Σοβαρές ενστάσεις για το ασφαλιστικό (ρεπορτάζ στυξ)

Ενοποιήσεις, όρια ηλικίας, ΛΑΦΚΑτα συνταγματικά «αγκάθια»
για τα κυβερνητικά μέτρα

http://www.styx.gr

«Οι πολίτες, δεν γνωρίζουν πια τι είναι η ελευθερία. Ιστορικά, ελεύθερος είναι εκείνος που ορίζει την εργασία του. Αυτή ήταν και η διαφορά με τους δούλους. Η σημερινή κυβέρνηση επιτρέπει την επάνοδο μεθόδων των φεουδαρχών». («Πως χάθηκε η Ελευθερία» του Paul Craig Roberts).

Σιγά σιγά θα συνειδητοποιήσει η κυβέρνηση πως έχει ανοίξει τον ασκό του Αιόλου με την παράδοση της χώρας στην Τρόικα ΕΕ, ΔΝΤ, το διεθνές τραπεζικό-κερδοσκοπικό σύστημα κλπ, εις βάρος εργαζομένων και συνταξιούχων.
Συνδικάτα, ο δικηγορικός Σύλλογος, αλλά και απλοί πολίτες, έχουν αρχίσει την προετοιμασία για την δικαστική προσφυγή των κυβερνητικών μέτρων.
Τις επόμενες ημέρες αναμένεται να ξεδιπλωθούν, ανυπέρβλητα συνταγματικά -και άλλα- εμπόδια για τα συνταξιοδοτικά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση, καθώς σε πολλά σημεία τους θίγουν κεκτημένα περιουσιακά δικαιώματα και αναμένεται να ζητηθει να καταπέσουν στα δικαστήρια.
Δικαστικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι πολλά από τα προωθούμενα μέτρα στο Ασφαλιστικό (αλλά και στον εργασιακό τομέα), όχι μόνο θα προσβληθούν με κύμα προσφυγών, αλλά και δεν θα αντέξουν στη δικαστική βάσανο και θα καταπέσουν ως αντίθετα στο Σύνταγμα, σε διεθνείς συμβάσεις, αλλά και στη νομολογία ελληνικών και ευρωπαϊκών δικαστηρίων.
Οι ίδιοι κύκλοι, υποστηρίζουν ότι οι πιο «ασταθείς» ρυθμίσεις είναι εκείνες που σχετίζονται με την προσπάθεια δημιουργίας τριών μόνο ασφαλιστικών Ταμείων. Καθώς και την ενοποίηση ανόμοιων καταστάσεων, με την επαναφορά του ΛΑΦΚΑ, με την προώθηση ρυθμίσεων που ανατρέπουν -σύντομα- ασφαλιστικά δικαιώματα, καθώς θεωρείται ως απώτατο χρονικό όριο θεμελίωσής τους μόλις το επόμενο 6μηνο, μέχρι τη λήξη του 2010.
Ετσι, όμως, θίγονται δικαιώματα με εξαιρετικά σύντομες διαδικασίες και πολύ μικρά μεταβατικά στάδια, αφού προβλέπεται εξαιρετικά γρήγορος χρόνος προσαρμογής (π.χ. η διετία 2011-13) σε ένα πολύ επαχθέστερο καθεστώς, όσον αφορά π.χ. την προσθήκη 5ετιών (για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος).
Οι αλλαγές αυτές που θα κριθούν με προσφυγές κατά περίπτωση, είναι εύκολο να αναδείξουν περιπτώσεις όπου θίγονται εντονότερα διάφορα δικαιώματα που προστατεύουν το Σύνταγμα και η διεθνής νομολογία, όπως είναι τα περιουσιακά δικαιώματα, της ιδιοκτησίας, της ισότητας, της αναλογικότητας και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του πολίτη προς το κράτος.
Στο ασφαλιστικό επίπεδο, οι ίδιοι δικαστικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι είχε επιδειχθεί μια αρχική ανοχή απέναντι στα πρώτα μέτρα σημαντικών περικοπών (στα επιδόματα αδείας, Χριστουγέννων, Πάσχα και σε αντίστοιχες ρυθμίσεις) με βάση τη λογική ότι δικαιολογούνται από την κακή δημοσιονομική κατάσταση της χώρας.
Ομως, οι έκτακτες δημοσιονομικές περιστάσεις αποτελούν λόγο έντονου δημόσιου συμφέροντος που μπορεί να δικαιολογήσει τη λήψη σκληρών μέτρων, χωρίς αυτό να σημαίνει ωστόσο ότι θα είναι διαρκώς συνταγματικά ανεκτή (και με βάση τις διεθνείς συνθήκες και τη νομολογία) η συνεχής υποβάθμιση δικαιωμάτων.

Τα βασικότερα «αγκάθια» που θα αντιμετωπίσουν τα κυβερνητικά μέτρα στα δικαστήρια, σύμφωνα με δικαστικούς κύκλους, αφορούν:
1. Τη δημιουργία τριών μόνο ενοποιημένων Ταμείων. Ενα σοβαρό συνταγματικό πρόβλημα θα δημιουργήσει η προσπάθεια ένταξης στο ΙΚΑ υπαλλήλων του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα μαζί. Στην ουσία πρόκειται για ενοποίηση και εξομοίωση εντελώς διαφορετικών καταστάσεων, αφού ήδη η νομολογία του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου έχει δεχθεί ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα τελούν υπό εντελώς διαφορετικό καθεστώς. Η ενοποίηση αυτή θα αντιμετωπίσει προβλήματα και απέναντι στη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που δέχεται για την ασφάλιση των δημοσίων υπαλλήλων ότι υπάγεται στην κατηγορία της επαγγελματικής ασφάλισης (όπου προβλέπεται ο ανταποδοτικός χαρακτήρας), ενώ το ΙΚΑ εντάσσεται στη λογική της κοινωνικής ασφάλισης.
2. Τη «συνύπαρξη» ισχυρών - εύρωστων Ταμείων με άλλα προβληματικά, εάν και εφόσον αυτή οδηγήσει σε ουσιώδη υποβάθμιση των δικαιωμάτων που απολάμβαναν ασφαλισμένοι άλλων κατηγοριών. Στη λογική αυτή μπορεί να δημιουργηθούν συνταγματικά προβλήματα σε σχέση με την αρχή της ισότητας από την εξαίρεση που προβλέπεται για κάποια τραπεζικά Ταμεία από τη διαδικασία ενοποίησής τους με άλλα.
3. Τη γρήγορη αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης με προσθήκη ακόμα και 15 ετών, μέσα σε στενό τριετές στάδιο προσαρμογής. Η ήδη υπάρχουσα νομολογία είχε δεχθεί την ανάγκη εξίσωσης των ορίων συνταξιοδότησης ανάμεσα στις γυναίκες και τους άνδρες. Μόνο που είχε δεχθεί ότι, για λόγους ισότητας, η εξίσωση αυτή μπορεί να γίνει και προς τα κάτω, δηλαδή με την επέκταση υπέρ των ανδρών των ευνοϊκών ρυθμίσεων. Υπάρχουν αμφιβολίες για τη νομιμότητα μιας τόσο γρήγορης αναπροσαρμογής του ισχύοντος καθεστώτος, αφού οδηγεί σε μεγάλες ανατροπές και προγραμματισμούς ζωής.