13/4/15

13 Απριλίου 1990 και 1943

Η Επέτειος της Αποκάλυψης της Σφαγής του Κατύν και στο βάθος ο Βαλέσα

Ο Πρόεδρος της ΕΣΣΔ Μιχαήλ Γκορμπατσόφ ανταποκρινόμενος στο αίτημα της φιλοκυβερνητικής Πολωνικής Επιτροπής διερεύνησης της σφαγής των Πολωνών αιχμαλώτων στο Κατύν, που του είχε επιδοθεί στις 31 Μαρτίου 1990, παρέδωσε στις 13 Απριλίου 1990, στον Πρόεδρο της Πολωνίας Βόιτσεχ Γιαρουζέλσκι, τα έγγραφα που αποδεικνύουν την ευθύνη της ΝιΚαΒεΝτέ, για το έγκλημα του Κατύν και το πρακτορείο ειδήσεων TASS επισήμανε την ευθύνη του Λαβρέντι Μπέρια και του αναπληρωτή του Βσέβολοντ Μέρκουλοφ. Η επιστολή της Πολωνικής Επιτροπής ανέφερε: «Κύριε Πρόεδρε, σε λίγο συμπληρώνονται 50 χρόνια από το έγκλημα που διαπράξαν το 1940 από τα όργανα των σοβιετικών αρχών και η NKVD, δολοφονώντας περισσότερους από 15.000 ανυπεράσπιστος πολωνούς αιχμάλωτους πολέμου που κρατούνταν στα στρατόπεδα του Kozelsk, του Ostashkov και του Starobelsk. Αυτή η δολοφονία είχε σχεδιαστεί από τότε σοβιετικές αρχές για να δοθεί ένα αποφασιστικό πλήγμα στο έθνος μας, επειδή τα θύματα εκπροσωπούσαν την πνευματική και πολιτική ελίτ της Πολωνίας. Αυτό το έγκλημα παραβίασε κατάφορα κάθε ηθικό και νομικό κανόνα των πολιτισμένων κοινωνιών. Τώρα, σε αυτή την ιστορική καμπή για την Ευρώπη, κάνουμε έκκληση σε εσάς, κύριε Πρόεδρε, για την αποκάλυψη όλης της αλήθειας της τραγωδίας του Κατύν. Ωστόσο, το Κατύν είναι μόλις το ένα τρίτο. Μας προβληματίζει ακόμα τύχη των αγνοούμενων αιχμαλώτων πολέμου από τα στρατόπεδα Ostashkov και Starobelsk. Στο όνομα της ιστορικής αλήθειας, που οφείλουμε στα θύματα από το Ostashkov και το Starobelsk σας ζητάμε και πάλι Κύριε Πρόεδρε, να αποκαλύψετε την αλήθεια, για να εντοπιστούν και να λογοδοτήσουν οι ένοχοι του εγκλήματος του Κατύν».
Το γράμμα της Επιτροπής και το ραντεβού Γκορμπατσόφ-Γιαρουζέλσκι έγιναν για να βοηθηθεί το ΚΚ Πολωνίας (που βρισκόταν πια στην αντιπολίτευση), στην εκλογική μάχη με τον Βαλέσα, ο οποίος κέρδισε τις εκλογές της 5ης Δεκεμβρίου 1990. Ακολούθησαν οι εκταφές από μαζικούς τάφους χιλιάδων σορών στο Χάρκοβο ( 25/07/1991 – 09/08/1991) και στο Μέντνογιε (15-29 Αυγούστου 1991). Το ρωσικό πόρισμα εκδόθηκε στις 2 Αυγούστου 1993 και ανέφερε:
«Η δολοφονία στο διάστημα Απρίλιος-Μάιος 1940 14.522 Πολωνών αιχμαλώτων πολέμου από τα στρατόπεδα Kozelsk, Starobelsk και Ostashkov που βρισκόντουσαν υπό τον έλεγχο της NKVD του Σμολένσκ, του Καλίνιν και του Χάρκοβο και άλλων 7305 κρατούμενων , σε στρατόπεδα της NKVD στη Δυτική Λευκορωσία και τη Δυτική Ουκρανία, και η μαζική απέλαση των οικογενειών τους στη Σιβηρία ήταν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Ήταν ένα έγκλημα πολέμου για το οποίο η ευθύνη θα πρέπει να βαρύνει τον Στάλιν και τα μέλη του Πολιτικού Γραφείου της Κ.Ε ΚΚΣΕ . Η ευθύνη βαρύνει επίσης τους εκτελεστές του εγκλήματος από την ηγεσία της NKVD, (Merkulov, Kobulov, Bashtakov, και Suprunenko), καθώς και τους επικεφαλής της ουκρανικής ΜΤΑ και της NKVD της Λευκορωσίας που πήραν μέρος στην προετοιμασία και την υλοποίηση της εν λόγω εγκληματικής απόφασης σε διάφορα επίπεδα....»
Η εντολή για τις εκτελέσεις εκδόθηκε στις 5 Μαρτίου 1940 και φέρει τις υπογραφές των Βοροσίλοφ, Μολότοφ, Μικογιάν, Καλίνιν και Καγκάνοβιτς και κάτω την υπογραφή του Στάλιν. Στην απόφαση αναφέρεται.
«Στα στρατόπεδα του NKVD βρίσκεται υπό κράτηση μεγάλος αριθμός πρώην αξιωματικών του πολωνικού στρατού, πρώην αστυνομικών στελεχών των μυστικών υπηρεσιών, καθώς και Πολωνοί εθνικιστικές και μέλη των αντεπαναστατικών κομμάτων και οργανώσεων. Όλοι είναι γεμάτοι μίσος κατά της σοβιετικής εξουσίας, και θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως εχθροί της με την εσχάτη των ποινών. Δια τυφεκισμού»
Ο πρώτος μαζικός τάφος στο δάσος του Κατύν με 200 πτώματα βρέθηκε τυχαία το Μάρτιο του 1942,από Πολωνούς εργάτες που εργάζονταν για το στρώσιμο σιδηροδρομικής Γραμμής για λογαριασμό της Βερμαχτ. Την 1η Απριλίου του 1943, μετά από υπόδειξη ενός αγρότη, συνεργείο της Βερμαχτ, υπό τον Ρούντολφ Κρίστοφ Φράιερ φον Γκέρσντοφ άρχισε τις εκταφές και αποκάλυψε σε ένα λόφο, τις σωρούς 4.243 Πολωνών εφέδρων αξιωματικών .
Στις 13 Απριλίου 1943, ο ραδιοφωνικός σταθμός του Βερολίνου μετέδωσε την είδηση της ανακάλυψης ενός μαζικού τάφου διαστάσεων «28 Χ 16 μ. με τα πτώματα 3000 Πολωνών αξιωματικών σε 12 «στρώματα», και μίλησε για «κτηνώδη εγκλήματα των μπολσεβίκων» και απέδωσε την ευθύνη «στους Εβραίους της NKVD». (Και είχε εν μέρει δίκιο ο Γκέμπελς. Ο Μολότοφ και Βοροσίλοφ είχαν εβραίες συζύγους και ο Καγκάνοβιτς ήταν Εβραίος).

Το Κατύν το ήξεραν καλά και τα ημέτερα κουμούνια και το επικαλέστηκαν το 1945.
«Συνεργεία ειδικά οργανώθηκαν για να βγάζουν από τα πτώματα τα μάτια να κόβουν τα μέλη και να τα εκθέτουν έτσι ανίερα ακρωτηριασμένα ώστε να διαπιστώνεται η “βαρβαρότητα” των ελασιτών. ...»
 «Το ελληνικό Κατύν» εκδ. Ρήγας 1945.

«Υπάρχουν όμως και εκατοντάδες πτώματα αγνώστων που ξεθάφτηκαν και φορτώθηκαν σε φορτηγά για να πάρουν το δρόμο για το Κατίν. Όλοι οι τάφοι των ελασιτών και των αμάχων ανασκάφτηκαν και τα πτώματα εξαφανίστηκαν. »

«Οι Ανατολικές Συνοικίες το Δεκέμβρη του 1944» έκδοση της 6ης αχτίδας της ΚΟΑ του ΚΚΕ, 1945.

YΓ. Scripta manent

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΤΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΠΑΡΤΧΑΙΝΤ

και το τουρκικο λομπι


http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/dwrean-ejoda-khdeias-gia-tous-mousoulmanous-fernei-h-kubernhshs-ths-arister


Δωρεάν έξοδα κηδείας για τους μουσουλμάνους φέρνει η κυβέρνηση

ο Οργανισμός Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΟΓΑ) θα επαναφέρει την καταβολή εξόδων κηδείας στους μουσουλμάνους μέσω πληρωμής από το ελληνικό κράτος (δηλαδή τα ασφαλιστικά ταμεία), χωρίς μάλιστα να προσκομίζονται επίσημα παραστατικά.

Η καταβολή του συγκεκριμένου επιδόματος είχε κοπεί επειδή είχε διαπιστωθεί πλήθος περιστατικών όπου ορισμένοι έθαβαν δυο και τρεις φορές τους συγγενείς τους για να λάβουν χρήματα. Μάλιστα, τα χρήματα που δαπανά κάθε χρόνο ο ΟΓΑ για τα έξοδα κηδειών αγγίζουν το ιλιγγιώδες ποσό 30.000.000 ευρώ, ενώ τη ίδια ώρα, με μια εντελώς πρόστυχη λογική, το ελληνικό δημόσιο ζητάει από οικογένειες πεσόντων στο καθήκον την επιστροφή των εξόδων ταφής των οικείων τους.


Ανώνυμος είπε...

While Singapore made marked progress in the first decade after the Second World War, new political developments threatened its ascent. When Britain granted independence in 1959, foreign investors fled the island, unsure whether the newly elected People’s Action Party (PAP)––led by a thirty-five year old Lee Kuan Yew––could maintain the stability essential to prosperity under British rule. It was this uncertainty into which Dr. Winsemius walked in 1960, when labor strikes, capital flight, and political conflict led him to declare the once prosperous port city as merely the “poor little market in a dark corner of Asia.”

Less visible in Singapore’s moment of crisis was the insatiable drive of PAP to restore the stability that permitted prosperity under British rule. Because Singapore never developed a culture of political rights under British imperialism, the newly elected PAP sought to legitimize itself not by protecting rights––the basis for the state in western thought––but rather by overseeing robust economic growth. As economic historian W.G. Huff writes in The Economic Growth of Singapore, the PAP coordinated with Dr. Winsemius’ U.N. Technical Assistance team to embrace an aggressive development strategy, pairing a hands-off approach to regulation with a hands-on approach to recruiting foreign corporations. “The Singaporean model,” Huff writes, “carries the lesson that an extensive role for the government can be combined with free trade.”

Rather than shun foreign capital, Singapore welcomed it with tax concessions and temporary import tariffs. The plan was simple: foreign firms would bring capital, technology and skills, and Singaporeans would learn. Eventually, they would be able to replicate the business practices brought to Singapore by foreign companies.


In wooing tech firms and inspiring the entrepreneurs tasked with turning Singapore into an Asian innovation hub, the government has relied on strategies similar to those that brought the first foreign corporations to the newly independent city-state in the 1960s.

As its baseline, the PAP ensured Singapore remains an ideal place to conduct business by adopting a no-red-tape attitude when it comes to business incorporation, tax forms, and visa acquisition. The government’s commitment to a corruption-free, clean business environment has earned it the top rank on the World Bank’s Ease of Doing Business rankings for eleven consecutive years


But the Singaporean government does not merely step aside when it reduces superfluous regulation. In the period 2011-2015, the government pledged to invest $16.1 billion SGD in research, investment, and enterprise. The outcome of such investments, such as the NUS Entrepreneurship Center, are often in conjunction with top research universities such as the publicly funded National University of Singapore, frequently ranked as the first or second best university in Asia. In 2012, the Singaporean state spent $4 billion on its four autonomous universities and five polytechnic colleges.

Ironically for westerners who think an active government is antagonistic to business, Singapore’s recent burst of entrepreneurship is the work of carefully crafted government policy. In late 2001, Prime Minister Goh Chok Tong commissioned an Economic Review Committee tasked with emphasizing how the PAP could encourage entrepreneurship. Recognizing Singapore’s future prosperity lies in talent and information—rather than the natural resources and geography that first made it rich—the Committee’s comprehensive report laid out a framework for political, economic, and cultural changes needed to make Singapore “a hub of talent, enterprise and innovation.” The report called for a Ministry of Entrepreneurship, liberalization of the financial sector to increase cash-flow to riskier start-ups, and government facilitation of a national private equity exchange. Many of today’s entrepreneurs credit these policies with spurring the innovation of the past decade.

Ανώνυμος είπε...

Most importantly, the report said, these political and economic changes would have to be met by the evolution of “new social values which celebrate entrepreneurship and risk-taking by promoting a culture that accepts diversity and failure, and embraces a broad notion of success.” Singaporeans would have to “forgive those who try and fail, and not humiliate them or dampen their ability to start afresh.”

Singaporeans have accepted the challenge. Only a decade after the Committee’s report, 21.4% of Singaporeans report intentions to start a business within the next three years, nearly double the figure in 2006, and second in the world only to Taiwan. Moreover, Singapore’s rising entrepreneurial class has achieved the PAP’s vision for global outreach, with nearly half of early-stage businesses relying on foreign customer bases.


Singapore’s burgeoning culture of entrepreneurship––augmented by geographical advantage, and decades of careful government planning in the making––will only continue to surpass expectations.

Ανώνυμος είπε...

ΒΟΘΡΟΛΟΜΑΙΟΣ

https://www.youtube.com/watch?v=2cGPwt08mZM#t=840

Ανώνυμος είπε...

βλεπω στη τιβι και ρωτανε τους πολιτικους γιατι λεει δεν εχετε φτιαξει υποδομες για να βρισκουν ετοιμα σπιτια και δουλειες οι καφροι καια ασιατες προσφυγες!!!!

ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΡΩΤΑΕΙ ΤΟ ΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ

ΠΟΙΟΣ ΣΑΣ ΕΔΩΣΕ ΡΕ ΑΛΗΤΕΣ ΤΟ ΔΙΑΚΙΩΜΑ ΝΑ ΥΠΟΔΕΧΕΣΤΕ ΣΤΗ ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΡΑΤΣΑ ΣΤΟ ΠΛΑΝΗΤΗ?

ΠΟΙΟΣ ΣΑΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΜΕΙΣ ΔΙΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΑΜΗΜΕΝΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΣΑΣ ΔΩΣΑΜΕ ΑΔΕΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΥΠΟΔΕΧΕΣΘΕ ΚΙΟΛΑΣ?


ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ ΜΑΛΑΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΑΜΗΜΕΝΟΙ ΞΕΝΟΙ ΣΑΣ

ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΡΕ

ΟΥΤΕ ΕΣΑΣ

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΤΕΙΤΕ ΝΑ ΦΥΓΕΤΕ ΜΑΖΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΛΑΚΕΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΑΣ

ΕΧΟΥΜΕ ΧΙΛΙΑ ΔΥΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΦΟΡΤΩΝΕΤΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΚΑΘΕ ΡΑΤΣΑΣ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΑΣ

ΓΑΜΗΜΕΝΟΙ

ΜΙΑ 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙ ΠΟΛIΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΜΑΖΙ ΣΕ ΟΜΑΔΙΚΟΥΣ ΤΑΦΟΥΣ

ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΣΑΣ ΘΕΛΟΥΜΕ

ΧΑΘΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ ΛΑΘΡΟΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΔΕΣ

ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΜΕ ΑΣΥΛΟ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ

ΝΑ ΠΑΤΕ ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ ΡΕ !!!

Ανώνυμος είπε...

βλεπω στη τιβι και ρωτανε τους πολιτικους γιατι λεει δεν εχετε φτιαξει υποδομες για να βρισκουν ετοιμα σπιτια και δουλειες οι καφροι καια ασιατες προσφυγες!!!!

ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΡΩΤΑΕΙ ΤΟ ΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ

ΠΟΙΟΣ ΣΑΣ ΕΔΩΣΕ ΡΕ ΑΛΗΤΕΣ ΤΟ ΔΙΑΚΙΩΜΑ ΝΑ ΥΠΟΔΕΧΕΣΤΕ ΣΤΗ ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΡΑΤΣΑ ΣΤΟ ΠΛΑΝΗΤΗ?

ΠΟΙΟΣ ΣΑΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΜΕΙΣ ΔΙΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΑΜΗΜΕΝΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΣΑΣ ΔΩΣΑΜΕ ΑΔΕΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΥΠΟΔΕΧΕΣΘΕ ΚΙΟΛΑΣ?


ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ ΜΑΛΑΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΑΜΗΜΕΝΟΙ ΞΕΝΟΙ ΣΑΣ

ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΡΕ

ΟΥΤΕ ΕΣΑΣ

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΤΕΙΤΕ ΝΑ ΦΥΓΕΤΕ ΜΑΖΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΛΑΚΕΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΑΣ

ΕΧΟΥΜΕ ΧΙΛΙΑ ΔΥΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΦΟΡΤΩΝΕΤΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΚΑΘΕ ΡΑΤΣΑΣ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΑΣ

ΓΑΜΗΜΕΝΟΙ

ΜΙΑ 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙ ΠΟΛIΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΜΑΖΙ ΣΕ ΟΜΑΔΙΚΟΥΣ ΤΑΦΟΥΣ

ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΣΑΣ ΘΕΛΟΥΜΕ

ΧΑΘΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ ΛΑΘΡΟΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΔΕΣ

ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΜΕ ΑΣΥΛΟ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ

ΝΑ ΠΑΤΕ ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ ΡΕ !!!

Στην Κίνα καταδίκασαν τον Κεντρικό Τραπεζίτη σε Θάνατο αλλά θα τον κρατήσουν ζωντανό στη φυλακή μεχρι να πεθάνει

  Ο Λιού Λιάνγκ  (Liu Liange), πρώην  Πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου μιας από τις μεγαλύτερες τράπεζες του κόσμου, της Τράπεζας της Κίν...