Οι «ευαίσθητοι» και η «μνήμη» του Πουστροθανάση

Επανέρχομαι στα σχόλια ενός «ευαίσθητου,» που τον ενοχλεί η ευκολία με την οποία ο Χατζάρας χλευάζει ιστορικά πρόσωπα που δεν ζουν και φυσικά δεν μπορούν να του απαντήσουν καταλλήλως...
«Το να γράφεις κρίσεις και επικρίσεις για ιστορικά γεγονότα είναι θεμιτό, αλλά να βωμολοχείς κατά αποθαμένων, είναι ενάντια σε κάθε ελληνική παράδοση..», μου έγραψε.

Ο «ευαίσθητος» φαντάζομαι ότι δεν διαμαρτύρεται για τις βωμολοχείς κατά των δολοφονημένων από τους Κομμουνιστέ.ς που τους βαφτίζουν «αντιδραστικούς», «εθνοπροδότες», «φασίστες», κλπ.

Και δεν τον ενοχλεί το ψεύδος περί τον Πρωτοκαπετάνιο. Με τα ψεύδη της ΚΚΕ λτδ αισθάνεται άνετα. Με την αλήθεια δεν τα πάει καλά. Οπότε, βαφτίζουμε την αλήθεια «βωμολοχίες» και το ψέμα «ψάρι».

"Δυστυχώς", του έχω άσχημα νέα.

Ο πουστροθανάσης, ο πρωτοκαπετάνιος ήταν και Πούστης και κλέφτης και αλκοολικός.
Δημοσίευσα την ιστορία του «ατίθασου δωδεκάχρονου» που τον «τιθάσευσε»
ο τριαντακτάχρονος με το πρόσχημα την αντιγραφής ενός CD.
Τάλε Κουάλε και η Ιστορία του «ατίθασου Θανάση» στην Λαμία, που τον «τιθάσευσε» ο Τάκης με πρόσχημα την μύηση στον κομμουνισμό. Και μετά,
ως τρελή και αλλοπαρμένη, ο Θανάσης κατεβηκε στην Αθήνα να βρει τον «Μέντορα», σύντροφο Τάκη. Τον γκέι παρέιντ ποιητή, που «κοιμόταν μέσα στο Ριζοσπάστη» και βάφτισε τον Θανάση, Άρη.