Οι Γερμανοί ξανάρχονται

Σαλάτα SIEMENS και πολεμικών αποζημιώσεων σε φόντο οικονομικής υστερίας

του Κώστα Μπετινάκη

Φτάσαμε σε μια εποχή που έχουν αρχίσει να διαγκωνίζονται οι Εφιάλτες. Πριν ακόμα ξεχαστεί ο απόηχος των παπαγάλων που μας είχαν πρήξει με τις «ευνοϊκές ρυθμίσεις» του σχεδίου Ανάν, πήραν την σκυτάλη κάποιοι άλλοι, που εξαίρουν πάλι τους ξένους οι οποίοι επιτίθενται λυσσωδώς εναντίον της οικονομίας μας.

Έχουμε ξεχάσει τις αγριότητες των Άγγλων στην Κύπρο.

Κατορθώσαμε να ξεχάσουμε τις φιλοτουρκικές και φιλο-φυρομικές οβερτούρες των ΗΠΑ τις προβοκάτσιες που στήνει το ΝΑΤΟ με τις υπερπτήσεις των τουρκικών μαχητικών στο Αιγαίο, και τα βάλαμε με τους ταλαίπωρους εκείνους νεαρούς ανιστόρητους Γερμανούς δημοσιογράφους, με το αισχρό σχόλιό τους ότι «δεν θα πληρώσει η Γερμανία για τα χάλια της ελληνικής οικονομίας» στο περιοδικό που συνοδευόταν από την χυδαία μονταρισμένη, φωτογραφία της Αφροδίτης της Μήλου.

Φτάνει όμως, να παρακολουθήσετε τους σχολιαστές του ραδιοτηλεοπτικού «ΣΚΑΕΙ» και να καταλάβετε τι θα πει «συνεργάτες των Γερμανών».

Οι δημοσιογράφοι του σταθμού, ήταν οι μόνοι που δικαιολόγησαν απόλυτα τα γερμανικά αισχρά σχόλια.

Τις τελευταίες μέρες παρακολουθούμε μία διαμάχη ανάμεσα σε δύο «ξενόγλωσσους» τηλεοπτικούς σταθμούς - του ALTER (πόσοι τηλεθεατές ξέρουν τι σημαίνει) από τη μια και του ΣΚΑΕΙ από την άλλη. (Πιστεύω ότι η βινιέτα είναι γραμμένη ανορθόγραφα) επειδή χωρίς το Ε δεν σημαίνει κάτι στα ελληνικά). Οι σχολιαστές του ενός σταθμού υπερθεματίζουν ό,τι μας καταμαρτυρούν οι Γερμανοί, και του άλλου τους καρφώνουν, χωρίς ωστόσο να παίρνουν «φιλελληνικές θέσεις».

Η διαμάχη για το ποιος κατέχει πιο αυθεντικό ρεπορτάζ για το σκάνδαλο SIEMENS, ο καυγάς για μια υπόθεση που τελικά θα καταλήξει χωρίς να καταδικαστούν ένοχοι, έξυσε κι άλλες πληγές για να φουντώσουν πάλι μνήμες από τα ναζιστικά εγκλήματα την Κατοχή.

Λες και λίγα μας έχουν κάνει οι Βρετανοί, οι Αμερικανοί και άλλοι «σύμμαχοι».

Παρακολουθήσαμε έτσι, χτες το βράδυ ως τις πρωινές ώρες εκπομπή, που θύμιζε τις ναζιστικές βιαιότητες, περιορίζοντας όμως το ρεπορτάζ της στην σφαγή του Διστόμου κάνοντας μόνο μια αναφορά για τα άλλα 100 ολοκαυτώματα που προκάλεσαν οι ναζί κατά την κατοχή στη χώρα.

Το σκάνδαλο SIEMENS, αποτελεί μια συνέχεια της ναζιστικής νοοτροπίας του τότε, που υπάρχει στην Γερμανία του σήμερα απέναντι στους Έλληνες, από τους Γερμανούς που εύκολα εύρισκαν Εφιάλτες πολιτικούς να ξεπερνούν «προβλήματα».

Το όνομα του χιτλερικού αξιωματικού Μαξ Μέρτεν συνδέθηκε στην Ελλάδα όχι μόνο με την εξολόθρευση των 56.000 και πλέον εβραίων ελλήνων υπηκόων της Θεσσαλονίκης αλλά και με την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα στο τέλος της δεκαετίας του '50.
Ο Μέρτεν, εναντίον του οποίου είχε σχηματιστεί δικογραφία ως εγκληματία πολέμου από το 1947, είχε συλληφθεί και μεταφερθεί σε φυλακές της Αθήνας, δικάστηκε τον Φεβρουάριο του 1959 και καταδικάστηκε σε «κατά συγχώνευσιν κάθειρξιν» 25 ετών, αλλά λίγους μήνες αργότερα μεταφέρθηκε στη Δυτική Γερμανία για να εκτίσει (υποτίθεται) εκεί την ποινή του. Το 1960 αφέθηκε ελεύθερος.
Τον Ιανουάριο του 1959 η τότε κυβέρνηση Καραμανλή φέρνει στη Βουλή για ψήφιση νομοσχέδιο «περί αναστολής διώξεως εγκληματιών πολέμου» και το δικαιολογεί με το ότι, όπως δήλωσε ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Καλίας, «πρέπει να παραμεριστούν τα εμπόδια διά την ανάπτυξιν των σχέσεών μας με τη Δυτική Γερμανία».
Αυτά τα πράγματα όμως, δεν μπορεί να τα θυμόμαστε, μια και η τάση των ημερών, είναι να ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ την ΙΣΤΟΡΙΑ μας. Τόσο την πρόσφατη όσο και την παλιότερη.
Γιαυτό φροντίζουν εγκάθετοι αξιωματούχοι του υπουργείου (όχι Εθνικής πλέον) Παιδείας.
Η σφαγή του Διστόμου
Μετά 59 χρόνια από τη σφαγή στο Δίστομο, στις 10 Ιουνίου του 1944, όπου Γερμανοί Ες Ες δολοφόνησαν ως αντίποινα 218 γέρους γυναίκες και παιδιά, το Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο στην Καρλσρούη εκδίκασε την αγωγή του Αργύρη Σφουντούρη και των τριών αδελφών του που ζητούν αποζημίωση από το γερμανικό δημόσιο για το θάνατο των γονιών τους και την καταστροφή της περιουσίας τους στο Δίστομο. Τον Ιούνιο του 2003 το Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο στην Καρλσρούη πήρε απορριπτική απόφαση, όπως και οι προηγούμενες αποφάσεις στο Πρωτοδικείο της Κολωνίας και στο Εφετείο της Βόννης.
«Ούτε χρήματα ούτε χειρονομίες καλής θέλησης
προς τα Καλάβρυτα»
Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αποφάνθηκε ότι τα θύματα εγκλημάτων που διέπραξε η Βερμαχτ κατά τον B' παγκόσμιο πόλεμο δεν νομιμοποιούνται να ζητήσουν αποζημίωση από το γερμανικό δημόσιο.
«Ούτε χρήματα ούτε χειρονομίες καλής θέλησης» επιγράφει το άρθρο της η Frankfurter Rundschau, αναφερόμενη στη απόφαση του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για την μη αποζημίωση των θυμάτων από τα εγκλήματα που διέπραξε η Βέρμαχτ.

«Πάνω από μια δεκαετία η σφαγή των Καλαβρύτων απασχολεί τα δικαστήρια. Συγγενείς των θυμάτων απαιτούν αποζημιώσεις. Την Πέμπτη απορρίφθηκε από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων η αγωγή ομάδας ατόμων που είχαν προσφύγει αρχικά εναντίον της Γερμανίας το 1995.
Οι δικαστές έκριναν πως οι «επιχειρήσεις των ενόπλων δυνάμεων» είναι «έκφραση κρατικού κυριαρχικού δικαιώματος». Για το λόγο αυτό οι συγγενείς των θυμάτων δεν μπορούν να επικαλεστούν πως πρόκειται για αστικές αποζημιώσεις. Οι συνήγοροι τους αντίθετα υποστήριξαν πως οι απαιτήσεις αυτές δεν σχετίζονταν με τον πόλεμο και πως επρόκειτο για την εκδίκαση αστικών απαιτήσεων.

Για τους Έλληνες, θύματα του πολέμου, η απόφαση αυτή δεν είναι η τελευταία λέξη. Ελπίζουν ακόμα σε αποζημιώσεις. Και όχι μόνο στα Καλάβρυτα. Οι Nαζί στρατιώτες προκάλεσαν φοβερές καταστροφές κατά την κατοχή της Ελλάδας επί 3,5 χρόνια κατά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Περισσότεροι από 130.00 Έλληνες πολίτες εκτελέστηκαν, 700.000 Εβραίοι μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, 300.000 νεκροί από την πείνα και το κρύο. Και εκτός αυτού κατεστραμμένα κτίρια, επιχειρήσεις και δρόμοι.» Χώρια η κλοπή του χρυσού των ελληνικών τραπεζών.

Η εφημερίδα Neues Deutschland έγραφε σκωπτικά:
«Τελικά είμαστε τυχεροί. Θα μπορούσε η υπόθεση να μας έχει στοιχίσει πολύ πιο ακριβά. Πρόκειται για μια κακή απόφαση η οποία καταδεικνύει ότι μένουν ατιμώρητα τα εγκλήματα που διαπράττουν τα κράτη. Και αυτό ισχύει για τη Γιουγκοσλαβία του 1999, για το σημερινό Ιράκ και το Αφγανιστάν και αύριο ποιος ξέρει. Υπό την έννοια αυτή δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι πολιτικοί και στρατιωτικοί περιφρονούν το διεθνές δίκαιο καταλήγει η εφημερίδα».

Είχα επισκεφτεί τα Καλάβρυτα, για πρώτη φορά, σε σχολική εκδρομή, όταν ήμουν μαθητής του Γυμνασίου. Ακόμα θυμάμαι τον καθηγητή μας που μας περιέγραφε, εκεί ψηλά στον τόπο του μαρτυρίου πως οι ναζί κατακτητές είχαν εκτελέσει 695 άνδρες, από 13 και πάνω. Η συγκίνηση με είχε συνεπάρει κάτω από τον μαρμάρινο σταυρό, από το πρωτοφανές για τη νεανική μου γνώση φρικτό έγκλημα. Πόσα σχολεία έχουν προγραμματίσει ανάλογες εκδρομές σήμερα, όχι μόνο στα Καλάβρυτα ή το Δίστομο, ή την Κάνδανο, ή κάποιο από τα 100 άλλα μαρτυρικά χωριά.

Ένα σημαντικό βήμα για τη δικαίωση των θυμάτων του Διστόμου έγινε λίγες ημέρες πριν συμπληρωθούν 64 χρόνια από τη σφαγή 218 κατοίκων από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής , το 1944.
Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Ιταλίας έδωσε το πράσινο φως για την εκτέλεση αποφάσεων της ελληνικής δικαιοσύνης προς αποζημίωση των θυμάτων του Διστόμου. Οι δικαστές της Ρώμης με την απόφαση της Τετάρτης (4/6/2008) έκριναν εκτελεστή στην Ιταλία την απόφαση του Αρείου Πάγου(11/2000) που επιδίκαζε στη Γερμανική πλευρά τα δικαστικά έξοδα, ύψους 3.000 ευρώ για την υπόθεση του Διστόμου. Ο Άρειος Πάγος είχε επικυρώσει τότε την απόφαση του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς (1997), το οποίο ζητούσε αποζημίωση ύψους 28 εκατομμυρίων ευρώ για τα θύματα του Διστόμου.
Το Πρωτοδικείο αρχικά και το Εφετείο της Φλωρεντίας στη συνέχεια είχαν κηρύξει εκτελεστή την απόφαση του Αρείου Πάγου για τα δικαστικά έξοδα. Η Γερμανία είχε ασκήσει έφεση κατά της απόφασης αυτής στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Ρώμης, το οποίο τώρα απέρριψε τη Γερμανική προσφυγή ως «μη τεκμηριωμένη».
Το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών στο Βερολίνο αποφεύγει οιοδήποτε σχόλιο προς το παρόν.

Το τραγικό πινγκ-πονγκ, που παίζεται στα ευρωπαϊκά δικαστήρια, έχει έναν μεγάλο απόντα. Τον εκάστοτε Έλληνα υπουργό Δικαιοσύνης. Που πρέπει να αποφασίσει να αναπέμψει μια προδοτική δικαστική απόφαση.
Και απομένει να φανεί μια ελληνική κυβέρνηση με εθνική συνείδηση, να σηκώσει το ανάστημά της απέναντι στους Γερμανούς υπουργούς τύπου Σόιμπλε, που έχουν να κάνουν πικρόχολα σχόλια για την οικονομική κατάσταση της χώρας μας, ξεχνώντας το γερμανικό χρέος των πολεμικών αποζημιώσεων.