‎ Οτοζέρναγια Βόζβρατιχ. «отторженная возвратихъ».Η προσάρτηση της Πραβομπερέσναγιας Ουκρανίας ( της Δυτικής Όχθης) στη Ρωσική Αυτοκρατορία,

 Στις 27 Μαρτίου 1793, ως αποτέλεσμα της δεύτερης διχοτόμησης της Πολωνίας , η Αυτοκράτειρα Αικατερίνη Β' εξέδωσε μανιφέστο για τη συμπερίληψη της Ουκρανίας της Δεξιάς Οχθης, της Πραβομπερέσναγιας στη Ρωσική Αυτοκρατορία.

 ‎Η Δεξιά Όχθη σύμφωνα με τους όρους της Συνθήκης του Κάρλοβιτς του 1698-1699, περιήλθε στην κυριαρχία της Πολωνίας .

Η Δεξιά-Οχθη , (Κιέβο, Τσερκάσι, Κυρόβογκραντ, Ζύτομιρ , Βινίτσια, Χμελνίτσκι , Ρίβνε και Βολίν), παρέμεινε υπό την κυριαρχία της Πολωνικής-λιθουανικής Κοινοπολιτείας 126 χρόνια. ( 1667-1793). 

 Η Αυτοκράτειρα Αικατερίνη Β', με την ενσωμάτωση στη Ρωσική Αυτοκρατορία , της Ουκρανίας της Δεξιάς Όχθης , απάλλαξε τους Ρώσους από την εθνική, θρησκευτική και κοινωνική καταπίεση των Καθολικών.

Με την ευκαιρία αυτή κόπηκε ένα αναμνηστικό μετάλλιο. Στην αντίθετη πλευρά του απεικονιζόταν ένα πορτραίτο σερ προφίλ της Αυτοκράτειρας, και στο πίσω μέρος - ένας χάρτης των προσαρτημένων εδαφών με τον δικέφαλο και η επιγραφή « Επιστροφή των Αποσπασμένων», «отторженная возвратихъ».

Στο Μανιφέστο για την προσάρτηση αυτών των εδαφών, η ελευθερία της θρησκείας ήταν εγγυημένη όχι μόνο για τους Ορθοδόξους αλλά και για τους Καθολικούς κα τους Εβραίους νέους υπηκόους και δόθηκε επίσης χρόνος τριών μηνών για την πώληση του κτήματος και την αναχώρηση, όσων δεν ήθελαν να ορκιστούν πίστη στην αυτοκράτειρα. Στο μανιφέστο για την προσάρτηση αυτών των εδαφών, η ελευθερία της θρησκείας ήταν εγγυημένη σε νέους υπηκόους και δόθηκε επίσης χρόνος για την πώληση του κτήματος και την αναχώρηση, εάν οι περήφανοι γενάρχες δεν ήθελαν να ορκιστούν πίστη στην αυτοκράτειρα.

Στο Μανιφέστο , η Αυτού Μεγαλειότητα η Αυτοκράτειρας όλης της Ρωσίας, τόνιζε ότι «όλες οι προσπάθειές Της για τη διατήρηση της ειρήνης, της ησυχίας και της ελευθερίας» με τη Δημοκρατία της Πολωνίας ,«αποδείχθηκαν αδιαμφισβήτητα και απτά από τριακονταετή πείρα ότι όχι μόνο ότι ήταν μάταιες, αλλά και μετατράπηκαν σε άκαρπο βάρος με αμέτρητες απώλειες». 

 Η Μεγαλειότητα Της έβλεπε πάντα με «ιδιαίτερη Λύπη» την καταπίεση στην οποία υπήχθησαν, «οι Όμαιμοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί» στα εδάφη και τις πόλεις, δίπλα στη Ρωσική Αυτοκρατορία,που ήταν κάποτε ιδιοκτησία Της, Η φιλεύσπλαχνη αυτοκράτειρα θέλει όχι μόνο να επιβεβαιώσει σε όλους αυτούς τέλεια και απεριόριστη ελευθερία στη δημόσια άσκηση της πίστης τους, και τη νόμιμη κατοχή και περιουσία του καθενός• αλλά επίσης, ακολουθώντας το παράδειγμα των πιστών κατοίκων Της της Λευκορωσίας, που ζουν σε πλήρη ειρήνη και αφθονία υπό τη σοφή και πράο βασιλεία Της, εγγυάται σε πλήρη έκταση και χωρίς καμία εξαίρεση όλα εκείνα τα δικαιώματα, τις ελευθερίες και τα προνόμια που απολαμβάνουν οι αρχαίοι υπήκοοί Της. Και γι' αυτόν τον λόγο, από τους Ευγενούς , τους αξιωματούχους και μέχρι και τον τελευταίο , πρέπει να δώσουν πανηγυρικό όρκο πίστης μέσα σε ένα μήνα, μπροστά στοςυ εκπροσώπους της αυτοκράτειρας. Εάν κάποιος από τους ευγενείς και από άλλο κράτος που έχει ακίνητη περιουσία, παραμελώντας τη δική του ευημερία, δεν θέλει να ορκιστεί, επιτρέπεται να πουλήσει την ακίνητη περιουσία του και να φύγει οικειοθελώς εκτός συνόρων για περίοδο τριών μηνών. , μετά την οποία όλη η υπολειπόμενη περιουσία του δεσμεύεται και οδηγείται στο ταμείο».