Επέτειος μιας «γενοκτονίας» που δεν έγινε ποτέ.

Σρεμπρένιτσα: Το Άουσβιτς των μουσουλμάνων

του Σπύρου Χατζάρα

Ήταν όλοι τους εκεί. Ο Σουλτάν Ερντογάν , ο γιατρός χωρίς σύνορα Κουσνέρ , ο Βέλγος πρωθυπουργός Υβ Λετέρμ, λόγω προεδρίας ΕΕ, και ο αμερικανόδουλος Τάντιτς , για να τιμήσουν το « Srebrenica memorial quilt», που λάνσαραν οι Αμερικανοί το 2007 από το St Louis του Missouri, για να δημιουργήσουν, στην συνείδηση των ανθρώπων, το «Άουσβιτς των μουσουλμάνων».

Φέτος θάψανε άλλους 775 σκελετούς της «σφαγής» στο μαυσωλείο του Ποτοτσάρι, κοντά στη «μαρτυρική πόλη» όπου ήδη έχουν ταφεί 3.749 σκελετοί- «θύματα».
Τα πραγματικά περιστατικά όπως τα περιγράφουν οι ίδιοι οι μουσουλμάνοι, αποδυκνύουν ότι δεν έγινε καμιά σφαγή στην Σρεμπρένιτσα.

Η επίθεση των Σερβοβόσνιων κατά του θύλακα της Σρεμπρένιτσα, άρχισε στις 4 Ιουνίου 1995 με αντικειμενικό στόχο την αποκοπή της πόλης Ζέπα . Μετά από συνεχείς μάχες με την 28η Μεραρχία της Σρεμπρένιτσα , στις 9 Ιουλίου , η πόλη είχε περικυκλωθεί και εξεδόθη η διαταγή για την κατάληψη της. Οι περισσότεροι Ολλανδοί κυανόκρανοι είχαν ήδη παραδοθεί στους Σέρβους. Ο αιμοσταγής διοικητής της 28ης , Νασίμ Όριτς , είχε ήδη εγκαταλείψει Σρεμπρένιτσα, από τον Μάιο του 1995, και είχε μεταφερθεί με ελικόπτερο των κυανοκράνων, (UNPROFOR ), στην Τούζλα.

Το πρωί της 10ης Ιουλίου η πόλη εδέχετο βομβαρδισμό με όλμους. Ο Γάλλος διοικητής της UNPROFOR αντιστράτηγος Karremans ζητούσε από το ΝΑΤΟ αεροπορική υποστήριξη που δεν δόθηκε .Το απόγευμα της 10ης Ιουλίου η μουσουλμανική στρατιωτική διοίκηση και οι αρχές της Σρεμπρένιτσα αποφάσισαν την εκκένωση της πόλης και του θύλακα των 900 τ.χ , από την 28η Μεραρχία του μουσουλμανικού στρατού (ARBiH), που θα προσπαθούσε να κινηθεί προς την Τούζλα , μαζί με τις εφεδρείες της . Υπολογίστηκε ότι η πορεία των 55 χιλιομέτρων, πάνω από τα βουνά , θα διαρκούσε 2 ημέρες , και οι άνδρες έλαβαν τα ανάλογα τρόφιμα.
Τα ξημερώματα της 11ης συγκεντρώθηκαν στα σημεία εκκίνησης , ( στα χωριά Jaglici και Susnjari, στους περιξ της Σρεμπρένιτσα λόφους), περίπου 13000 άνδρες και γυναίκες της 28ης , (6000 τακτικοί και 7000 έφεδροι) ,μαζί με τους επισήμους της πόλης και τις οικογένειες τους. Η πρώτη (τυχαία) σύγκρουση με τους Σέρβους έγινε με την οπισθοφυλακή της φάλαγγας του Susnjari, με περίπου 200 απώλειες. Όταν τα σώματα του Jaglici και του Susnjari ενώθηκαν η φάλαγγα που διέσχιζε το όρος Kamenica είχε μήκος 14-15 χιλιομέτρων.

Η κατάληψη της την Σρεμπρένιτσα ολοκληρώθηκε το απόγευμα της 11ης Ιουλίου.

Ως το βράδι της 11ης Ιουλίου μαζεύτηκαν στο Potočari που ήταν το στρατόπεδο των Ολλανδών κυανοκράνων, 20.000 -25.000 μουσουλμάνοι πρόσφυγες από την Σρεμπρένιτσα. Όπως δήλωσαν αργότερα στους «ερευνητές» της Χάγης οι «αυτόπτες» , στο Potočari οι σερβοβόνιοι σκότωσαν στις 12 Ιουλίου, 20 μουσουλμάνους. Στις 13 Ιουλίου οι Ολλανδοί κυανόκρανοι αντιλήφθηκαν μεμονωμένες περιπτώσεις 5-6 εκτελέσεων.
Τα περιστατικά αυτά συνδέονται με πράξεις αντεκδίκησης χωρικών από τα γειτονικά σερβικά χωριά που είχαν υποστεί σφαγές από τους άνδρες του Όριτς το 1992.

Οι Σέρβοι, εντόπισαν την φάλαγγα της 28ης , στην Kamenica το απόγευμα της 12ης Ιουλίου, και της επιτέθηκαν με πυροβολικό, με αποτέλεσα να την διασπάσουν στα δύο και να αποκοπεί η οπισθοφυλακή , οι άνδρες της οποίας έμειναν για μέρες στο δάσος προσπαθώντας να ξεφύγουν από τους Σέρβους.

Ο κύριος όγκος της 28ης πέρασε από την Kamenica στο όρος Udrc και έπεσε σε νέα ενέδρα των Σέρβων κοντά στο χωριό Snagovo στο όρος Velja Glava .Και τελικά έφθασε στις 16 Ιουλίου στην Τούζλα μετά από εκεχειρία με το σερβικό σώμα στρατού του Ζβόρνικ.
Στις 4 Αυγούστου 1995 το μουσουλμανικό γενικό επιτελείο ανακοίνωσε ότι από την τακτική δύναμη της 28ης έφθασαν στην Τούζλα 3175 και ότι 2628 εθεωρούντο νεκροί.
Από το σύνολο της φάλαγγας , 8372 θεωρούνται νεκροί. Περίπου 2000 ήσαν αυτοί που κρύβονταν στα δάση.
Μετά την δολοφονία Σέρβων του Ζβόρνικ, από τους διάσπαρτους άτακτους μουσουλμάνους, που συνέχιζαν την προσπάθεια να φθάσουν στην Τούζλα, το σώμα στρατού του Ζβόρνικ, εξέδωσε στις 18 Ιουλίου, διαταγή ,για την εκτέλεση κάθε μουσουλμάνου άτακτου, που θα συνελάμβανε ο στρατός και η αστυνομία.

¨Όπως διαπιστώνουμε οι νεκροί ήσαν στρατώτες και σκοτώθηκαν πολεμώντας. Ορισμένος αριθμός ατάκτων όντως εξετελέσθη. Αλλά οι νεκροί του Ποτοτσάρι ήταν το πολύ 20-30, και κανένας άλλος κάτοικος ή άμαχος δεν σκοτώθηκε. Όλα τα άλλα είναι προπαγάνδα.
Οι 8000 σκοτώθηκαν στις μεγάλες μάχες στην Καμενίτσα και την Βέλια Γκλάβα, και τις μικρότερες συγκρούσεις στην διαδρομή. Άλλωστε τους 4000 σκελετούς τους βρήκαν σκάβοντας τα βουνά με την βοήθεια δορυφόρων.

Τα χαφιεδοπρακτορεία και οι Παπαγάλοι γράφουν: «Τον Ιούλιο του 1995 τα σερβοβοσνιακά στρατεύματα σφαγίασαν περίπου 8.000 βόσνιους μουσουλμάνους. Η αποτρόπαια πράξη έχει χαρακτηρισθεί ως «γενοκτονία» από τη διεθνή δικαιοσύνη, ενώ και το σερβικό κοινοβούλιο καταδίκασε, μόλις τον περασμένο Μάρτιο, το μακελειό στη Σρεμπρένιτσα, ύστερα από την πολυετή άρνηση του σερβικού κράτους να αναγνωρίσει το εύρος της σφαγής, που εκτιμάται ως το στυγνότερο έγκλημα πολέμου στην Ευρώπη από την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου».

ΥΓ. Περίπου 5.000 ακτιβιστές πραγματοποίησαν «πορεία ειρήνης» από την Τούζλα, προς την Σρεμπρένιτσα, όπου έφτασαν το πρωί της Κυριακής. Αυτοί τουλάχιστον , είπαν την μισή αλήθεια.