13 Απριλίου 1941. Κυριακή των Βαϊων . 168η ημέρα του Πολέμου , για την Ελλάδα. 8η ημέρα της Γερμανικής επίθεσης . Μετά το διάβημα του Γεωργίου στις 12 Απριλίου για την παραχώρηση στην Ελλάδα μικρού τμήματος της Κύπρου, και το διάβημα των Κορυζή/Σιμόπουλου στο Φόρειν Όφφις στις 13 Απριλίου, οι Αγγλικές μυστικές υπηρεσίες δημιούργησαν εντός εσπευσμένα στη Λευκωσία με μπροστινούς δωσίλογους προοδευτικούς αστούς, πολιτικούς και κομμουνιστές, το Υποπρακτορείο, «Ανορθωτικό Κόμμα του Εργαζόμενου Λαού» (ΑΚΕΛ), που καλούσε τους Ελληνοκυπρίους να πολεμήσουν στο πλευρό των Άγγλων κατακτητών. Ο Κορυζής που είχε ακόμα 4 ημέρες ζωής, επέμενε για την Κύπρο. Τα έγγραφα του διαλόγου Κορυζή -Λονδίνου για την Κύπρο και η ίδρυση του ΑΚΕΛ στις 14 Απριλίου 1941 αποδεικνύουν 1000% ποιος και γιατί το ίδρυσε . Στις 21.25, της 14ης Απριλίου, ο πρέσβης της Ελλάδας στο Λονδίνο Σιμόπουλος τηλεγράφησε στον Κορυζή την απάντηση του Λονδίνου για την Κύπρο, και ανέφερε: «Είδον προ ολίγου κ. Ηντεν, εις ον ανακοίνωσα απογοήτευσιν ην προεκάλεσεν απάντησις αυτού και απόφασιν Α.Μ. Βασιλέως μεταβή εν ανάγκη νήσον Ελλάδος, και παρεκάλεσα επιμόνως όπως αναθεωρηθή απόφασις Κυβερνήσεως και γίνη δεκτή πρότασις ήμών. Κύριος Ήντεν μοι απήντησεν ότι ελυπείτο ότι απάντησις αυτού δεν εκρίθη ικανοποιητική και, αναφερόμενος εις δύο συνομιλίας ας έσχε μεθ' ημών, μοι ειπεν ότι είχεν ήδη παραστήσει υμίν δυσχερείας αποδοχής προτάσεως ημών . Μοι προσέθηκεν ότι τίθεται εις λίαν στενόχωρον θέσιν, διότι επιθυμία του ήτο πράξη πάν δυνατόν υπέρ ημών, και εθεώρει απόφασιν Α.Μ. Βασιλέως λίαν παρακεκινδυνευμένην. Επέμεινα ότι έδει να αναλογισθή κρίσιμον συνθηκών και εξεύρη τρόπον ικανοποιήσεως ημών. Κύριος Ήντεν μοι ειπεν ότι δεν έβλεπεν ουδέν εμπόδιον εις άσκησιν δικαιωμάτων Α.Μ. Βασιλέως κατά ενδεχομένη, έν Κύπρω παραμονήν αυτού υφ' ας συνθήκας και οι ενταύθα διαμένοντες ξένοι αρχηγοί κρατών. Επέμεινα εκ νέου ότι από απόψεως γοήτρου εις τας παρούσας στιγμάς ενεδεικνύετο μία χειρονομία έκ μέρους Κυβερνήσεώς του. Κύριος Ήντεν προφανώς στενοχωρημένος μοι ειπεν ότι δεν ήδύνατο μοί δώση απάντησιν πριν ή συνεννοηθή μετά Υπουργικοΰ Συμβουλίου, όπερ θά συνήρχετο εσπέραν ταύτην και προ τού όποιου θά έφερε το ζήτημα. Αλλά μοί έτόνισεν ότι δεν έπρεπε να τρέφω αισιοδοξίαν, διότι τό ζήτημα ήτο λίαν πολύπλοκον και δυσχερές. Καθ' όσον άφορα εις μεταφοράν στρατού άγυμνάστων έν Πελοποννήσω, εις ήν αποδίδει σπουδαιότητα, είσηγήθη, έάν δεν θά ήτο σκόπιμον νά γίνη μεταφορά εις Κρήτην και κατόπιν έκείθεν εις Κύπρον, τοιαύτην δε εισήγησιν διεβίβασε και διά Πρεσβευτού Αγγλίας». Η 14η Απριλίου 1941 ήταν Μεγάλη Δευτέρα. 168η ημέρα που η Ελλάδα βρισκόταν σε πόλεμο και 9η ημέρα της Γερμανικής Επίθεσης. Ενόσω ο Γεώργιος και η Βασιλική Συνοδεία, (Σεφέρης και Σια) περίμεναν με τις βαλίτσες στο χέρι να πάνε στην Κύπρο, ο Στρατός πολεμούσε. Η Στρατιά Ηπείρου που είχε διαταχθεί να υποχωρήσει δεχόταν Ιταλικές επιθέσεις. Μια εικόνα για τα γεγονότα της 14ης Απριλίου που άρχισε η σύμπτυξη, δίνει το ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 3ου Τάγματος του 29ου Σ.Π. "14 Απριλίου 1941.Καιρικαί Συνθήκαι: Αίθριος Ηθικόν ανδρών: Ακμαίον.Γεγονότα της ημέρας.Ώραν 6ην πρωϊνήν εκδήλωσις επιθετικής εχθρικής ενεργείας κατά τοποθεσίας μας κάτωθι υψ. 800. Η επίθεσις κατελύθη και απεκρούσθη υπό του 9ου και 10ου Λόχου δι΄ εύτοχων πυρών πολυβόλων ολμιδίων και χειροβομβίδων. Εν συνεχεία εξεδηλώθη επίθεσις εχθρική κατά του δεξιού Κ.Α. υψοδ. 802 ήτις και εσημείωσε επιτυχίαν τινάν.. προς φράξιν του ρήγματος επί του δεξιού κέντρου εζητήθη η επέμβασις του Λόχου, όστις άλλωστε αυθορμήτως έσπευσε προς το σημείο τούτο επί τη όψιν των υποχωρούντων τμημάτων από ύψ. 802. Είχε άλλωστε ο Λόχος μεταξύ των εντολών του και την ενίσχυσιν του σημείου εκείνου (Κ.Α. 802) δι΄ ενός ουλαμού. Ούτως το ρήγμα του δεξιού Κ.Α. εφράχθη, το δε ημέτερον Κ.Α. παρέσχε επί ωφελειά τούτου προοριζόμενα πυρά ευστόχως. Εσυνεχίσθη μέχρι των απογευματινών ωρών η ανταλλαγή πυρών πολυβόλων και όλμων και κατόπιν της υπ αρθ…. Διαταγής του Συν/τος την 21.15 ώραν το Τάγμα εγκαταλείψαν δια την διατήρησιν της φυσιογνωμίας του μετώπου μιάν διμοιρίαν, συνεπτύχθη και σχηματησθέν εις πορείας ήχθη Β.χωρίου . Το….. εγκατασταθέν εν προφυλακαίς. Ένθα και αφίχθη η διμοιρία του 11ου Λόχου εκ του υψ. 800 ως και η διμοιρία ετέρα του 11ου αφεθείσα εν επαφή μετά του εχθρού υπό του Ι Τάγματος. Απώλειαι: Αξ/κοί τραυματίαι: ο Ανθ/γός του 9ου Λόχου Λογοθέτης Αριστείδης. Οπλίται: Νεκροί 5 Τραυματίαι 35". Στο «Μακεδονικό μέτωπο» που είχε καταρρεύσει, κατελήφθη η Κοζάνη από τους Γερμανούς. Η 9η Μεραρχία Πάντσερ, αφού κατέλαβε την Κοζάνη , κατευθύνθηκε νότια και καταδιώκοντας τους Βρετανούς και έφτασε στην κατεστραμμένη γέφυρα του Αλιάκμονα βόρεια των Σερβίων. Ο στρατηγός Γουίλσον που το είχε βάλει στα πόδια και ετοίμαζε τη γραμμή των Θερμοπυλών είχε διατάξει την ελληνική 20η Μεραρχία να υποχωρήσει στην γραμμή του Βίστριτσα, (και όχι του Αλιάκμονα). Οι μισοί περίπου άνδρες της που περέμεναν προσπάθησαν τρέχοντας να καταλάβουν θέσεις και να κρατήσουν στο στενό, αλλά χωρίς τα πυρομαχικά που δεν έτρεχαν και είχαν μείνει στην Πτολεμαΐδα. Ο συνταγματάρχης Παναγιώτης Δέδες, πρώην διοικητής της 21ου Συντάγματος, που είχε οριστεί τις πρώτες πρωινές ώρες της 14ης Απριλίου, από την «Ελληνική Διοίκηση», αρχηγός των επιχειρήσεων δεν έτρεχε γρήγορα, και δεν μπόρεσε να φθάσει εγκαίρως και τη διοίκηση ανέλαβε ο αντισυνταγματάρχης Βασίλης Μαντζουράνης του 80ου Συντάγματος. Έως το απόγευμα της 14ης Απριλίου, η κωμόπολη της Κλεισούρας και οι γύρω ορεινές περιοχές είχαν καταληφθεί και ο δρόμος προς Καστοριά ήταν ανοιχτός. Την 13η Απριλίου είχαν σκοτωθεί 50 από τους άνδρες της 20ης Μεραρχίας. Μαζί τους και ο ταγματάρχης Ιωάννης Παπαρρόδου που έπεσε ηρωικά τις απογευματινές ώρες της 13ης Απριλίου 1941. Οι νεκροί της 14ης Απριλίου ποτέ δεν μετρήθηκαν. Οι Γερμανοί συνέλαβαν 1600 αιχμαλώτους. Οι γερμανικές απώλειες ήταν ένας αξιωματικός και επτά οπλίτες νεκροί και 17 τραυματίες. Ότι απέμεινε από την 20η Μεραρχία ενσωματώθηκε στο 35ο Σύνταγμα που είχε τοποθετηθεί στην στενωπό της Βλάστης. Την ίδια ημέρα η Λουφτβάφε βομβάρδισε την Αθήνα, τα Ιωάννινα και την Πρέβεζα . Οι Ιταλοί ανακοίνωσαν ψευδώς την ανακατάληψη της Κορυτσάς. Ο νεαρός Βασιλιάς της πρώην Γιουγκοσλαβίας, Πέτρος δραπέτευσε με αεροπλάνο από το Νίκσιτς του Μαυροβουνίου και αφού προσγειώθηκε για ανεφοδιασμό στο αεροδρόμιο της Παραμυθιάς, το βράδυ προσγειώθηκε στο Τατόι. Βρετανικά αεροσκάφη πραγματοποίησαν τη δεύτερη αεροπορική επιδρομή κατά της Σόφιας χωρίς να υπάρξουν απώλειες. Ο Τσώρτσιλ ανέγνωσε στο υπουργικό Συμβούλιο μυστική διαταγή για να μην αναφέρονται οι απώλειες του Βρετανικού Ναυτικού για να προστατευθεί το ηθικό του πληθυσμού. Σπυρίδων Χατζαρας της Γερμανικής εισβολής Η Προδοσία. Οι Άγγλοι, ο Παπάγος και ο Βασιλιάς εγκατέλειψαν την Στρατιά της Ηπείρου που υποχωρούσε στην Τύχη της. Άρχισαν οι λιποταξίες. Οι Γερμανοί κατέλαβαν την Πτολεμαϊδα. Οι Μονές του Αγίου Όρους ζήτησαν από τον Χίτλερ να σεβαστεί το καθεστώς τους.

Στις 13 Απριλίου του 1941, ενώ, ο μελλοθάνατος Αλέξανδρος Κορυζής προσπαθούσε αγωνιωδώς να φύγει ο Γεώργιος και να πάει στην Κύπρο,       

ο τενεκές Ουίλσον, που βρισκόταν στη Λάρισα, αποφάσισε και διέταξε τη σύμπτυξη των βρετανικών δυνάμεων στις Θερμοπύλες, αφήνοντας τους Έλληνες (συμμάχους) στην Ήπειρο, που υποχωρούσαν, στην (κακή) τύχη τους, και  χωρίς αεροπορική κάλυψη. Τέσσερα χρόνια μετά οι Προδότες δίκαζαν τους Πατριώτες για Προδοσία.

Ο Αλέξανδρος Κορυζής, μη έχοντας καμιά εμπιστοσύνη στον Άγγλο πρεσβευτή Πάλερετ που τον κορόϊδευε, μετά την σύσκεψη της 

12ης Απριλίου στο Τατόϊ, και στη συνέχεια τους σχετικού τηλεγραφήματος , έδωσε εντολή στις 13 Απριλίου 1941 στον Έλληνα πρέσβη στο Λονδίνο να ζητήσει επείγουσα συνάντηση με τον Ήντεν και να πάρει απάντηση για το θέμα της μετάβασης του Γεωργίου Κύπρου. Διαφορετικά ο Γεώργιος θα πήγαινε στην Κρήτη.

 Ο Κορυζής έγραφε: 

 

«Πρεσβευτής της Αγγλίας μου ανακοίνωσε προ μικρού ότι αγγλική Κυβέρνησις συνεννοείται επειγόντως μετά του Κυβερνήτη της  Κύπρου  δια την εγκατάστασιν 

του Βασιλέως και της ελληνικής Κυβερνήσεως 

εν τη νήσω, εάν πραγματοποιούνται προβλεπόμεναι προϋποθέσεις. 

Προσέθηκεν ότι η θέσις της ελληνικής Κυβερνήσεως θα ήτο

 εν τοιαύτη περιπτώσει όμοια προς την των συμμάχων 

Κυβερνήσεων των προσωρινώς εγκατεστημένων 

έν Αγγλία και ότι η αγγλική Κυβέρνησις δεν αντιμετωπίζει 

την μεταβίβασιν της κυριαρχίας τμήματος της νήσου, 

όπως εφαίνετο προβλέπων Α.Μ. Βασιλεύς. 

Απήντησα εις τον κ. Πάλερετ οτι απάντησις αύτη δεν μας 

ικανοποιεί. 

Άφού ετόνισα ότι ουδόλως επιδιώκομεν επωφεληθώμεν 

της κρισίμου ταύτης στιγμής όπως θέσωμεν ζήτημα

 Κύπρου, είπον ότι εάν ζητούμεν τήν παραχώρησιν 

μικρού τμήματος τό πράττομεν 

όπως Βασιλεύς εύρίσκηται έπί ελληνικού έδάφους έν άσφαλεία, 

όπως ασκή άξιοπρεπώς τό βασιλικόν ιμπέριουμ. 

Ένομίσαμεν ότι ή άσφάλεια του Βασιλέως και τά προβαλλόμενα 

ύφ' ήμών έπιχειρήματα δικαιολογούν άπολύτως τήν αίτησιν ήμών. 

Έν περιπτώσει άρνήσεως της άγγλικής Κυβερνήσεως, ό Βασιλεύς

 θά μεταβή εις νήσον έξ Ελλάδος αδιαφορών διά κινδύνους εις 

ους δύναται έκτεθή έκ τούτου, άλλά νομίζομεν ότι κατά τάς τόσον δυσχερείς στιγμάς ας διέρχεται Ελλάς δικαιούμεθα έπιμείνωμεν

 έπί αίτήσεώς μας τοσούτω μάλλον όσον τό μέτρον δεν θά 

προεδίκαζεν οριστικήν παραχώρησιν. 

Πρεσβευτής Αγγλίας μοι ύπεσχέθη τηλεγραφήση άμέσως 

ύποστηρίζων αίτησιν ήμών, παρακαλούμεν δε όπως επειγόντως συνατησετε κ. Ηντεν και επιμείνητε όλως ιδιαιτέρως επί λόγων 

οίτινες μας ήγαγον διατυπώσωμεν αίτησιν ημών, εκφράζοντες συγχρόνως τήν ελπίδα ότι αύτη θα τύχη ικανοποιητικής

 απαντήσεως». 

 Ο Σιμόπουλος απάντησε στις ώρα 22:28, ώρα Λονδίνου. 

«Πρόεδρος Κυβερνήσεως και 'Υπουργός Εξωτερικών ευρίσκονται 

έκτος Λονδίνου και επεκοινώνησα εσπέραν ταύτην μετά 

υφυπουργού Φόρεϊν Όφφις, ό όποιος μοι ανακοίνωσε απάντησιν αποσταλείσαν χθες τήν νύκτα προς τον 

Πρεσβευτήν της Αγγλίας Αθήνας. 

Εις τό πρώτον σημείον είναι σύμφωνοι διά τον στόλον. 

Όσον άφορα δεύτερον, κρίνουν ότι, όσον και αν είναι 

σκόπιμος και ευκταία χρησιμοποίησις 40.000 (;) υπό έκγύμνασιν, προτεραιότης 

έδει νά δοθή εις μονάδας στρατού έκγυμνασμένου και έν περιπτώσει δυσμενούς έξελίξεως θά ήτο μεγίστη τότε 

ή άνάγκη πλοίων μεταφορικών προς τούτο.

 Ευρίσκονται ήδη εις συνεννοήσεις μετά Κυβερνήσεως Κύπρου, 

διότι δέον έξετασθή δυνατότης έκεί έγκαταστάσεως και 

μέσων έφοδιασμού τόσον μεγάλου αριθμού ανδρών.

 Επίσης εξετάζουν και άπό στρατιωτικής απόψεως

 ζήτημα  άσφαλείας. 

Οσον αφορά τρίτον σημείον, άπεκόμισα τήν έντύπωσιν

 ότι δεν φαίνονται εύδιάθετοι όπως έστω και προσωρινώς άναγνωρίσουν τμήμα Κύπρου ως έλληνικόν, άλλ' έχουν 

ύπ' όψει συμφωνίας μετ' άλλων κρατών καθ’ ας ξέναι Κυβερνήσεις έτυχον πλήρους

 ετεροδικίας και δύνανται ασκούν πλήρη έξουσίαν αύτών. 

Ή διαβιβασθείσα υμίν άπάντησις δέον νά θεωρηθή ώς 

προκαταρκτική εν άναμονή περαιτέρω συνεννοήσεων μετά Κύπρου.

 Θά συναντήσω κ. Ηντεν και κ. Πρωθυπουργόν 

άμα επιστροφή  αύτών, πιθανώς μεθαύριον». 

Σημείωση Χατζάρα. 

 

Οι αναφερόμενοι 40.000 άνδρες, ήταν η εφεδρεία που δεν την είχε καλέσει στα όπλα ο Παπάγος, και την οποία ο Πάλερετ και ο Γεώργιος   σχεδίαζαν να καλέσουν στα όπλα για να υπερασπιστεί την        Πελοπόννησο. 

Ο δε δυστυχής Σιμόπουλος παραπέμθηκε σε ενα υφυπουργό της 

δεκάρας που του διάβασε την απάντηση που θα έδινε στον Κορυζή       ο Πάλερετ. Αγγλικές πουστιές. 

 Στις 13 Απριλίου μετά από επτά ημέρες πολέμου,  ο τενεκές Ουίλσον, που   βρισκόταν στη Λάρισα, αποφάσισε και διέταξε τη σύμπτυξη

 των βρετανικών δυνάμεων στις Θερμοπύλες, αφήνοντας 

Κυριολεκτικά τους Έλληνες της  Στρατιάς της Ηπείρου    

στην (κακή) τύχη τους. 

Στην περιοχή της Πτολεμαΐδας, έγινε η μοναδική αρματομαχία κατά 

την επιχείρηση Μαρίτα, που έληξε με πλήρη νίκη των Γερμανών που κατέστρεψαν 32 βρετανικά άρματα ενώ απώλεσαν μόλις τέσσερα. 

Νωρίς το απόγευμα το 33 Σύνταγμα Πάντσερ, κατέλαβε την 

Πτολεμαίδα. 

Το πρωί της 13ης, οι Άγγλοι από το αεροδρόμιο της Παραμυθιάς 

έστειλαν βομβαρδιστικά που επιτέιηκαν σρ γρμανικές συγκεντρώσεις 

στην Περιοχή της Φλώρινας. Επανέλαβαν την επιχείρηση το μεσημέρι με 6 Μπρίστολ Μπλενχάϊμ τα οποία καταρήφθηκαν από τους Γερμανούς.

Οι Γερμανοί προχώρησαν δυτικά προς την Καστοριά, ενώ ο

 υποστράτηγος Χ. Καράσσος διέταξε τις δύο μεραρχίες του, την 

δωδεκάτη και την εικοστή, που βρισκόντουσαν υπό διάλυση , 

να παραβγούν στο τρέξιμο με τα γερμανικά τεθωρακισμένα και να συμπτυχθούν δυτικά του Αλιάκμονα. Το βράδυ της 13ης Απριλίου 

άρχισε  η «ατυχή»  μάχη της Κλεισούρας της Καστοριάς , όπου τα 

ταλαιπωρημένα   τμήματα της 20ής Μεραρχίας κατόρθωσαν να αντισταθούν στους Γερμανούς για ένα εικοσιτετράωρο.

Στην Κλεισούρα Καστοριάς, στις 13 Απριλίου 1941 σκοτώθηκε , ο Στρατιώτης ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΕΤΣΟΣ από το Αγρίνιο. 

Υπηρετούσε στην 20η Μοίρα Ορειβατικού Πυροβολικού. 

Ήταν 25 χρονών 

Πολλοί από τους οπλίτες που οι περιοχές καταγωγής τους είχαν καταληφθεί από τους Γερμανούς, λιποτακτούσαν προς τις εστίες τους. Στην Ήπειρο, δόθηκε («επιτέλους»), η διαταγή στο ΤΣΗ, για τη 

σύμπτυξη προς τα Ιωάννινα..

Το ΤΣΔΜ εκκένωσε την Μοσχόπολη. 

Στο Καλπάκι σκοτώθηκε από Ιταλικό βομβαρδισμό, ο στρατιώτης Νικόλαος Αναγνώστου από το Κιλκίς. Ήταν 38 ετών

Η επιτυχία της σύμπτυξης των βρετανικών δυνάμεων στις         Θερμοπύλες εξαρτιόταν από την επιτυχή άμυνα στον παραλιακό   διάδρομο του Πλαταμώνα και τα στενά των Τεμπών που οδηγούσαν    προς στην Λάρισα. 

 Η Γερμανική προέλαση συνεχίστηκε προς τα νότια και 

 συγκρούστηκαν με την 1η Τεθωρακισμένη Βρετανική Ταξιαρχία, που

 είχε αποστολή να επιβραδύνει την γερμανική προέλαση για να 

καλύψει την σύμπτυξη των υποχωρούντων «Ελληνοβρετανικών» δυνάμεων.

 Παράλληλα οι Αντιπρόσωποι των είκοσι Ιερών Βασιλικών

 Πατριαρχικών και Σταυροπηγιακών Μονών του Αγίου Όρους 

έστειλαν επιστολή στον Αδόλφο Χίτλερ, μέσω του Πατριρχείου Κωνσταντινουπολεως και της Γερμανικής Πρεσβείας στην Τουρκία, ζητώντας να γίνει σεβαστό το ιδιαίτερο καθεστώς του Αγίου Όρους.