Είναι και λίγο…. Μπαταχτσής ο Μέγας Επενδυτής

Vivartia: Η «αγωνία» των 22 ημερών…

Ρεπορτάζ http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/vivartia-lr-22--2010060824224

Είκοσι δύο ημέρες για να ξεμπλέξει το κουβάρι των τεράστιων βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων της Vivartia έχει ο όμιλος της MIG, αλλά η διαπραγμάτευση με τους πιστωτές συμπίπτει με τη χειρότερη περίοδο του ελληνικού τραπεζικού συστήματος εδώ και δεκαετίες, αλλά και με τη χειρότερη περίοδο για τα οικονομικά αποτελέσματα της Vivartia. Και θα απαιτηθεί, όπως όλα δείχνουν, τεράστια προσπάθεια για να τηρηθεί η αρχική δέσμευση προς τους μετόχους, για λύση μέσα στο δεύτερο τρίμηνο του 2010.

Το πρόβλημα υπερχρέωσης της Vivartia έγινε απολύτως ορατό μέσα στο 2009, καθώς τα αποτελέσματα του ομίλου επιδεινώθηκαν και έπαψε να καλύπτει βασικούς όρους των ομολογιακών δανείων που είχε λάβει, με αποτέλεσμα αυτά να καταστούν άμεσα απαιτητά και να αρχίσει μια δύσκολη διαπραγμάτευση με τους πιστωτές. Πριν από λίγο καιρό, η MIG ανακοίνωσε την πώληση του πιο κερδοφόρου κομματιού της Vivartia, της παλαιάς Chipita, που… αναστήθηκε για να μεταβιβασθεί σε επενδυτική κοινοπραξία του Σπ. Θεοδωρόπουλου και του Ομίλου Olayan, ώστε να διευθετηθεί και το θέμα των δυσβάστακτων υποχρεώσεων του ενιαίου ομίλου.

Σύμφωνα με τις οικονομικές καταστάσεις του πρώτου τριμήνου 2010, η Vivartia βαρύνεται με βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις της τάξεως των 970 εκατ. ευρώ, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων (733 εκατ. ευρώ) αφορά τα «χτυπημένα» ομολογιακά δάνεια, που κατέστησαν απαιτητά επειδή η επιδείνωση των οικονομικών αποτελεσμάτων ανέβασε πέρα από τα προβλεπόμενα ανώτατα όρια τη σχέση του καθαρού δανεισμού προς τα κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων.

Το πρόβλημα υπερδανεισμού της Vivartia γίνεται σαφές ακόμη και χωρίς περίπλοκες νομικές και οικονομικές αναλύσεις: μια ματιά στα οικονομικά αποτελέσματα του ομίλου στο πρώτο τρίμηνο του 2010, δείχνει καθαρά ότι μόνο με ένα θαύμα μπορεί να πείσει τις τράπεζες για ένα ευνοϊκό διακανονισμό των τεράστιων υποχρεώσεών του, που έχουν καταστεί απαιτητές.

Η λύση που βρέθηκε ήταν να αποσχισθεί το πιο κερδοφόρο κομμάτι της Vivartia, η παλαιά Chipita και να πουληθεί έναντι ενός μάλλον υπερβολικού, ιδιαίτερα για τα δεδομένα της συγκυρίας, τιμήματος (730 εκατ. ευρώ- με χθεσινό κλείσιμο όλη η… ΑΤΕ κοστίζει 900 εκ.€ !!!).

Με αυτή τη συναλλαγή, όπως είχε ανακοινωθεί, «το καθαρό χρέος της Vivartia θα μειωθεί από €891 εκατ. στο τέλος του 2009, σε €293 εκατ. σημειώνοντας μείωση κατά €598 εκατ. Από αυτά οφειλές ύψους €327 εκατ., αναμένεται να αναληφθούν από την Chipita ενώ η υπόλοιπη μείωση δανειακών υποχρεώσεων θα πραγματοποιηθεί με την χρήση του τιμήματος, μειώνοντας σημαντικά την έκθεση της Εταιρείας και του Ομίλου σε χρέη και κινδύνους αυτή την δύσκολη περίοδο των έντονων αναταράξεων τόσο για την ελληνική οικονομία αλλά και την αγορά γενικότερα».

Όμως, για να επαληθευθεί αυτό το σενάριο, θα πρέπει μέχρι το τέλος Ιουνίου να έχει ολοκληρωθεί η ιδιαίτερα περίπλοκη διαδικασία της απόσχισης, που αρχικά επρόκειτο να γίνει με ισολογισμό μετασχηματισμού 31/3/2009, αλλά… αισίως η προθεσμία μετατέθηκε στα τέλη Ιουνίου 2010. Αναγκαία προϋπόθεση για την ολοκλήρωση του «διαζυγίου», δηλαδή για τη διάσπαση της περιουσίας και των υποχρεώσεων των δύο εταιρειών, είναι να ικανοποιηθούν πλήρως οι πιστώτριες τράπεζες και να δώσουν τη συγκατάθεσή τους.

Ακόμη και αν δεν είχαν μεσολαβήσει πολλά δυσάρεστα γεγονότα για την εθνική οικονομία και το τραπεζικό σύστημα από τον Απρίλιο που ανακοινώθηκε κατ’ αρχήν η συμφωνία πώλησης της παλαιάς Chipita, η επίτευξη του στόχου για λύση μέχρι το τέλος Ιουνίου φαινόταν αρκετά φιλόδοξη. Το ερώτημα τώρα είναι αν στις σημερινές, ακραίες συνθήκες που διαμορφώνονται στην οικονομία, το deal μπορεί να προχωρήσει όπως είχε αρχικά σχεδιασθεί. Μέχρι το τέλος του μήνα η απάντηση θα πρέπει να έχει δοθεί… αλλιώς…