29/3/16

Ο Alexis έφερε την «Ανάπτυξη» και η Ελπίδα

Αδειοδοτήσεις - εξπρές για τις νέες επιχειρήσεις των .....«Μεταναστών»


Με την απλή γνωστοποίηση στην αρμόδια αρχή θα είναι εφικτή πλέον η έναρξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας των προσφύγων και στην Ελλάδα.
Χθες το ΚΥΣΟΙΠ ενέκρινε το σχέδιο με το οποίο απλοποιούνται οι διαδικασίες αδειοδότησης για βιομηχανίες Χαλάλ τροφίμων, καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος (περιλαμβανομένων και των πρεζοπωλείων και των μπορντέλων) και σε τουριστικά καταλύματα .

3 σχόλια:

Στέργιος (Αλέξανδρος) είπε...

Σαν μπήκες μες σε φέρετρο…., καρτέρει νεκροθάφτη….!

Μία μπρος….. και δέκα πίσω….,
μία άσπρο….. δέκα μαύρο….,…..
με του Κενού το Τίποτα
παράλληλο ταξίδι
σου έγινε συνήθεια….,…..
---- τι φωνασκείς βοήθεια….! ----
‘’μέτρα το χρόνο αντίστροφα’’….:
‘’μείον ένα…., μείον δύο….. και λοιπά…..’’….,
κι άει στα μαυρότρυπα γκρεμνά….!

Του άναρχου αναρχισμού
και του τυχαίου έρμαιο
μέσα στης Γης το Χωνευτήρι….,
άκοσμε κόσμε…., μάζεμα
άρρωστων ποσοτήτων….,…..
μπήκες σε Κίρκης εργαστήρι….,
σπάζεις καθρέφτες….. μη σε ‘δουν….,
Διάλυσης σύντριμμα φριχτό….,
κι ύπνος σε παίρνει στη σαπίλα
και ροχαλίζεις στη νεκρίλα….!

Μία πάνω….. δέκα κάτω….,
μία μέρα….. δέκα νύχτα….,…..
σαν μπήκες μες σε φέρετρο….,
καρτέρει νεκροθάφτη….,
κοσμάκη σάπιε κι άστατε….,…..
---- και σ’ το ‘παν…., ανυπόστατε….! ----
‘’ρωσορουλέτα’’ έπαιζες….:
‘’σκόντο ένα…., σκόντο δύο….. και χαρά…..’’…..,…..
κάποτε, όμως, είν’ αργά….!



Από την έγνοια για τον κόσμο απαλλάχτηκα….!

Από την έγνοια για τον κόσμο απαλλάχτηκα....,
είν’ μάταιο γι’ αδιάφορους να καίγομαι μες στη ‘’Σιωπή’’....,
γι’ αυτούς που Μοίρα –τους την ήττα την εδέχτηκαν....,
που….. εκλέγοντας τους Θύτες –τους.....
μας τους φορτώνουν μια ζωή....!

Σιχτίρ…., μαζόχε κόσμε….. και σαδιστή υπόκοσμε....,.....
με μοιρασμένους ρόλους...., για ξύπνιους και χαχόλους....,
μας πνίξαν τα σκουπίδια....,.....
και…., αν δε μετανοείτε...., άρατε στα τσακίδια....!

Από την έγνοια για τον κόσμο απαλλάχτηκα....,
τελείωσε ο αγώνας μου...., καλό, πια, γω δε σου χρωστώ....,
ντουνιά…., το ψέμα σου το αντάριο το σιχάθηκα....,
η σιχασιά με νίκησε...., σ’ αφήνω πια...., δε σε μπορώ....!

….: Στέργιος (Αλέξανδρος)…..

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλό το ποίημά σου Αλέξανδρε.

Ανώνυμος είπε...

Αν δεν έχεις παιδιά, εντάξει. Βαρέθηκα κι εγώ, αγαπητέ Στέργιο, να βλέπω γύρω μου , φίλους γειτόνους και γνωστούς, χαμπάρι να μην παίρνουν. να τα παρατήσω, να μην σκέφτομαι, να καταπίνω
αμάσητα αυτά που μου σερβίρουν. Αλλά σκέφτομαι αυτά τα τέκνα που 'κανα, να τα 'πνιγα καλύτερα στην κούνια.
Μετά τιμής, Βασίλειος

ΤΑ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ ΤΟΥ ΟΧΙ