Χανιά και συνυπέγραψε τη Σύμβαση της Χαλέπας, ενώ ίδρυσε το λεγόμενο Κόμμα των Ξυπόλητων προπομπό του Κόμματος των Φιλελευθέρων του Ελευθέριου Βενιζέλου. 

 Οι «ιστοριογράφοι» της Στοάς και της Συναγωγής θα πρέπει να εξηγήσουν γιατί τον Κρητικό Αγωνιστή Χριστόφορο Αργυράκη που τον έπιασαν οι Τούρκοι μαζί με το Μητσοτάκη, τον έφαγε το σκοτάδι της εξορίας στη Μ. Ασία ενώ τον Κωστή Μητσοτάκη οι Τούρκοι όχι απλώς τον απελευθέρωσαν αλλά τον «άφησαν» να επιστρέψει στην Κρήτη από την Κων/πολη και μάλιστα στα Χανιά; Ποιες ήταν προξενικές αρχές της Πόλης που πίεσαν και κατάφεραν να κάνουν το Σουλτάνο να τον απελευθερώσει; 

Ένα ακόμα ανεξήγητο βήμα είναι γιατί ο υιός του «καταδιωκόμενου», Κωστής (Ανδρεαδάκης) Μητσοτάκης επέστρεψε στην Τουρκοκρατούμενη Κρήτη .Μια Κρήτη που ειδικά στα Χανιά είχε τουρκικό (και όχι μόνο) πληθυσμό μέχρι το 1923. Επιστέφοντας στην Κρήτη ο Κωστής ανέλαβε υπό την προστασία το τον Λεφτεράκη και ήταν ουσιαστικά ο πατέρας τους, παντρεύτηκε μάλιστα και μια από τα κόρες του Κυριάκου Μπενιζέλου και της Στυλιανής Πλουμιδάκη την Κατίγγω, (Αλλη Κατίγγω).