ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΣΕ ΜΑΧΙΜΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Την πολυτέλεια να καθορίζει ο Νταβούτογλου πολιτική ατζέντα του την παραχώρησε ο ανθελληνικός Ραγιαδισμός, η προχειρότητα, η απερισκεψία, η ενσυνείδητη έλλειψη στρατηγικής, τα φοβικά σύνδρομα των προσκυνημένων, η μεθοδευόμενη παραίτηση ακόμα και από αυτήν την εθνική μας κυριαρχία.

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/06/blog-post_6297.html

Φωτιές άναψε το βιβλίο του Τούρκου ΥΠΕΞ «ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΒΑΘΟΣ».
Οι στοχαστές της πολιτικής σκέψης, έχουν επιδοθεί σε μια επιμελημένη προσπάθεια ιχνηλασίας των πολιτικών του συλλογισμών, κάποιοι από αυτούς υποκλίνονται στην «ανωτερότητα» της σκέψης του, ενώ κάποιοι άλλοι αναδεικνύουν τη μεθοδικότητα των νοηματικών του βηματισμών.

Μόνο το πολιτικό σύστημα - και δη οι διαχειριστές της κυβερνητικής εξουσίας - τίποτε δεν είδαν, τίποτε δεν κατάλαβαν, για τίποτε δεν έχουν λόγο να ανησυχούν και ουδέποτε αναρωτήθηκαν αν φταίει ο γιαλός που στράβωσε ή αν οι ίδιοι επιμένουν πεισματικά να αρμενίζουν σε λάθος ρότα, παρασύροντας τη χώρα στον όλεθρο, την εθνική απαξίωση και την καταστροφή.

ΤΙ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΕΚΑΝΕ Ο ΝΤΑΒΟΥΤΟΓΛΟΥ???


Απλώς οργάνωσε παραγωγικά την πολιτική του σκέψη.
Σκανάρισε το γεωπολιτικό περιβάλλον του χώρου της αναφοράς του…
Πάτησε αποφασιστικά στην ιστορία του τόπου του…
Αρνήθηκε να υποτάξει τη σκέψη του σε μεροδούλι – μεροφάι τακτικισμούς…
Καθόρισε ένα φιλόδοξο πολιτικό – γεωπολιτικό ζητούμενο…
Και έκανε το αυτονόητο: χάραξε ρότα με στόχο να το προσεγγίσει. Τόσο απλά!!!

Έτσι…

Στη γλώσσα του περιπτερά, ο Νταβούτογλου αυτό που έκανε ήταν να σχεδιάσει το μέλλον που θα ήθελε για την επιχείρησή του, διότι απλά επέλεξε να μη την αφήσει στην τύχη της και όπου βγει. Ενώ…
Στη γλώσσα της Διεθνούς πολιτικής αποφάσισε να καθορίσει αυτός την γεωπολιτική ατζέντα, και να μην παρακολουθεί ως τυχάρπαστος τουρίστας την ατζέντα που κάποιοι άλλοι καθόρισαν γι αυτόν. Τόσο απλά!!!


ΠΟΙΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ Ο ΝΤΑΒΟΥΤΟΓΛΟΥ???

1. Απάντησε σε ένα απλό και στοιχειώδες ερώτημα: Θέλει τη χώρα που εκπροσωπεί να είναι ουραγός ή πρωταγωνιστής στις περιφερειακές και διεθνείς εξελίξεις;;;
Και απλά δεν επέλεξε να είναι ουραγός…

2. Απάντησε και σε ένα δεύτερο εξ ίσου απλό και εξ ίσου στοιχειώδες ερώτημα: Τι είδους χώρα θα ήθελε να παραδώσει στις επόμενες γενιές των Τούρκων πολιτών;;;
Μια χώρα φοβική, συρρικνωμένη, πολιτικά απομονωμένη και στρατηγικά αποδυναμωμένη ή μια χώρα ισχυρή και επιβλητική, ικανή να συναισθάνεται απόλυτα τη βαρύτητα της γεωπολιτικής της θέσης, έχοντας απόλυτη επίγνωση της χαρτογράφησης των φίλων, των συμμάχων, των εχθρών, αλλά και απόλυτα στοχευμένους σχεδιασμούς που στη διεκδίκηση αλλά και στη διαχείρισή τους, θα καρπώνεται καθημερινά ένα διαρκώς αυξανόμενο ειδικό βάρος στην ευρύτερη περιοχή;;;
Και απλά επέλεξε να οραματιστεί με σαφήνεια το αύριο της Τουρκίας που θέλει…

3. Διαμόρφωσε το γεωπολιτικό του όραμα…
Αποσαφήνισε στη σκέψη του τις διαδρομές και τα στάδια που θα περιλαμβάνει…
Ιεράρχησε τις προτεραιότητες στους βηματισμούς και τις διεκδικήσεις του…
Αποφάσισε πως θα είναι αυτός που θα καθορίσει ποιοι θα είναι σύμμαχοι και ποιοι αντίπαλοι κατά τη διάρκεια αυτής της διαδρομής…
Και ανέλαβε απλά συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για να πολιτογραφήσει το χάρτη των διακρατικών συμμαχιών και των στοχευμένων αντιπάλων πρώτης προτεραιότητας.

4. Αντιστοίχησε σ αυτό το σχεδιασμό και μια επεξεργασμένη πολιτική πρακτική με στόχο να τον υπηρετήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Με δύο λόγια έκανε τα αυτονόητα ως πολιτικά σκεπτόμενος άνθρωπος. Δεν αρκέστηκε να παρακολουθεί απλά αλλά αποφάσισε να καθορίζει το περιεχόμενο των εξελίξεων, ιεραρχώντας ως κυρίαρχο το συμφέρον της χώρας την οποία εκπροσωπεί.

Πιο απλά έκανε αυτό το οποίο πεισματικά αρνούνται να κάνουν οι δικοί μας πολιτικοί επίορκοι ρεμπεσκέδες. Σεβάστηκε τον όρκο του.

Εκεί που οι «Έλληνες» Τσολάκογλου στοχοποιούσαν τον πατριωτισμό, ο Νταβούτογλου ανέδειξε τον πατριωτισμό σε ύψιστη αξία.
Εκεί που οι «Έλληνες» σύγχρονοι δοσίλογοι στοχοποιούσαν την εθνική ταυτότητα, ο Νταβούτογλου επιχειρεί να επενδύσει σ αυτήν στη συνείδηση και του τελευταίου Τούρκου πολίτη. Εκεί που οι «Έλληνες» νεωτεριστές απαξίωσαν τις πολιτισμικές αξίες και το μεγαλείο της Ελληνικής παιδείας, ο Νταβούτογλου τα ανέδειξε ως αδιαπραγμάτευτα ιδανικά ικανά να σηματοδοτήσουν ένα ισχυρό ρόλο της χώρας του στις μελλοντικές περιφερειακές και διεθνείς εξελίξεις.

Όλα αυτά που κουρέλιασαν οι γιαλατζή διεθνιστάδες και οι κυβερνητικοί πεμπτοφαλαγγίτες του Ελληνισμού, ο Νταβούτογλου τα αναδεικνύει ως την πεμπτουσία του Νεοοθωμανικού του οράματος.

Διότι ως πολιτικός επιστήμων, ξέρει καλά πως όταν μια πολιτική ηγεσία τσαλαπατά την ιστορία του τόπου της, τις πολιτισμικές του αξίες, την εθνική του ταυτότητα και τον αγνό και άδολο πατριωτισμό του λαού του, τότε κανένας μα κανένας αντίπαλος δεν πρόκειται να σεβαστεί αυτό το λαό.

Και αυτό είναι το ύπουλο παιχνίδι των ξεγάνωτων τενεκέδων της Νέας Τάξης που άλωσαν το πολιτικό σύστημα της χώρας και επιχειρούν να ευνουχίσουν τη συνείδηση της κοινωνίας της μεθοδευμένα και κατευθυνόμενα.

Αυτό ήταν απλά ο Νταβούτογλου.
Δεν ήταν ένα κορυφαίο μυαλό που λειτουργεί σε μια άλλη διάσταση…
Δεν αποτελεί την πεμπτουσία της πολιτικής σκέψης στην οποία οφείλουμε σεβασμό και θαυμασμό…

Είναι απλά ένας πατριώτης για τη χώρα του, που δε δίστασε να επιχειρήσει να καταλάβει όλο το ζωτικό χώρο που άφησε ανεκμετάλλευτο η πολιτική γύμνια του ανθελληνικού πολυεπίπεδου δοσιλογισμού.
ΜΕΤΕΤΡΕΨΕ ΑΠΛΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΣΕ ΜΑΧΙΜΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟ...
Τι θα μπορούσε να κάνει ο Νταβούτογλου αν βρισκόταν αντιμέτωπος με έναν στοιχειώδη πολιτικό σχεδιασμό που θα μετουσίωνε το λαϊκό αίσθημα και θα οριοθετούσε με τρόπο αδιαπραγμάτευτο τα ιστορικά δίκαια της Ελλάδας;;;

Το μόνο που θα του έμενε θα ήταν να αναζητήσει τρόπους να στοιχειοθετήσει τη δική του άμυνα.

Την πολυτέλεια να καθορίζει ο Νταβούτογλου πολιτική ατζέντα του την παραχώρησε ο ανθελληνικός Ραγιαδισμός, η προχειρότητα, η απερισκεψία, η ενσυνείδητη έλλειψη στρατηγικής, τα φοβικά σύνδρομα των προσκυνημένων, η μεθοδευόμενη παραίτηση ακόμα και από αυτήν την εθνική μας κυριαρχία.

Στους ψευτολεονταρισμούς του Νταβούτογλου που στα λόγια τολμά να αμφισβητήσει τη δύναμη των ισχυρών της γης, οι δικοί μας ρεμπεσκέδες απαντούν με περισσότερο ενδοτισμό, με απροκάλυπτο ραγιαδισμό, με ασυγχώρητες εθνικές παραχωρήσεις.


Γι αυτό και η άμεση και παραδειγματική ανατροπή τους, συνιστά ζήτημα επείγουσας εθνικής σημασίας.

Από μόνη της αυτή η ανατροπή θα αναβαθμίσει διεθνώς τη θέση της χώρας και θα αναγκάσει πολλούς να ξανασκεφτούν καλύτερα πως αν τολμήσουν να παίξουν με την αποφασιστικότητα αυτού του λαού, το τίμημα γι αυτούς θα είναι βαρύ και δυσβάστακτο.