Η μητέρα της επανάστασης , η Εταιρία των Φίλων του Γένους που ιδρύθηκε το 1800, συνένωσε τους εθνικιστές της Φιλογένειας με τους ελληνικούς επαναστατικούς κύκλους της Βιέννης και της Ιταλίας στους οποίους ιδιαίτερα δραστήριοι ήσαν οι Ιακωβίνοι και οι καρμπονάροι διανοούμενοι, με τα κινήματα που είχε δημιουργήσει η Ρωσία, τους Λαμπρινούς και τον «Φοίνικα» του Φυραρή.
Η βάση του πολιτικού συμβιβασμού μεταξύ των αριστοκρατών εθνικιστών , των εμπόρων και των Ιακωβίνων, ήταν η παράκαμψη του προσδιορισμού του πολιτικού καθεστώτος της Ελεύθερης Ελλάδας για μετά την εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση . Τότε θα λυνόταν , «κατά το πλήθος του λαού και κατά το κλίμα».
Η καθετοποίηση των συνωμοτικών μηχανισμών σε μια ενιαία οργάνωση, κράτησε από το 1814 ως το 1818, και έγινε με έναν ακόμα πολιτικό συμβιβασμό, που επισημοποιήθηκε με το «Πατριωτικό Δοκίμιο» και που κατέληξε στο λαϊκό επαναστατικό σύνθημα, «για του χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία».
Η εκδήλωση της επανάστασης επισπεύστηκε , καθώς ο χρόνος περνούσε και το στρατιωτικό δυναμικό το «έτρωγαν» τα γηρατειά, με βάση την «έξωθεσμική», καταρχήν συμφωνία συνεργασίας, του 1819, ανάμεσα στους εθνικιστές τέκτονες της Κέρκυρας , τον Φοίνικα, και τους μασόνους του Ρώμα, την οποία επισφράγισε ο Αριστείδης Παπάς.
Οι πολιτικοί συμβιβασμοί , και η συνεργασία στην πράξη, διαμόρφωσαν έναν ετερόκλητο πολιτικό φορέα, που σκεπτόταν με διαφορετικό τρόπο στην Αγία Πετρούπολη, με διαφορετικό τρόπο στην Μόσχα, με διαφορετικό τρόπο στην Κέρκυρα, με διαφορετικό τρόπο στην Κωνσταντινούπολη, με διαφορετικό τρόπο στην Οδησσό, και με διαφορετικό τρόπο στη Ζάκυνθο.
Γενικός συντονιστής αυτού του «ενιαίου χάους», ήταν ο Καποδίστριας, που έθεσε ως στόχο την απελευθέρωση της Μεγάλης Ελλάδας, (Πελοπόννησος, Ήπειρος, Μακεδονία, Κρήτη, Αιγαίο, Σμύρνη), με συνδυασμό των τοπικών εξεγέρσεων και των διπλωματικών μέσων.
Ο ύστατος συμβιβασμός, ήταν η ανάθεση της ηγεσίας του νέου κράτους, τ
ο 1820, στον Αλέξανδρο Υψηλάντη, που έπρεπε οπωσδήποτε να κηρύξει την επανάσταση στην Πελοπόννησο. Εναλλακτικό σχέδιο δεν υπήρχε.
Τα λάθη του Υψηλάντη, προκάλεσαν το τεράστιο πολιτικό κενό, το οποίο όρμησαν να καλύψουν οι κοτζαμπάσηδες και οι συνεργάτες της εταιρείας της Ανατολής .
ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΤΖΑΡΑΣ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
102 χρόνια από την Μικρασιατική Προδοσία Στις 11 Αυγούστου 1921 ο Αρχιστράτηγος, ο 12ος. ήταν άρρωστος. Η στρατιά κοινοποίησε στα Σώματα και στις Μεραρχίες σχέδιο επιθέσεως το οποίο ήταν «επί χάρτου». Εκ των υστέρων χαρακτηρίστηκε «θεωρητικό» και «ανεδαφικό». Η μεγαλύτερα καταστροφή ηταν ότι το Επιτελείο στην Σμύρνη, ( δηλαδή ο Πάλλης και ο Σαρρηγιάννης) παρερμήνευσε τις πληροφορίες των «αναγνωριστικών αεροσκαφών» και εκτίμησε ότι οι Τούρκοι υποχωρούσαν. Από αυτό το λάθος ξεκίνησε η Καταστροφή του Σαγγαρίου. Ο Κεμάλ την 11η Αυγούστου διέθετε στην περιοχή του Γκεούκ ποταμού 12 Μεραρχίες, και κατά μήκος του Σαγγάριου 3 Μεραρχίες με εφεδρεία μία. Τα ξημερώματα της 11ης Αυγούστου η 7η Μεραρχία του Γ Σώματος, διέβη δι επιθέσεως την γέφυρα Μπείλικ Κιοπρού αλλά η προέλαση της ανεκόπη από την 17η Τουρκική Μεραρχία Πεζικού και την 1η Ιππικού. Το Β Σώμα κινήθηκε με βραδύτητα και δεν έλαβε επαφή με τους Τούρκους, Το Πρώτο Σώμα διαπίστωσε ότι ο χάρτης των επιχειρήσεων ήταν εντελώς λάθος και δεν υπήρχαν τα υψώματα που είχε οχυρωθεί ο εχθρός.
Στις 17.00 της 11 ης Αυγούστου οι Μεραρχίες του Α Σώματος, (διοικητής Κοντούλης και Επιτελάρχης Γονατάς) έλαβαν την 2164/3 διαταγή του Σώμ...
.png)
3 σχόλια:
http://kolakas.blogspot.gr/2016/03/21.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed:+Kolakas+%28KOLAKAS%29
Κε Χατζάρα,χρόνια Πολλά
Για δέστε τον σύνδεσμο και πεστε μας για τον Ραφαηλίδη και τις ιστορικές του απόψεις, περί των αγωνιστών του '21.
Ευχαριστώ
Για τον Ραφαηλίδη κανείς δεν ήταν Ελληνας και φυσικά αφού ούτε αυτός ως μαρξιστοτραφής θα μπορούσε να είναι για τους αριστερούς η φυλή η ράτσα το αίμα δεν έχει σημασία μόνο ο σαμπαλικός παράδεισος των ονειρώξεών τους έχει σημασία και ο νοών νοείτω.
Κε Χατζάρα, μπορείτε να διευκρινήσετε αν τον Αλέξανδρο Υψηλάντη τον θεωρείτε ύποπτο εκούσιας συμμετοχής σε νθελληνικούς σχεδιασμούς ή απλώς με λάθη;...
Η Φιλική Εταιρεία ήταν τελικά ένας Δούρειος Ίππος αγγλοσαξονικών μασωνικών στοών ή καθαρά πατριωτική προσπάθεια που ήλπιζε αγνά στην ρωσική υποστήριξη;..
Κ.Χ.
Δημοσίευση σχολίου