Τα Οικεία Κακά. 7 Απριλίου 1825. Η Νίλα των αγγλοφρόνων δανειοληπτών και των μισθοφόρων τους στο Κρεμμύδι.

Πολέμησαν τρέχοντας 

για να σώσουν το τομάρι τους, 

οι ρουφιανομπατριώτες.

\

«Τρείς έφερε μοχθούσα, Γίγαντας της Γης η σφαίρα», όπως έγραψε ο τροβαδούρος της Στοάς και δολοφόνος του Καποδίστρια, Σούτζος. 

«Και οι τρείς κηρύττουσι μητέρα το Ψωροραγιαδιστάν». 

Οι τρείς γίγαντες είναι αναμφίβολα, ο Υδραίος λοστρόμος Κυριάκος Σκούρτης, που ήταν ο στρατηγός της Μάχης του Κρεμμυδίου. Ο "στρατάρχης" της μάχης της Φλώρινας , σύντροφος Βλαντάς και ο Μπακόπουλος του Παπάγου, που παρέδωσε τη Θεσσαλονίκη και τα 

οχυρά στους Γερμανούς. 

Το Πάσχα είχε πέσει νωρίς το 1825. 

Στις 29 Μαρτίου.

 Οι μισθοφόροι των «δανειοληπτών», αφού, χώνεψαν το Αρνί,

ξεκίνησαν να τα βάλουν με τον Ιμπραήμ.

 Αρχηγός της εκστρατείας ήταν ο Πρόεδρος του

 Εκτελεστικού Γεώργιος Κουντουριώτης, που όμως τον ζάλιζε

 το άλογο και τα παράτησε.

 Ως αρχιστράτηγο των χερσαίων δυνάμεων, διόρισε τον δικό του, 

τον Υδραίο λοστρόμο Κυριάκο Σκούρτη, που έδινε διαταγές 

"ναυτικές". Όρτσα, μάϊνα κλπ. 

Ο Σκούρτης ήταν λοστρόμος . 

Πριν την επανάσταση είχε υπηρετήσει στο οθωμανικό ναυτικό. 

Το Μάιο του 1824, ήταν ο «κομισάριος» των Υδραίων ,

στο μισθοφορικό Σώμα του Βούλγαρου Κρίστε, που νίκησε 

τους άνδρες  των Νικηταρά, Πλαπούτα, Τσώκρη και Πάνου 

Κολοκοτρώνη στις μάχες της Δαλαμανάρας και των Μύλων. 

Μετά, ως έμπιστος μετέφερε, τους αιχμάλωτους στην Ύδρα. 

Το μισθοφορικό Σώμα των δανειοληπτών, που πήγαινε να χτυπήσει 

τον Ιμπραήμ,  ήταν περίπου 3500. 

Ρουμελιώτες, Σουλιώτες, Μακεδόνες, και Βούλαγροι, με 

οπλαρχηγούς τον Κίτσο Τζαβέλα, τον Κώστα Μπότσαρη, 

τον Γεώργιο Καραϊσκάκη, τον Τάσο Καρατάσο και τον Βούλγαρο Χατζηχρήστο. 

Πολιτικός Σύμβουλος του αρχιστρατήγου Σκούρτη

 ήταν ο έμπειρος από την μάχη του Πέτα, 

Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος. 

 

Ο Σκούρτης και ο Μαυροκορδάτος, διάλεξαν την περιοχή του χωριού Κρεμμύδια, μεταξύ Μεθώνης και Ναυαρίνου (Πύλου), και την τοποθεσία  "Γλυκοριζάκι" για να φτειάξουν ταμπούρια  

και να περιμένουν τον Ιμπραήμ. 

Ο Ιμπραήμ είχε 3000 πεζούς, 400 Ιππείς και 4 Κανόνια. 

Οι δυνάμεις ήσαν αριθμιτικά ισοδυναμες.

Το Κέντρο της παράταξης των δανειοληπτών,  το ανέλαβε

 ο "αρχιστράτηγος"  , " Καπετάν Σκούρτης" με τον πολιτικό του,

 Σύμβουλο. Ηταν οι πρώτοι που το έβαλαν στα πόδια .

Στη μάχη του Κρεμμυδίου ο αιγυπτιακός στρατός πέτυχε

 αποφασιστική νίκη . 

Τα ανεμομαζώματα των Κουντουριώτηδων διαλύθηκαν. 

600 μισθοφόροι άφησαν τα κοκαλάκια τους στο Κρεμμύδι. 

Οι μισθοφόροι, απέδωσαν την ήττα και την διάλυση στην κακή τύχη.

 Ο Καραϊσκάκης, που συμμετείχε στην εκστρατεία, αντιλήφθηκε την

επερχόμενη καταστοφή, διαολόστειλε τον Σκούρτη, πήρε τους δικούς του και έφυγε ,  πριν την μάχη, και πήρε το δρόμο της επιστροφής στη Ρούμελη.

 

Όλοι οι Ρουφιάνοι , «Ιστορικοί», της Στοάς, προσπαθούν να ρίξουν

 την ευθύνη  για τη Νίλα στο Κρεμμύδι, στην «διχόνοια», και  στην 

«φαγομάρα», και όχι εκεί και σε εκείνους που πρέπει. 

Στους δειλούς αργυρώνητους δανειολήπτες, στα «νόθα και Ασιανά σπέρματα», που αποτελούσν την Φάρα την υπαλλήλων της Εταιρείας 

της Ανατολής και της Αγγλικής πολιτικής.

Το νόθο και Ασιανο σπέρμα, ο Αλέξανδρος Μαυρκορδάτος, 

ήταν παρών σε τρείς καταστροφικές μάχες από όπου διέφυγε 

τρέχοντας . Στην καταστροφή του Πέτα. 

Στην καταστροφή στο Κρεμμύδι και στην καταστροφή στην 

Σφακτηρία.

Το ηρώο για τους.... πεσόντες που δεν το εβαλαν στα πόδια

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ